Η Εκκλησία στην Ωβέρ
Η Εκκλησία στην Ωβέρ είναι ελαιογραφία που δημιουργήθηκε από τον Ολλανδό μετα-ιμπρεσιονιστή καλλιτέχνη Βίνσεντ βαν Γκογκ τον Ιούνιο του 1890 που τώρα βρίσκεται στο Μουσείο του Ορσαί στο Παρίσι, στη Γαλλία.
| Η Εκκλησία στην Ωβέρ | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Η Εκκλησία στην Ωβέρ |
| Δημιουργός | Q5582 |
| Έτος δημιουργίας | Ιούνιος 1890 |
| Είδος | Λάδι σε καμβά |
| Ύψος | 74 |
| Πλάτος | 94 |
| Μουσείο | Musée d'Orsay, Παρίσι |
| Αριθμός καταλόγου | F789 JH2006 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Η πραγματική εκκλησία βρίσκεται στην Πλατεία Place de l'Eglise, στο Ωβέρ-συρ-Ουάζ, στη Γαλλία, 27 χλμ βορειοδυτικά του Παρισιού.
Ιστορία
"Η Εκκλησία στην Ωβέρ"- μαζί με άλλους πίνακες, όπως το "Δημαρχείο στην Ωβέρ" και αρκετά σχέδια με μικρά σπίτια με αχυρένιες σκεπές - θυμίζουν σκηνές από την περίοδό του στην Νουένεν[1] . Σχετική νοσταλγία για το βορρά ήταν ήδη εμφανής στην τελευταία εβδομάδα του στο Σεν Ρεμί ντε Προβάνς: σε μια επιστολή που έγραψε μια-δυο εβδομάδες πριν από την αναχώρησή του, αναφέρει: «Ενώ ήμουν άρρωστος μπόρεσα ωστόσο να κάνω μερικούς μικρούς πίνακες από μνήμης τους οποίους θα δεις αργότερα στις μνήμες του Βορρά».[2]
Ειδικά αναφέρεται σε παρόμοια δουλειά του πίσω στην Νουένεν στην περιγραφή του σε αυτόν τον πίνακα, σε γράμμα του προς την αδελφή του Γουιλχελμίνα στις 5 Ιουνίου του 1890:
Έχω μια μεγαλύτερη εικόνα για την εκκλησία του χωριού- ένα εφέ στο οποίο το κτήριο παρουσιάζεται βιολετί- με απόχρωση που έρχεται σε αντίθεση με το απλό βαθύ μπλε χρώμα του ουρανού, καθαρό κοβάλτιο. Το βιτρό παράθυρο φαίνεται σαν κηλίδες ουλτραμαρίνας, η οροφή είναι βιολετί και μερικώς πορτοκαλί. Σε πρώτο πλάνο μερικά πράσινα φυτά σε άνθιση και άμμος με την ροζ ακτίνα της ηλιοφάνειας μέσα της. Και για μια ακόμα φορά είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα με τις μελέτες που έκανα στην Νουένεν για τον παλιό πύργο και το νεκροταφείο, μόνο που τώρα ίσως το χρώμα είναι ακόμα πιο εκφραστικό, πιο πλούσιο.[3]
Το "απλό βαθύ μπλε" χρησιμοποιείται ακόμα στο Πορτρέτο της Αντελίν Ραβού, ζωγραφισμένο την ίδια σύντομη περίοδο με την Οβέρ σουρ Ουάζ.
Το πρώτο πλάνο στο έργο "Η Εκκλησία στην Ωβέρ" λαμπυρίζει από τον ήλιο, αλλά η ίδια η εκκλησία παραμένει στη σκιά της και «ούτε αντικατοπτρίζει, ούτε απορρέει καμία δική της φωτεινότητα».[4] Αργότερα ο Βαν Γκογκ απέρριψε την ευαγγελική καριέρα που ήλπιζε να συνεχίσει στο Borinage στο Βέλγιο, γράφοντας στον αδελφό του Τεό από το Cuesmes τον Ιούλιο του 1880 παραθέτοντας μια εικόνα του Σαίξπηρ από τον Henry IV, Μέρος 1[5] για το σκοτεινό κενό μέσα σε μια εκκλησία που συμβολίζει το "άδειο και μη φωτισμένο κήρυγμα"[6] «ο Θεός τους είναι σαν τον Θεό του μεθυσμένου Φάλσταφ του Σαίξπηρ, "το εσωτερικό της εκκλησίας"».[7]
Το μοτίβο με τις αποκλίνουσες πορείες εμφανίζεται επίσης στον πίνακά του Σιταροχώραφο με Κοράκια.