Διεθνές Τυπογραφικό Στυλ

Το Διεθνές Τυπογραφικό Στυλ (αγγλικά International Typographic Style) είναι μια συστηματική προσέγγιση στην γραφιστική, που εμφανίστηκε μεταξύ των δεκαετιών 1930 - 1950, αλλά συνέχισε να αναπτύσσεται διεθνώς. Θεωρείται η βάση του Ελβετικού στυλ. Επεκτάθηκε και καθιέρωσε τις τυπογραφικές καινοτομίες του μοντερνισμού την δεκαετίας του 1920, που εμφανίστηκαν εν μέρει από καλλιτεχνικά κινήματα όπως ο Κονστρουκτιβισμός (Ρωσία), De Stijl (Ολλανδία) και Μπάουχαους (Γερμανία).

Το Διεθνές Τυπογραφικό Στυλ έχει επηρεάσει βαθιά την γραφιστική, αγγίζοντας πολλούς σχετικούς τομείς σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένης της Αρχιτεκτονικής και της τέχνης. Κυρίαρχα στοιχεία του είναι η απλότητα, την σαφήνεια, την ευκολία ανάγνωσης και την αντικειμενικότητα.

Χαρακτηριστικά του στυλ είναι οι ασύμμετρες διατάξεις, η χρήση πλέγματος, οι γραμματοσειρές χωρίς ακρεμόνες όπως η Akzidenz Grotesk και η Helvetica. Το στυλ αυτό συνδέεται επίσης με την προτίμηση για φωτογραφίες αντί για εικονογραφήσεις. Πολλά από τα πρώιμα έργα του Διεθνούς Τυπογραφικού Στυλ παρουσίαζαν την τυπογραφία ως κύριο στοιχείο σχεδιασμού εκτός από τη χρήση της στο κείμενο, και γι' αυτό το λόγο το στυλ πήρε το όνομά του. Οι επιρροές αυτού του κινήματος γραφιστικής εξακολουθούν να είναι ορατές στη στρατηγική και τη θεωρία σχεδιασμού μέχρι σήμερα.