Ενέργεια στην Ιταλία

Η ενέργεια στην Ιταλία προέρχεται κυρίως από ορυκτά καύσιμα. Μεταξύ των πιο χρησιμοποιούμενων πόρων είναι το πετρέλαιο (που χρησιμοποιείται κυρίως για τον τομέα των μεταφορών), το φυσικό αέριο (που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και τη θέρμανση), ο άνθρακας και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας . Η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται κυρίως από φυσικό αέριο, το οποίο αποτελεί την πηγή περισσότερο από το ήμισυ της συνολικής τελικής ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται. Μια άλλη σημαντική πηγή είναι η υδροηλεκτρική ενέργεια, η οποία ήταν ουσιαστικά η μόνη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το 1960. Το πρώτο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στην ηπειρωτική Ευρώπη εγκαινιάστηκε στο Μιλάνο το 1883 ^[5]

Η Eni, με δραστηριότητες σε 79 χώρες, θεωρείται μία από τις επτά « μεγάλες » εταιρείες πετρελαιοειδών στον κόσμο και μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές εταιρείες στον κόσμο. ^[6] Η περιοχή Val d'Agri, Basilicata, φιλοξενεί το μεγαλύτερο χερσαίο πεδίο υδρογονανθράκων στην Ευρώπη. ^[7] Μέτρια αποθέματα φυσικού αερίου, κυρίως στην κοιλάδα του Πάδου και στην υπεράκτια Αδριατική Θάλασσα, έχουν ανακαλυφθεί τα τελευταία χρόνια και αποτελούν σημαντικό ορυκτό πόρο.^[8]

Την τελευταία δεκαετία, η Ιταλία έχει γίνει ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον κόσμο, κατατάσσοντας τον δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ένατο στον κόσμο. Η αιολική ενέργεια, η υδροηλεκτρική ενέργεια και η γεωθερμική ενέργεια είναι επίσης σημαντικές πηγές ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα. Η Ιταλία ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που εκμεταλλεύτηκε τη γεωθερμική ενέργεια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. ^[9] Το πρώτο ιταλικό εργοστάσιο γεωθερμίας κατασκευάστηκε στην Τοσκάνη, όπου βρίσκονται όλα τα σημερινά ενεργά γεωθερμικά εργοστάσια στην Ιταλία. Το 2014 η γεωθερμική παραγωγή ήταν 5,92 TWh. ^[10]

Η παραγωγή ηλιακής ενέργειας από μόνη της αντιπροσώπευε σχεδόν το 9% της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα το 2014, καθιστώντας την Ιταλία τη χώρα με τη μεγαλύτερη συμβολή ηλιακής ενέργειας στον κόσμο. ^[3] Ο φωτοβολταϊκός σταθμός Montalto di Castro, που ολοκληρώθηκε το 2010, είναι ο μεγαλύτερος φωτοβολταϊκός σταθμός παραγωγής ενέργειας στην Ιταλία με 85 MW. Άλλα παραδείγματα μεγάλων φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων στην Ιταλία είναι το Σαν Μπελίνο (70,6 MW), το Σελίνο Σαν Μάρκο (42,7 MW) και το Σαντ Αλμπέρτο (34,6 MW). ^[11]

Οι ανανεώσιμες πηγές αντιπροσωπεύουν το 27,5% του συνόλου της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ιταλία, με την υδροηλεκτρική μόνο να φτάνει το 12,6%, ακολουθούμενη από την ηλιακή με 5,7%, την αιολική με 4,1%, τη βιοενέργεια με 3,5% και τη γεωθερμία στο 1,6%. ^[12] Το υπόλοιπο της εθνικής ζήτησης καλύπτεται από ορυκτά καύσιμα (38,2% φυσικό αέριο, 13% άνθρακας, 8,4% πετρέλαιο) και από εισαγωγές. ^[12]

Η Ιταλία διαχειριζόταν τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες μέχρι τη δεκαετία του 1980, αλλά το 1987, μετά την καταστροφή του Τσερνομπίλ, η μεγάλη πλειοψηφία των Ιταλών πέρασε σε δημοψήφισμα επιλέγοντας τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας στην Ιταλία. Η κυβέρνηση απάντησε κλείνοντας υπάρχοντες πυρηνικούς σταθμούς και σταμάτησε τις εργασίες σε έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη, συνεχίζοντας να εργάζεται για το πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας στο εξωτερικό. Η εθνική εταιρεία ενέργειας Enel λειτουργεί επτά πυρηνικούς αντιδραστήρες στην Ισπανία και τέσσερις στη Σλοβακία, ^[13] και το 2005 συνήψε συμφωνία με την Électricité de France για έναν πυρηνικό αντιδραστήρα στη Γαλλία. ^[14] Με αυτές τις συμφωνίες, η Ιταλία κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στην πυρηνική ενέργεια και να εμπλακεί άμεσα στο σχεδιασμό, την κατασκευή και τη λειτουργία των σταθμών χωρίς να τοποθετήσει αντιδραστήρες σε ιταλικό έδαφος. ^[14]