Επικηφισιά

Ο δήμος πήρε το όνομά του, όπως άλλωστε και ο αρχαίος δήμος της Κηφισιάς, από τη δευτερεύουσα θεότητα της αρχαίας Αττικής, του μυθικού Κηφισού, η οποία ήταν αλληγορική προσωποποίηση του ομώνυμου ποταμού Κηφισού.

Ο δήμος της Επικηφισιάς, ήταν μικρός δήμος του άστεως.^[1] Σύμφωνα με τον John S. Traill βρισκόταν στην κοιλάδα του ποταμού Κηφισού, κοντά στις Λακιάδες.^[2][3] Η θέση του δήμου, ήταν στα βορειοδυτικά της Αθήνας και αν και δεν έχει ακόμα ταυτισθεί, σύμφωνα με διάφορους ερευνητές, βρισκόταν σε τμήμα της περιοχής, το οποίο σήμερα περιλαμβάνεται στη Νέα Ιωνία.^[4]

Ο ερευνητής του 19ου αιώνα Διονύσιος Σουρμελής, τοποθετούσε τον δήμο σε θέση κοντά στο σημείο που ενώνονταν οι ποταμοί Κηφισός και Σουνάς «περί τον υδρόμυλον Κτυπητόν, όπου εισί πέριξ και οι έτεροι υδρόμυλοι και το χωρίον ο άγιος Νικόλαος, όπερ εστί κτήμα ήδη της Μονής Πετράκη».^[5]

Ο δήμος, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνεται και από διάφορες επιγραφές,^[6] ως μέλος της Οινηίδας φυλής, συμμετείχε με 1 βουλευτή (ίσως και με 2 βουλευτές για κάποιο χρονικό διάστημα) στην αρχαία Βουλή των 500, κατά την πρώτη περίοδο (508 – 307/306 π.Χ.). Τη δεύτερη περίοδο (307/306 – 224/223 π.Χ.) και την τρίτη περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.), αντιπροσωπευόταν επίσης με 1 βουλευτή στη Βουλή των 600. Κατά την τέταρτη περίοδο (201/200 π.Χ. – 126/127), καθώς και την πέμπτη περίοδο (126/127 – 3ος αιώνας) είναι άγνωστος ο αριθμός βουλευτών–αντιπροσώπων του δήμου.

Ο δημότης της αρχαίας Επικηφισιάς ονομαζόταν Επικηφίσιος ή Επικηφήσιος.^[7] Αν και ο δήμος εθεωρείτο ότι ήταν μικρός και ασήμαντος, ωστόσο στεγαζόταν σε αυτόν ο οίκος των Σαλαμινίων, οικογένειας με καταγωγή από τη Σαλαμίνα. Αυτή η αριστοκρατική οικογένεια ευγενών συμμετείχε σε κοινότητα ιερέων και προήδρευε σε μερικές από τις γνωστές αρχαίες εορτές της Αθήνας, όπως τα Σκιροφόρια, που ήταν αφιερωμένα στην Αθηνά Σκιρία, καθώς και σε άλλες εορτές αφιερωμένες στην Άγλαυρο, στην Πάνδροσο και στη Γαία Κουροτρόπο.

Μια άλλη οικογένεια ευγενών της Επικηφισιάς ήταν οι Αφειδαντίδες, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν από τον Αφείδα, βασιλιά της αρχαίας Αθήνας και δισέγγονου του Θησέα. Η Επικηφισιά, επίσης, διέθετε δικό της Δικαστήριο και είχε τάξη επίσημων νομικών, που περιελάμβανε τους δημόσιους κατηγόρους.

• Αρχαία Αθήνα
• Οινηίδα φυλή

Πρωτογενείς πηγές

• Ελληνικές επιγραφές - IG II² 1205^{[νεκρός σύνδεσμος]} και Επικηφ^{[νεκρός σύνδεσμος]}.

Δευτερογενείς πηγές

• Epicephisia, στην ιστοσελίδα: referenceworks.brillonline.com,
• John S. Traill: The political organization of Attica: a study of the demes, trittyes, and phylai, and their representation in the Athenian Council,“Attica”, (19, 49, 69, 110 no. 40, table 6.). Princeton: American School of Classical Studies at Athens (ASCSA), 1975, (ISBN 978-0-87661-514-0)
• John S. Traill:: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 133.
• Peter Siewert, "Die Trittyen Attikas und die Heeresreform des Kleisthenes", C.H. Beck, München 1982, (ISBN 3406080634), (ISBN 9783406080630)

• «Epikephisia». www.ancientworlds.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2015. 
• Traill, J. «Places: 579922 (Epikephisia)». Pleiades. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2017. 
• Epikephisia, Kephisos valley, W Athens, στις ιστοσελίδες: http://imperium.ahlfeldt.se & https://web.archive.org/web/20170808012018/http://dare.ht.lu.se/, Ψηφιακός Άτλας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ("Digital Atlas of the Roman Empire", Johan Ahlfeldt, Department of Archaeology and Ancient History, Lund University, Sweden), Πανεπιστήμιο Λουντ, Λουντ, Σουηδία, πρόγραμμα: Pelagios.
• Epikephisia^{[νεκρός σύνδεσμος]}, Lexicon of Greek Personal Names (LGPN).
• Epikephisia, Attic Inscriptions Online.