Εθνόσημο της Λετονίας

Το εθνόσημο της Λετονίας δημιουργήθηκε έπειτα από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας, στις 18 Νοεμβρίου 1918.

Αποτελείται από ένα μείγμα συμβόλων κρατικών και εθνικών αλλά και συμβόλων ιστορικών περιοχών της χώρας. Ο ήλιος στο επάνω μέρος του εθνόσημου συμβολίζει την κρατική οντότητα. Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ο ήλιος είχε 17 ακτίνες, που συμβόλιζαν τις 17 κατοικημένες επαρχίες της χώρας. Τα τρία αστέρια πάνω από το εθνόσημο αγκαλιάζουν την ιδέα του να συμπεριληφθούν οι ιστορικές περιοχές Βίντζεμε, Λατγαλία και η Κουρλάνδη - Σεμιγαλλία σε μία ενιαία Λετονία.

Περιοχές με ιστορική και πολιτιστική σημασία, εμφανίζονται επίσης στο εθνόσημο. Η Δυτική Λετονία (Κουρλάνδη και Σεμιγαλλία) συμβολίζονται με ένα κόκκινο λιοντάρι. Οι Βιντζέμε και Λατγαλία (Ανατολική Λετονία) παρουσιάζονται από το πτηνό με κεφάλι αετού και αργυρό χρώμα, σύμβολο που χρονολογείται από το 1566.

Το σημερινό εθνόσημο σχεδιάστηκε από το Λετονό καλλιτέχνη Ρίχαρντς Ζάρινς. Υπάρχουν τρεις τύποι του εθνόσημου σήμερα:

• Το Μεγάλο Εθνόσημο χρησιμοποιείται από τον Πρόεδρο της Λετονίας, το Κοινοβούλιο, τον Πρωθυπουργό, το Υπουργικό Συμβούλιο και τα κυβερνητικά Υπουργεία, το Ανώτατο Δικαστήριο και το Γενικό Εισαγγελέα, όπως επίσης και από τις λετονικές διπλωματικές και προξενικές αποστολές.

• Το Μικρό Βελτιωμένο Εθνόσημο χρησιμοποιείται από κοινοβουλευτικούς οργανισμούς, το Υπουργικό Συμβούλιο και άλλους οργανισμούς.

• Το Μικρό Εθνόσημο χρησιμοποιείται από κυβερνητικά ιδρύματα, τις δημοτικές αρχές και τα παιδαγωγικά ιδρύματα, σε επίσημα έγγραφα.

Στη διάρκεια της σοβιετικής κατοχής, ως εθνόσημο χρησιμοποιούνταν το αντίστοιχο της σοβιετικής σοσιαλιστικής δημοκρατίας της Λετονίας, το οποίο αντικαταστάθηκε το 1990 με αυτό που ήταν σε χρήση από το 1918 μέχρι την κατοχή.