Ιωάννης Χατζόπουλος

Ο Χατζόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1862. Υπηρέτησε ως αξιωματικός πυροβολικού, πολέμησε στον ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 και τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.^[1] Το 1916, ήταν ο διοικητής του Δ΄ Σώματος Στρατού στην ανατολική Μακεδονία, με έδρα την Καβάλα. Το σώμα είχε αποστρατευτεί από τη βασιλική ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα και πλέον στο στράτευμα είχε απομείνει μόνο ένα μέρος της αρχικής δύναμής του.

Όταν ο βουλγαρικός Στρατός, με την στήριξη γερμανικών δυνάμεων, εισέβαλε στην Ανατολική Μακεδονία τον Αύγουστο του 1916, η Ελληνική κυβέρνηση δεν επέτρεψε στον Χατζόπουλο να προσφέρει βοήθεια στην Ελλάδα υπερασπίζοντας την επαρχία. Ως αποτέλεσμα, αυτός και το μεγαλύτερο μέρος των ανδρών του—464 αξιωματικοί και 6.373 στρατιώτες παραδόθηκαν στους Γερμανούς και φυλακίστηκαν για το υπόλοιπο του πολέμου στο Γκέρλιτς^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Τα γεγονότα αυτά προκάλεσαν την άμεση αντίδραση των Ελλήνων αξιωματικών. Αμέσως ξέσπασε στρατιωτική εξέγερση με την υποστήριξη της Γαλλίας στη Θεσσαλονίκη, ενώ στην Θεσσαλονίκη συστάθηκε Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης, οδηγώντας στην επίσημη ένταξη της Ελλάδας στο Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ.

Ο Χατζόπουλος πέθανε στο Γκέρλιτς στις 15 Απριλίου του 1918.^[1] Ο τάφος του συνταγματάρχη Χατζόπουλου βρίσκεται στο κοιμητήριο της πόλης, μαζί με τους τάφους έξι ακόμα Ελλήνων αξιωματικών· το 2006, η Ελληνική Πρεσβεία στη Γερμανία μερίμνησε για τη συντήρηση των μνημάτων τους.^[2]