Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2012

Μπακού

Τοποθεσία της διοργανώτριας πόλης στο Αζερμπαϊτζάν

Το Αζερμπαϊτζάν κέρδισε το δικαίωμα να φιλοξενήσει την έκδοση του 2012 του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision αφού κέρδισε την προηγούμενη έκδοση του 2011 με το τραγούδι "Running Scared" που ερμήνευσαν οι Ελλ & Νίκκι.^[6][7] Το Μπακού, η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Αζερμπαϊτζάν, καθώς και η μεγαλύτερη πόλη της Κασπίας Θάλασσας και της περιοχής του Καυκάσου, ονομάστηκε η διοργανώτρια πόλη για τον διαγωνισμό, με χώρο διεξαγωγής το Baku Crystal Hall, που χτίστηκε λίγους μήνες πριν το διαγωνισμό, στην ακτογραμμή της πόλης.

Λίγο μετά τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν στην έκδοση του 2011, οι υπεύθυνοι ανακοίνωσαν ότι ένας νέος συναυλιακός χώρος 23.000 θέσεων επρόκειτο να κατασκευαστεί κοντά στην Πλατεία Εθνικής Σημαίας στο Μπακού, ως πιθανός χώρος για την εκδήλωση.^[8][9] Τρεις ημέρες αργότερα, άλλες επιλογές χώρων αποκαλύφθηκαν από τους διοργανωτές, όπως το Στάδιο Τοφίκ Μπαχράμοφ 37.000 θέσεων και το Αθλητικό και Εκθεσιακό Συγκρότημα Χεϊντάρ Αλίγιεφ.^[10] Στις 2 Αυγούστου 2011, ανατέθηκε στην Alpine Bau Deutschland AG η σύμβαση για την κατασκευή του Baku Crystal Hall. Οι προετοιμασίες για την κατασκευή ξεκίνησαν στην περιοχή λίγο μετά την ανακοίνωση.^[11] Παρόλο που το πλήρες κόστος της σύμβασης δεν κατονομάστηκε, η κυβέρνηση διέθεσε 6 εκατομμύρια AZN για την κατασκευή του χώρου.^[12]

Στις 8 Σεπτεμβρίου 2011, το Azad Azerbaijan TV (ATV) ανέφερε ότι το Baku Crystal Hall θα ήταν ο χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού, αλλά καμία επίσημη επιβεβαίωση δεν έγινε τότε από την EBU. Στις 31 Οκτωβρίου 2011, ο Ισμαήλ Ομάροφ (Ismayil Omarov), ο γενικός διευθυντής του εθνικού τηλεοπτικού σταθμού İctimai Television του Αζερμπαϊτζάν, ανακοίνωσε ότι η απόφαση για την επιλογή του χώρου θα ληφθεί από τη διευθύνουσα επιτροπή τον Ιανουάριο του 2012.^[13] Στις 25 Ιανουαρίου 2012, επιβεβαιώθηκε ότι το Baku Crystal Hall θα ήταν ο χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού.^[14] Παρόλο που ο χώρος είχε εκτεταμένη χωρητικότητα 23.000 ατόμων, μόνο 16.000 άτομα μπορούσαν να παρακολουθήσουν κάθε παράσταση.^[14] Τα εισιτήρια για τον διαγωνισμό έγιναν διαθέσιμα ηλεκτρονικά για αγορά στις 28 Φεβρουαρίου 2012.^[15][16]

Σε μια συνεδρίαση της Ομάδας Αναφοράς της Eurovision στις 29 Ιουνίου 2011,^[17] αποφασίστηκε ότι το σύστημα τηλεψηφοφορίας θα επαναφέρει τη μορφή που χρησιμοποιήθηκε πιο πρόσφατα στον διαγωνισμό του 2009, στον οποίο οι γραμμές τηλεφώνου και SMS άνοιξαν για ένα δεκαπεντάλεπτο παράθυρο μετά την ερμηνεία όλων των τραγουδιών, αντί να ανοίξουν πριν από την έναρξη της παράστασης, το οποίο ήταν το σύστημα που χρησιμοποιήθηκε μεταξύ 2010 και 2011. Η μορφή των αποτελεσμάτων κάθε σόου παρέμεινε η ίδια, με τις ψήφους κάθε χώρας να αποφασίζονται με χωριστά αποτελέσματα 50:50 μεταξύ τηλεψηφοφορίας και εθνικών επιτροπών. Κάθε συμμετέχουσα χώρα είχε τη δική της εθνική κριτική επιτροπή, η οποία αποτελούνταν από πέντε επαγγελματίες μέλη της μουσικής βιομηχανίας.^[18]

Σύμφωνα με τους επίσημους κανόνες που κυκλοφόρησαν στις 24 Νοεμβρίου 2011, ο αριθμός των συμμετεχόντων στον μεγάλο τελικό αυξήθηκε σε 26, συμπεριλαμβανομένης της διοργανώτριας χώρας, των "Μεγάλων Πέντε" και των δέκα φιναλίστ από κάθε ημιτελικό. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision που 26 χώρες συμμετείχαν στον μεγάλο τελικό, με την πρώτη να είναι ο διαγωνισμός του 2003.^[18][19][20]

Η κλήρωση που καθόρισε τη σειρά εμφάνισης στους ημιτελικούς πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2012 στο Buta Palace. Οι συμμετέχουσες χώρες, εξαιρουμένων των αυτόματων φιναλίστ (Αζερμπαϊτζάν, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο), χωρίστηκαν σε έξι δοχεία, με βάση τον τρόπο με τον οποίο οι χώρες αυτές ψήφισαν σε προηγούμενους διαγωνισμούς. Από αυτά τα δοχεία, οι μισοί (ή όσο το δυνατόν πλησιέστεροι στο μισό) αγωνίστηκαν στον πρώτο ημιτελικό στις 22 Μαΐου 2012. Οι άλλοι μισοί σε αυτό το συγκεκριμένο δοχείο αγωνίστηκαν στον δεύτερο ημιτελικό στις 24 Μαΐου 2012.^[21] Αυτή η κλήρωση έδρασε επίσης ως σειρά εμφάνισης, προκειμένου οι αντιπροσωπείες από τις χώρες να γνωρίζουν πότε θα ξεκινήσουν οι πρόβες τους και να καθορίσουν σε ποιο ημιτελικό θα επιτρέπεται στους ψηφοφόρους να ψηφίσουν.^[22][23]

Ο σχεδιασμός του διαγωνισμού χτίστηκε γύρω από το σύνθημα "Light Your Fire!" ("Ανάψτε τη φωτιά σας!"), εμπνευσμένο από το παρατσούκλι του ίδιου του Αζερμπαϊτζάν, "Land of Fire" ("Χώρα της φωτιάς").^[24]

Κάθε εισαγωγική καρτ-ποστάλ ξεκινούσε με μια φωτογραφία του καλλιτέχνη και των ερμηνευτών, ακολουθούμενη με τη σημαία και το όνομα της χώρας σε μια χειρόγραφη γραμματοσειρά με φόντο που έμοιαζε με την κίτρινη, πορτοκαλί και κόκκινη φωτιά της θεματικής τέχνης του 2012.^[25] Οι καρτ-ποστάλ αποτελούνταν από διάφορα πλάνα του Αζερμπαϊτζάν, με λεζάντα που εμφανίζει "Αζερμπαϊτζάν" και από κάτω "Land of..." ("Γη της...") (π.χ. Land of Abundance (Γη της αφθονίας), Land of Poetry (Γη της ποίησης) κ.λπ.), τα οποία στη συνέχεια ακολούθησαν το όνομα πόλης ή γεωγραφικού χαρακτηριστικού, που δείχνει το τοπίο και τον πολιτισμό της χώρας.^[25] Ορισμένες καρτ ποστάλ επικεντρώθηκαν στη διοργανώτρια πόλη Μπακού με το κείμενο να αλλάζει σε "Μπακού" και από κάτω "City of..." ("Πόλη της...") (π.χ. City of Jazz (Πόλη της Τζαζ), City of Leisure (Πόλη του ελεύθερου χρόνου) κ.λπ.). Οι καρτ-ποστάλ τελείωσαν με μια φωτογραφία του Crystal Hall στα χρώματα της σημαίας της χώρας που ερμηνεύει. Αυτές οι καρτ ποστάλ λειτουργούσαν ως τουριστικός μηχανισμός για την παρουσίαση της χώρας σε ένα ευρύτερο κοινό.^[25][26]

Τα γραφικά του καλλιτέχνη, του τραγουδιού και των αριθμών καθώς και οι πίνακες και τα γραφικά ψηφοφορίας διατηρήθηκαν τα ίδια με αυτά που χρησιμοποιήθηκαν το 2011, με μια μικρή τροποποίηση για να ενσωματωθεί η θεματική τέχνη του 2012.^[25] Οι χαμηλότεροι βαθμοί (1-7) επισημάνθηκαν με κόκκινα τετράγωνα, ενώ οι κορυφαίοι βαθμοί (8, 10, 12) επισημάνθηκαν με πορτοκαλί τετράγωνα με κάθε τετράγωνο να αυξάνεται σε μέγεθος σε σχέση με την τιμή του βαθμού. Και τα δύο σετ γραφικών σχεδιάστηκαν από την εταιρεία σχεδιασμού επωνυμίας του Λονδίνου, Turquoise Branding.^[27][28]

Το İctimai Television (İTV), το οποίο ήταν το μέλος της EBU που μετέδωσε τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision στο Αζερμπαϊτζάν, είναι ένας από τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της χώρας.^[29][30] Ο αναπληρωτής υπουργός Επικοινωνιών και Τεχνολογίας Πληροφορικής του Αζερμπαϊτζάν, Ιλτιμάς Μαμάντοφ (Iltimas Mammadov), δήλωσε ότι τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών ήταν έτοιμα να φιλοξενήσουν την εκδήλωση. Ο μεγαλύτερος πάροχος τηλεπικοινωνιών του Αζερμπαϊτζάν, η Azercell, επιλέχθηκε ως συνεργάτης παρουσίασης για τον διαγωνισμό.^[31] Την 1η Δεκεμβρίου 2011, το İTV όρισε τη γερμανική εταιρεία παραγωγής Brainpool ως επίσημο συνεργάτη παραγωγής για τον διαγωνισμό, αναφέροντας την ποιότητα της δουλειάς της στον διαγωνισμό του προηγούμενου έτους.^[32]

Στις 17 Ιανουαρίου 2012, η EBU ανακοίνωσε αρχικά ότι σαράντα τρεις χώρες θα συμμετείχαν στον διαγωνισμό του 2012.^[33] Η 57η έκδοση είδε την επιστροφή του Μαυροβουνίου, το οποίο εκπροσωπήθηκε για τελευταία φορά από την Άντρια Ντεμίροβιτς το 2009.^[34] Η Πολωνία αποφάσισε να μην συμμετάσχει, λόγω της οικονομικής επιβάρυνσης του UEFA Euro 2012 (το οποίο η Πολωνία συνδιοργάνωσε με την Ουκρανία) και των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2012.^[33] Η Αρμενία, η οποία είχε αρχικά προγραμματίσει να συμμετάσχει, απέσυρε αργότερα την αίτησή της λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια που σχετίζονται με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ με το Αζερμπαϊτζάν, μειώνοντας στη συνέχεια τον αριθμό των συμμετεχουσών χωρών σε 42.^[35]

Τέσσερις καλλιτέχνες επέστρεψαν στον φετινό διαγωνισμό. Η Καλιόπι για την ΠΓΔΜ που συμμετείχε στο παρελθόν στο διαγωνισμό του 1996 με το τραγούδι "Samo ti", το οποίο βρέθηκε στην 26η θέση στον προκριματικό γύρο.^[36][37] Στη συνέχεια, η Καλιόπι θα εκπροσωπούσε την ΠΓΔΜ για άλλη μια φορά στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2016.

Ο Γιόνσι για την Ισλανδία^[38] και ο Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς για τη Σερβία^[39] είχαν συμμετάσχει και οι δύο προηγουμένως το 2004. Ο Γιοκσίμοβιτς είχε εκπροσωπήσει τη Σερβία και Μαυροβούνιο το 2004 με το τραγούδι "Lane moje" που κατέλαβε τη δεύτερη θέση εκείνη τη χρονιά και συμπαρουσιάσε το διαγωνισμό του 2008 με τη Γιοβάνα Γιάνκοβιτς. Ο Γιόνσι ερμήνευσε το "Heaven" το 2004, το οποίο κατέλαβε τη 19η θέση.^[40]

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά οι Jedward συμμετείχαν για την Ιρλανδία, μετά την 8η θέση τους στο διαγωνισμό του 2011 με το τραγούδι "Lipstick".^[41][42]

Η Μαρτίνα Μάγερλε, η οποία εκπροσώπησε τη Σλοβενία το 2009, επέστρεψε στα φωνητικά για τη Σλοβενία.

Η Λις Άσια, η νικήτρια του πρώτου διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision το 1956, είχε συμμετάσχει με τραγούδι της "C'était ma vie" που γράφτηκε από τους Ραλφ Σίγκελ και Ζαν-Πολ Κάρα στην ελβετική εθνική επιλογή για τον διαγωνισμό του 2012.^[43][44] Το τραγούδι, ωστόσο, ήρθε μόνο όγδοο σε μια στενά μαχόμενη εθνική επιλογή. Η Άσια παρακολούθησε την εκδήλωση στο Μπακού ως επίτιμη προσκεκλημένη.^[45]

Η φινλανδική συμμετοχή, "När jag blundar", που τραγούδησε η Περνίλα Κάρλσον, ήταν μόνο η δεύτερη συμμετοχή της Φινλανδίας στα Σουηδικά (μετά το "Fri?" των Beat το 1990) και η πρώτη συμμετοχή που τραγουδήθηκε στα σουηδικά από το 1998. Η συμμετοχή της Ρωσίας, "Party for Everybody", που τραγούδησαν οι Γιαγιάδες του Μπουράνοβο, ήταν η πρώτη συμμετοχή που τραγουδήθηκε ποτέ στα Ουντμούρτικα. Η γεωργιανή συμμετοχή, "I'm a Joker" ήταν η πρώτη συμμετοχή της Eurovision που περιείχε τη γεωργιανή γλώσσα ενώ το βουλγαρικό τραγούδι "Love Unlimited", είχε μερικές λέξεις στα Αζερμπαϊτζανικά, ενώ και οι δύο γλώσσες δεν εμφανίστηκαν ποτέ στο διαγωνισμό πριν.

Το Αζερμπαϊτζάν, η Ιταλία και η Ισπανία ψήφισαν στον πρώτο ημιτελικό.^[21] Η EBU επέτρεψε τον αλβανικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Radio Televizioni Shqiptar (RTSH) να αναβάλλει τη μετάδοση και να χρησιμοποιήσει μόνο την ψήφο των επιτροπών λόγω του δυστυχήματος λεωφορείου στο Qafa e Vishës.^[46]

Σειρά[47]	Χώρα[33][48]	Καλλιτέχνης[49]	Τραγούδι[49]	Γλώσσα[50]	Θέση	Βαθμοί
01	Μαυροβούνιο	Ράμπο Αμαντέους	"Euro Neuro"	Αγγλικά[β]	15	20
02	Ισλανδία	Γκρέτα Σαλόμε & Γιόνσι	"Never Forget"	Αγγλικά	8	75
03	Ελλάδα	Ελευθερία Ελευθερίου	"Aphrodisiac"	Αγγλικά	4	116
04	Λετονία	Άνμαρι	"Beautiful Song"	Αγγλικά	16	17
05	Αλβανία	Ρόνα Νίσλιου	"Suus"	Αλβανικά[γ]	2	146
06	Ρουμανία	Mandinga	"Zaleilah"	Αγγλικά, Ισπανικά	3	120
07	Ελβετία	Sinplus	"Unbreakable"	Αγγλικά	11	45
08	Βέλγιο	Iris	"Would You?"	Αγγλικά	17	16
09	Φινλανδία	Περνίλα Κάρλσον	"När jag blundar"	Σουηδικά	12	41
10	Ισραήλ	Izabo	"Time"	Αγγλικά, Εβραϊκά	13	33
11	Άγιος Μαρίνος	Βαλεντίνα Μονέττα	"The Social Network Song (Oh Oh-Uh-Oh Oh)"	Αγγλικά[δ]	14	31
12	Κύπρος	Ήβη Αδάμου	"La La Love"	Αγγλικά	7	91
13	Δανία	Σολούνα Σαμάι	"Should've Known Better"	Αγγλικά	9	63
14	Ρωσία	Γιαγιάδες του Μπουράνοβο	"Party For Everybody"	Αγγλικά, Ουντμούρτικα	1	152
15	Ουγγαρία	Compact Disco	"Sound Of Our Hearts"	Αγγλικά	10	52
16	Αυστρία	Trackshittaz	"Woki Mit Deim Popo"	Γερμανικά[ε]	18	8
17	Μολδαβία	Πάσα Παρφένι	"Lautar"	Αγγλικά[ζ]	5	100
18	Ιρλανδία	Jedward	"Waterline"	Αγγλικά	6	92

Η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο ψήφισαν στον δεύτερο ημιτελικό. Η Γερμανία ζήτησε να ψηφίσει σε αυτόν τον ημιτελικό.^[21] Η Αρμενία είχε κληρωθεί για να συμμετάσχει σε αυτόν τον ημιτελικό, αποχώρησε όμως από τον διαγωνισμό για λόγους ασφαλείας.^[35]

Σειρά[47]	Χώρα[33][51]	Καλλιτέχνης[49]	Τραγούδι[49]	Γλώσσα[50]	Θέση	Βαθμοί
01	Σερβία	Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς	"Nije ljubav stvar" (Није љубав ствар)	Σερβικά	2	159
02	ΠΓΔΜ	Καλιόπι	"Crno i belo" (Црно и бело)	Σλαβομακεδονικά	9	53
03	Ολλανδία	Γιόαν Φράνκα	"You and Me"	Αγγλικά	15	35
04	Μάλτα	Κουρτ Καλέγια	"This Is The Night"	Αγγλικά	7	70
05	Λευκορωσία	Litesound	"We Are The Heroes"	Αγγλικά	16	35
06	Πορτογαλία	Φελίπα Σόουζα	"Vida minha"	Πορτογαλικά	13	39
07	Ουκρανία	Γκαϊτάνα	"Be My Guest"	Αγγλικά	8	64
08	Βουλγαρία	Σόφι Μαρίνοβα	"Love Unlimited"	Βουλγαρικά[η]	11	45
09	Σλοβενία	Εύα Μπότο	"Verjamem"	Σλοβένικα	17	31
10	Κροατία	Νίνα Μπάντριτς	"Nebo"	Κροατικά	12	42
11	Σουηδία	Λορίν	"Euphoria"	Αγγλικά	1	181
12	Γεωργία	Αντί Τζοχάτζε	"I'm a Joker"	Αγγλικά, Γεωργιανά	14	36
13	Τουρκία	Τζαν Μπονόμο	"Love Me Back"	Αγγλικά	5	80
14	Εσθονία	Οτ Λέπλαντ	"Kuula"	Εσθονικά	4	100
15	Σλοβακία	Μαξ Τζέισον Μάι	"Don't Close Your Eyes"	Αγγλικά	18	22
16	Νορβηγία	Τούτζι	"Stay"	Αγγλικά	10	45
17	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	MayaSar	"Korake Ti Znam"	Βοσνιακά	6	77
18	Λιθουανία	Ντόνι Μοντέλλ	"Love Is Blind"	Αγγλικά	3	104

Σειρά[47]	Χώρα[33][53]	Καλλιτέχνης[49]	Τραγούδι[49]	Γλώσσα[50]	Θέση	Βαθμοί
01	Ηνωμένο Βασίλειο	Έντζελμπερτ Χάμπερντινκ	"Love Will Set You Free"	Αγγλικά	25	12
02	Ουγγαρία	Compact Disco	"Sound Of Our Hearts"	Αγγλικά	24	19
03	Αλβανία	Ρόνα Νίσλιου	"Suus"	Αλβανικά[γ]	5	146
04	Λιθουανία	Ντόνι Μοντέλλ	"Love Is Blind"	Αγγλικά	14	70
05	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	MayaSar	"Korake Ti Znam"	Βοσνιακά	18	55
06	Ρωσία	Γιαγιάδες του Μπουράνοβο	"Party For Everybody"	Αγγλικά, Ουντμούρτικα	2	259
07	Ισλανδία	Γκρέτα Σαλόμε & Γιόνσι	"Never Forget"	Αγγλικά	20	46
08	Κύπρος	Ήβη Αδάμου	"La La Love"	Αγγλικά	16	65
09	Γαλλία	Ανγκούν	"Echo (You and I)"	Αγγλικά, Γαλλικά	22	21
10	Ιταλία	Νίνα Τζίλι	"L'amore è femmina (Out of Love)"	Ιταλικά, Αγγλικά	9	101
11	Εσθονία	Οτ Λέπλαντ	"Kuula"	Εσθονικά	6	120
12	Νορβηγία	Τούτζι	"Stay"	Αγγλικά	26	7
13	Αζερμπαϊτζάν	Σαμπίνα Μπαμπάεβα	"When the Music Dies"	Αγγλικά	4	150
14	Ρουμανία	Mandinga	"Zaleilah"	Αγγλικά, Ισπανικά	12	71
15	Δανία	Σολούνα Σαμάι	"Should've Known Better"	Αγγλικά	23	21
16	Ελλάδα	Ελευθερία Ελευθερίου	"Aphrodisiac"	Αγγλικά	17	64
17	Σουηδία	Λορίν	"Euphoria"	Αγγλικά	1	372
18	Τουρκία	Τζαν Μπονόμο	"Love Me Back"	Αγγλικά	7	112
19	Ισπανία	Παστόρα Σολέρ	"Quedate Conmigo"	Ισπανικά	10	97
20	Γερμανία	Ρόμαν Λομπ	"Standing Still"	Αγγλικά	8	110
21	Μάλτα	Κουρτ Καλέγια	"This Is The Night"	Αγγλικά	21	41
22	ΠΓΔΜ	Καλιόπι	"Crno i belo" (Црно и бело)	Σλαβομακεδονικά	13	71
23	Ιρλανδία	Jedward	"Waterline"	Αγγλικά	19	46
24	Σερβία	Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς	"Nije ljubav stvar" (Није љубав ствар)	Σερβικά	3	214
25	Ουκρανία	Γκαϊτάνα	"Be My Guest"	Αγγλικά	15	65
26	Μολδαβία	Πάσα Παρφένι	"Lăutar"	Αγγλικά[ζ]	11	81

Η σειρά με την οποία κάθε χώρα ανακοίνωσε την ψήφο της καθορίστηκε σε κλήρωση μετά τα αποτελέσματα της κριτικής επιτροπής από την τελική πρόβα τζενεράλε. Παρόμοια με τον διαγωνισμό του 2011 χρησιμοποιήθηκε ένας αλγόριθμος για να προσθέσει όσο το δυνατόν περισσότερο ενθουσιασμό. Οι εκπρόσωποι εμφανίζονται δίπλα σε κάθε χώρα.^[54]

Η EBU και η εταιρεία ελέγχου PwC έλεγξε και επαλήθευσε τα μεμονωμένα αποτελέσματα της κριτικής επιτροπής και των τηλεψηφοφοριών, τα οποία συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν τη συνολική εθνική ψήφο για τους διαγωνισμούς. Στις 18 Ιουνίου 2012, η EBU δημοσίευσε τα ακόλουθα αποτελέσματα.^[56][57]

Χωριστά αποτελέσματα (1ος ημιτελικός)[57]
Θέση	Σύνολο		Επιτροπή		Κοινό
	Χώρα	Πόντοι	Χώρα	Πόντοι	Χώρα	Πόντοι
1	Ρωσία	152	Αλβανία	131	Ρωσία	189
2	Αλβανία	146	Μολδαβία	107	Ρουμανία	132
3	Ρουμανία	120	Ελλάδα	103	Αλβανία	131
4	Ελλάδα	116	Κύπρος	90	Ιρλανδία	116
5	Μολδαβία	100	Ρουμανία	87	Ελλάδα	110
6	Ιρλανδία	92	Δανία	81	Κύπρος	99
7	Κύπρος	91	Ουγγαρία	76	Μολδαβία	85
8	Ισλανδία	75	Ρωσία	75	Ισλανδία	79
9	Δανία	63	Ισραήλ	72	Δανία	53
10	Ουγγαρία	52	Ιρλανδία	72	Ελβετία	49
11	Ελβετία	45	Ισλανδία	70	Ουγγαρία	39
12	Φινλανδία	41	Φινλανδία	57	Φινλανδία	36
13	Ισραήλ	33	Ελβετία	45	Άγιος Μαρίνος	25
14	Άγιος Μαρίνος	31	Άγιος Μαρίνος	42	Μαυροβούνιο	24
15	Μαυροβούνιο	20	Βέλγιο	38	Λετονία	18
16	Λετονία	17	Μαυροβούνιο	28	Ισραήλ	16
17	Βέλγιο	16	Αυστρία	27	Αυστρία	15
18	Αυστρία	8	Λετονία	17	Βέλγιο	2

Ακολουθεί μια σύνοψη των μέγιστων 12 βαθμών που έδωσε κάθε χώρα σε μια άλλη στον πρώτο ημιτελικό.

#	Συμμετέχων	Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
5	Αλβανία	Αυστρία, Αζερμπαϊτζάν, Ελβετία, Ιταλία, Μαυροβούνιο
	Ρωσία	Βέλγιο, Δανία, Ισραήλ, Λετονία, Φινλανδία
3	Ρουμανία	Ιρλανδία, Ισπανία, Μολδαβία
2	Κύπρος	Ελλάδα, Ισλανδία
	Ελλάδα	Κύπρος, Ρουμανία
1	Φινλανδία	Ουγγαρία
	Ιρλανδία	Άγιος Μαρίνος
	Μολδαβία	Ρωσία
	Μαυροβούνιο	Αλβανία

Χωριστά αποτελέσματα (2ος ημιτελικός)[57]
Θέση	Σύνολο		Επιτροπή		Κοινό
	Χώρα	Πόντοι	Χώρα	Πόντοι	Χώρα	Πόντοι
1	Σουηδία	181	Σουηδία	145	Σουηδία	180
2	Σερβία	159	Σερβία	141	Σερβία	148
3	Λιθουανία	104	Ουκρανία	109	Λιθουανία	128
4	Εσθονία	100	Εσθονία	102	Τουρκία	114
5	Τουρκία	80	Μάλτα	97	Εσθονία	88
6	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	77	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	77	Νορβηγία	72
7	Μάλτα	70	Κροατία	66	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	70
8	Ουκρανία	64	Γεωργία	62	ΠΓΔΜ	63
9	ΠΓΔΜ	53	ΠΓΔΜ	58	Βουλγαρία	59
10	Νορβηγία	45[ι]	Λιθουανία	55	Ολλανδία	51
11	Βουλγαρία	45[ι]	Λευκορωσία	52	Μάλτα	39
12	Κροατία	42	Πορτογαλία	49	Λευκορωσία	37
13	Πορτογαλία	39	Τουρκία	42	Πορτογαλία	37
14	Γεωργία	36	Σλοβενία	40	Κροατία	34
15	Ολλανδία	35[κ]	Σλοβακία	40	Σλοβακία	32
16	Λευκορωσία	35[κ]	Ολλανδία	31	Σλοβενία	27
17	Σλοβενία	31	Βουλγαρία	27	Ουκρανία	24
18	Σλοβακία	22	Νορβηγία	25	Γεωργία	15

Ακολουθεί μια σύνοψη των μέγιστων 12 βαθμών που έδωσε κάθε χώρα σε μια άλλη στον δεύτερο ημιτελικό.

#	Συμμετέχων	Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
6	Σουηδία	Εσθονία, Γερμανία, Γεωργία, Νορβηγία, Ολλανδία, Σλοβακία
4	Σερβία	Βουλγαρία, Γαλλία, ΠΓΔΜ, Σλοβενία
2	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Κροατία, Τουρκία
	Κροατία	Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Σερβία
	Εσθονία	Πορτογαλία, Σουηδία
1	Λευκορωσία	Ουκρανία
	Γεωργία	Λιθουανία
	Μάλτα	Ηνωμένο Βασίλειο
	Τουρκία	Μάλτα
	Ουκρανία	Λευκορωσία

Χωριστά αποτελέσματα (Τελικός)[57]
Θέση	Σύνολο		Επιτροπή		Κοινό
	Χώρα	Βαθμοί	Χώρα	Πόντοι	Χώρα	Πόντοι
1	Σουηδία	372	Σουηδία	296	Σουηδία	343
2	Ρωσία	259	Σερβία	173	Ρωσία	332
3	Σερβία	214	Αλβανία	157	Σερβία	211
4	Αζερμπαϊτζάν	150	Ιταλία	157	Τουρκία	176
5	Αλβανία	146	Ισπανία	154	Αζερμπαϊτζάν	151
6	Εσθονία	120	Εσθονία	152	Γερμανία	125
7	Τουρκία	112	Ουκρανία	125	Ρουμανία	117
8	Γερμανία	110	Αζερμπαϊτζάν	118	Αλβανία	106
9	Ιταλία	101	Μολδαβία	104	Ελλάδα	89
10	Ισπανία	97	Γερμανία	98	Ιρλανδία	89
11	Μολδαβία	81	Ρωσία	94	ΠΓΔΜ	79
12	Ρουμανία	71[λ]	Κύπρος	85	Εσθονία	78
13	ΠΓΔΜ	71[λ]	Γαλλία	85	Μολδαβία	75
14	Λιθουανία	70	Λιθουανία	82	Λιθουανία	68
15	Ουκρανία	65	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	71	Κύπρος	63
16	Κύπρος	65	Μάλτα	70	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	57
17	Ελλάδα	64	ΠΓΔΜ	69	Ιταλία	56
18	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	55	Ελλάδα	60	Ισπανία	45
19	Ιρλανδία	46	Ισλανδία	53	Ισλανδία	39
20	Ισλανδία	46	Ρουμανία	53	Ουκρανία	37
21	Μάλτα	41	Δανία	51	Ηνωμένο Βασίλειο	36
22	Γαλλία	21	Τουρκία	50	Ουγγαρία	20
23	Δανία	21	Ουγγαρία	30	Δανία	18
24	Ουγγαρία	19	Νορβηγία	24	Νορβηγία	16
25	Ηνωμένο Βασίλειο	12	Ιρλανδία	14	Μάλτα	10
26	Νορβηγία	7	Ηνωμένο Βασίλειο	11	Γαλλία	0

Παρακάτω είναι μια σύνοψη των μέγιστων 12 βαθμών που έδωσε κάθε χώρα σε μια άλλη στον τελικό.

N.	Συμμετέχων	Χώρα που δίνει 12 βαθμούς
18	Σουηδία	Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Εσθονία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισλανδία, Ισπανία, Ισραήλ, Ιρλανδία, Λετονία, Νορβηγία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Ρωσία, Σλοβακία, Φινλανδία
4	Αλβανία	Άγιος Μαρίνος, Ελβετία, Ιταλία, ΠΓΔΜ
	Αζερμπαϊτζάν	Λιθουανία, Μάλτα, Ουκρανία, Τουρκία
	Σερβία	Βουλγαρία, Κροατία, Μαυροβούνιο, Σλοβενία
2	Κύπρος	Ελλάδα, Σουηδία
	Ελλάδα	Αλβανία, Κύπρος
	ΠΓΔΜ	Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Σερβία
1	Λιθουανία	Γεωργία
	Μολδαβία	Ρουμανία
	Ρουμανία	Μολδαβία
	Ρωσία	Λευκορωσία
	Ισπανία	Πορτογαλία
	Τουρκία	Αζερμπαϊτζάν

Καμία χώρα δεν έλαβε μηδέν βαθμούς με το πέρας των βαθμολογιών, με εξαίρεση τη Γαλλία που έλαβε 0 βαθμούς στην ψηφοφορία του κοινού.

• Ανδόρρα – Στις 19 Οκτωβρίου 2011, η Ανδόρα ανακοίνωσε ότι δεν υπάρχουν σχέδια για τη χώρα να συμμετάσχει το 2012 λόγω οικονομικών δυσκολιών. Η χώρα είχε επίσης προγραμματίσει να αποσυρθεί πλήρως από την EBU.^[64][65]
• Αρμενία – Στις 7 Μαρτίου 2012, η EBU ανακοίνωσε ότι η Αρμενική Δημόσια Τηλεόραση (ARMTV) είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από τη συμμετοχή, παρόλο που αρχικά περιλήφθηκε στον κατάλογο των συμμετεχουσών χωρών. Η απόφασή του ελήφθη όταν ο Πρόεδρος Ilham Aliyev του Αζερμπαϊτζάν έδωσε ομιλία στις 28 Φεβρουαρίου 2012 όταν δήλωσε: "Οι κύριοι εχθροί μας είναι οι Αρμένιοι του κόσμου και οι υποκριτικοί και διεφθαρμένοι πολιτικοί υπό τον έλεγχό τους".^[66][67][68] Η χώρα επιβλήθηκε συνεπώς πρόστιμο από την EBU και αναμενόταν να αντιμετωπίσει περαιτέρω κυρώσεις, όπως αποκλεισμός από τη συμμετοχή σε μελλοντικούς διαγωνισμούς εάν δεν συμμορφωνόταν με τις απαιτήσεις της EBU.^[69][70] Η Αρμενία βρισκόταν σε συνεχή κατάσταση πολέμου με το Αζερμπαϊτζάν από το 1994 λόγω του πολέμου Ναγκόρνο-Καραμπάχ.^[71]
• Τσεχία – Στις 24 Νοεμβρίου 2011, αναφέρθηκε ότι η Τσεχική Δημοκρατία δεν θα αγωνιζόταν στο διαγωνισμό του 2012, μετά την κυκλοφορία τηλεοπτικού προγράμματος από την Česká televize (ČT).^[72]
• Λίχτενσταϊν – Στις 26 Νοεμβρίου 2011, ανακοινώθηκε ότι δύο επίσημα έγγραφα της EBU, τα οποία δημοσιεύθηκαν τον Μάρτιο και τον Οκτώβριο του 2011, έδειξαν ότι ο μοναδικός εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Λιχτενστάιν 1FLTV έχει λάβει ενεργό ένταξη στην EBU, προκαλώντας εικασίες για ένα ντεμπούτο για το έθνος.^[73] Ωστόσο, στις 29 Νοεμβρίου 2011, αυτά τα έγγραφα επιβεβαιώθηκαν αργότερα ως λάθη επεξεργασίας και, ως εκ τούτου, δεν είχε προγραμματιστεί ακόμη.^[74]
• Λουξεμβούργο – Στις 31 Δεκεμβρίου 2011, η RTL Luxembourg επιβεβαίωσε ότι το Λουξεμβούργο δεν θα συμμετάσχει στην Eurovision στο Μπακού.^[75]
• Μονακό – Αναφέρθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011, σε μια συνάντηση της EBU στη Γενεύη, ότι το Μονακό σκέφτηκε να επιστρέψει στο διαγωνισμό του 2012.^[76] Ωστόσο, στις 3 Δεκεμβρίου 2011, ο Phil Bosco, πρώην επικεφαλής αντιπροσωπείας, δήλωσε σε έναν γαλλόφωνο ιστότοπο ότι ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Télé Monte Carlo (TMC) δεν σκοπεύει να επιστρέψει στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision οποιαδήποτε στιγμή στο εγγύς μέλλον, καθώς δεν υπήρχε διαθέσιμος προϋπολογισμός.^[77]
• Μαρόκο – Σε συνέντευξη με τη γαλλική αντιπροσωπεία, αποκαλύφθηκε ότι το Μαρόκο "πιθανότατα θα επιστρέψει" στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision το 2012 με μια νέα τηλεοπτική τηλεόραση, το 2Μ.^[78] Οι εκθέσεις σχετικά με την προτεινόμενη επιστροφή του Μαρόκου στο διαγωνισμό, μετά από απουσία άνω των 30 ετών, ενισχύθηκαν περαιτέρω σε μια συνάντηση της EBU στη Γενεύη.^[76][79]
• Πολωνία – Στις 16 Δεκεμβρίου 2011, στην επίσημη σελίδα του Telewizja Polska (TVP) είχε αναφερθεί ότι η Πολωνία δεν επέστρεφε για το διαγωνισμό του 2012.^[80] Αυτό επιβεβαιώθηκε λίγες ημέρες αργότερα, δηλώνοντας ότι ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός είχε αποφασίσει να επικεντρωθεί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου UEFA 2012 (το οποίο η Πολωνία συνδιοργάνωσε με την Ουκρανία) και τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Η TVP δήλωσε ότι δεν έχει αποκλειστεί η επιστροφή το 2013.^[81][82][83]

Οι περισσότερες χώρες έστειλαν σχολιαστές στο Μπακού ή σχολίασαν από τη χώρα τους, προκειμένου να προσθέσουν πληροφορίες στους συμμετέχοντες και, εάν είναι απαραίτητο, την παροχή πληροφοριών ψηφοφορίας.

Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές στις συμμετέχουσες χώρες
Χώρα	Σόου	Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί	Σχολιαστές	Πηγές
Αλβανία	Όλα τα σόου	TVSH	Άντρι Τζάχου
Αυστρία	Όλα τα σόου	ORF eins	Άντι Κνολ	[84][85][86]
	Τελικός		Stermann & Grissemann
Αζερμπαϊτζάν	Όλα τα σόου	İTV	Κονούλ Αριφγκιζί και Σαλέχ Μπαγκίροβ	[87]
Λευκορωσία	Όλα τα σόου	Belarus 1	Ντένις Κουριάν
Βέλγιο	Όλα τα σόου	één, Radio 2	Αντρέ Φερμόιλεν και Πέτερ φαν ντε Βέιρε	[88]
		La Une	Ζαν Πιερ Οτιέ και Ζαν Λουί Λαχαγιέ	[89]
Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Όλα τα σόου	BHT1	Ντέγιαν Κούκριτς	[90]
Βουλγαρία	Όλα τα σόου	N/A	Έλενα Ρόσμπεργκ και Γκεόργκι Κουσβάλιεβ
Κροατία	Όλα τα σόου	HRT 1	Ντούσκο Τσούρλιτς
Κύπρος	Όλα τα σόου	ΡΙΚ 1	Μελίνα Καραγεωργίου	[91]
Δανία	Όλα τα σόου	DR1, DR HD	Όλε Τόπχολμ	[92]
Εσθονία	Όλα τα σόου	ETV	Μάρκο Ράικοπ
Φινλανδία	Όλα τα σόου	YLE TV2, YLE HD [fi]	Φινλανδικά: Τάρια Νάρι και Τόμπιας Λάρσον Σουηδικά: Εύα Φράντζ και Γιόχαν Λίντρους	[93][94]
		YLE Radio Suomi	Φινλανδικά: Σάνα Κόγιο και Γιόρμα Χιετεμάκι
		Yle Radio Vega	Σουηδικά: Εύα Φράντζ και Γιόχαν Λίντρους
Γαλλία	Ημιτελικός 1	France3.fr		[95]
	Ημιτελικός 2	France Ô	Οντρί Σοβό και Μπρουνό Μπερμπερές
	Τελικός	France 3	Σιρίλ Φερό και Μιρέιγ Ντιμά	[95][96]
		France Bleu	Φαμπιάν Λεκούβρ και Σερζ Ποεζεβαρά
Γεωργία	Όλα τα σόου	1TV	Τέμο Κβιρκβέλια
Γερμανία	Όλα τα σόου	Das Erste	Πέτερ Ούρμπαν	[97]
		hr3	Τιμ Φρίχλινγκ
		NDR 2	Τόμας Μορ	[98]
Ελλάδα	Όλα τα σόου	ΝΕΤ	Μαρία Κοζάκου	[99]
Ουγγαρία	Όλα τα σόου	M1	Γκάμπορ Γκουντέλ Τακάτς	[100]
Ισλανδία	Όλα τα σόου	Sjónvarpið	Χράφνιλντουρ Χαλδορσδότιρ	[101]
Δημοκρατία της Ιρλανδίας	Ημιτελικοί	RTÉ2	Μάρτι Ουέλαν	[102][103]
	Τελικός	RTÉ One
	Ημιτελικός 1/Τελικός	RTÉ Radio 1	Σάι Μπάιρνε και Ζμπισντέκ Ζαλίνσκι	[104]
Ισραήλ	Όλα τα σόου		Χωρίς σχολιασμό
Ιταλία	Ημιτελικός 1	Rai 5	Φεντερίκα Τζεντίλε [it]	[105]
	Τελικός	Rai 2	Φιλίπο Σολιμπέλο [it] και Μάρκο Αρντεμάνι [it]	[106]
Λετονία	Όλα τα σόου	LTV1	Βάλτερς Φρίντενμπεργκς	[107]
	Τελικός		Κάρλις Μπουμέιστερς	[108]
Λιθουανία	Όλα τα σόου	LRT televizija	Ντάριους Ουζκουράιτις
ΠΓΔΜ	Όλα τα σόου	MRT 1	Καρολίνα Πετκόβσκα	[109]
Μάλτα	Όλα τα σόου	TVM	Ελέιν Σαλίμπα και Ρόναλντ Μπρίφα
Μολδαβία	Όλα τα σόου	Moldova 1	Μαρτσέλ Σπατάρι
Μαυροβούνιο	Ημιτελικός 1/Τελικός	TVCG 1	Ντράζεν Μπάουκοβιτς και Ταμάρα Ιβάνκοβιτς	[110][111]
	Ημιτελικός 2	TVCG 2		[112]
	Όλα τα σόου	TVCG MNE		[113][114][115]
Ολλανδία	Όλα τα σόου	NPO 1	Γιαν Σμιτ και Ντάνιελ Ντέκερ	[116][117]
Νορβηγία	Όλα τα σόου	NRK1	Όλαφ Φίκσμο-Σλέταν	[118]
Πορτογαλία	Όλα τα σόου	RTP1	Πέντρο Γκράντζερ [pt]	[119]
Ρουμανία	Όλα τα σόου	TVR 1	Leonard Miron και Τζανίνα Κοροντάν	[120]
Ρωσία	Όλα τα σόου	Russia-1	Όλγα Σελέστ [ru] και Ντμίτρι Γκουμπέρνιεβ	[121]
Άγιος Μαρίνος	Όλα τα σόου	San Marino RTV	Λία Φιόριο και Τζιτζί Ρεστίβο	[122]
Σερβία	Ημιτελικός 1	RTS1, RTS Sat	Ντράγκαν Ίλιτς	[123][124][125][126]
	Ημιτελικός 2/Τελικός		Ντούσκα Βουτσινίτς-Λουτσίτς
Σλοβακία	Όλα τα σόου	Jednotka, Rádio Slovensko	Ρομάν Μπόμπος
	Τελικός	Rádio FM	Ντάνιελ Μπαλάζ [sk] και Παβόλ Χουμπινιάκ	[127]
Σλοβενία	Ημιτελικοί	TV SLO 2 [sl]	Αντρέι Χόφερ [sl]	[128][129]
	Τελικός	TV SLO 1 [sl]		[130]
Ισπανία	Ημιτελικός 1	La 2	Χοσέ Μαρία Ίνιγο	[131]
	Τελικός	La 1
Σουηδία	Όλα τα σόου	SVT1	Τζίνα Ντιράουι και Έντουαρντ αφ Σιλέν	[132]
		SR P3	Καρολίνα Νορέν και Μπιόρν Κιέλμαν
Ελβετία	Ημιτελικός 1/Τελικός	SF zwei	Γερμανικά: Σβεν Έπινεϊ	[133]
		RTS Deux	Γαλλικά: Ζαν Μαρκ Ρισάρ και Νίκολας Τάνερ	[134]
	Ημιτελικός 1	RSI La 2	Ιταλικά: Κλαρίσα Τάμι και Πάολο Μενεγκούτσι	[135]
	Τελικός	RSI La 1
Τουρκία	Όλα τα σόου	TRT 1, TRT HD, TRT Türk, TRT Müzik, TRT Avaz	Μπουλέντ Οζβερέν και Ερχάν Κονούκ [tr]	[136]
Ουκρανία	Όλα τα σόου	Pershyi Natsionalnyi	Τιμούρ Μιροσνιτσένκο και Τετιάνα Τερέχοβα	[137]
Ηνωμένο Βασίλειο	Ημιτελικοί	BBC Three	Σκοτ Μιλς και Σάρα Κοξ	[138]
	Τελικός	BBC One	Γκράχαμ Νόρτον	[139]
		BBC Radio 2	Κεν Μπρους	[140]
Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές σε μη-συμμετέχουσες χώρες
Χώρα	Σόου	Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί	Σχολιαστές	Πηγές
Αρμενία	Όλα τα σόου	Armenia 1	Γκοχάρ Γκασπαριάν και Αρτούρ Γκριγκοριάν	[141]
Αυστραλία	Όλα τα σόου[μ]	SBS One	Τζούλια Ζεμίρο και Σαμ Πανγκ	[142][143]
Κίνα	Τελικός[ν]	CCTV-15	Χωρίς σχολιασμό
Καζακστάν	Όλα τα σόου	Arna Media	Νόρμπεργκ Μαχαμπέτοφ και Καλντιμπέκ Ζαϊσανμπάι	[144]
Κιργιστάν	Όλα τα σόου	OTRK	Ελμάρ Οσμόνοβ και Αϊμπέκ Ακμάτοβ

Η μεγάλη επένδυση του Αζερμπαϊτζάν στη διοργάνωση του διαγωνισμού της Eurovision συζητήθηκε ευρέως στα δυτικά μέσα ενημέρωσης ως μια απόπειρα "να μετριαστούν οι αμφιβολίες σχετικά με την κακή δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα του".^[145][146] Ο Ελνούρ Μαγιντλί (Elnur Majidli), ένας ακτιβιστής που φυλακίστηκε κατά τις διαδηλώσεις του 2011 στο Αζερμπαϊτζάν που εμπνεύστηκαν από την Αραβική Άνοιξη, αφέθηκε ελεύθερος σε μια προφανή προσπάθεια να αμβλύνει την εικόνα του Αζερμπαϊτζάν πριν από τον διαγωνισμό, αλλά παρέμειναν πολλοί πολιτικοί κρατούμενοι.^[146] Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε μια "βίαιη καταστολή των διαδηλωτών" την παραμονή του διαγωνισμού,^[147] και η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασε την "αυστηρή καταστολή της ελευθερίας της έκφρασης, της διαφωνίας, των μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ), των επικριτικών δημοσιογράφων, στην πραγματικότητα οποιουδήποτε που επέκρινε πολύ έντονα το καθεστώς Αλίεφ" που συνεχίστηκε μέχρι το διαγωνισμό.^[148]

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επέκρινε επίσης την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν και την Αρχή της Πόλης του Μπακού για τη διεξαγωγή αναγκαστικών εξώσεων εναντίον κατοίκων της περιοχής, προκειμένου να επιτραπεί η κατεδάφιση διαμερισμάτων για να ανοίξει ο δρόμος για την κατασκευή στη γειτονιά όπου χτίστηκε το Baku Crystal Hall.^[149] Το Public Association for Assistance to Free Economy, μια ομάδα εκστρατειών για τη διαφάνεια και τα οικονομικά δικαιώματα, είχε περιγράψει τις εξώσεις ως "παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων" μη έχοντας "καμία νομική εξουσία". Ωστόσο, σε δήλωση στο BBC, η EBU είπε ότι σε πρόσφατη επίσκεψη στο Μπακού παρατήρησαν "ότι η κατασκευή της αίθουσας συναυλιών στην οποία αναφέρονται οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης ήταν ήδη σε εξέλιξη σε ένα καθαρό εργοτάξιο και επομένως δεν απαιτούνται κατεδαφίσεις".^[150] Η EBU ανέφερε τον "απολιτικό" χαρακτήρα του διαγωνισμού και τον ισχυρισμό της κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν ότι η κατασκευή δεν ήταν συνδεδεμένη με τον διαγωνισμό.^[149]

Η τελική νικήτρια του διαγωνισμού Λορίν συνάντησε ντόπιους ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τη διάρκεια των εβδομάδων της εκδήλωσης, ο μοναδικός συμμετέχων που το έκανε. Αργότερα είπε στους δημοσιογράφους: "Τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται στο Αζερμπαϊτζάν κάθε μέρα. Δεν πρέπει να σιωπά κανείς για τέτοια πράγματα."^[148] Η EBU απέτρεψε περαιτέρω συνεδριάσεις παρόμοιας φύσης.^[151] Σουηδοί διπλωμάτες απάντησαν ότι η EBU, ο σουηδικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας SVT και η Λορίν δεν είχαν ενεργήσει ενάντια στους κανόνες του διαγωνισμού.^[152]

Στις 26 Μαΐου, ένα flash mob αντικυβερνητικών διαδηλωτών διαλύθηκε γρήγορα από την αστυνομία.^[145] Οι ακτιβιστές εξέφρασαν φόβους ότι θα αντιμετώπιζαν καταστολή όταν τα φώτα της δημοσιότητας έφυγαν ξανά από το Αζερμπαϊτζάν στο τέλος του διαγωνισμού.^[146] Πριν παρουσιάσει τα αποτελέσματα της γερμανικής ψηφοφορίας, η Γερμανίδα εκπρόσωπος Άνκε Ενγκέλκε έκανε μια ζωντανή δήλωση που παρέπεμπε στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αζερμπαϊτζάν, λέγοντας: "Απόψε κανείς δεν θα μπορούσε να ψηφίσει για τη χώρα του. Αλλά είναι καλό να μπορείς να ψηφίσεις. Και είναι καλό να έχεις μια επιλογή. Καλή τύχη στο ταξίδι σου, Αζερμπαϊτζάν. Η Ευρώπη σε παρακολουθεί."^[153][154]

Ιρανοί αξιωματούχοι αντιτάχθηκαν στο Αζερμπαϊτζάν για τη διοργάνωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision το 2012. Οι Ιρανοί κληρικοί Ayatollah Mohammad Mojtahed Shabestari και ο Ayatollah Ja'far Sobhani καταδίκασαν το Αζερμπαϊτζάν για "αντι-ισλαμική συμπεριφορά", ισχυριζόμενοι ότι το Αζερμπαϊτζάν πρόκειται να φιλοξενήσει μια παρέλαση ομοφυλοφίλων.^[155] Αυτό οδήγησε σε διαμαρτυρίες μπροστά από την ιρανική πρεσβεία στο Μπακού, όπου διαδηλωτές έκαναν συνθήματα που κοροϊδεύουν τους Ιρανούς ηγέτες. Ο Αλί Χασάνοφ, επικεφαλής του τμήματος δημόσιων και πολιτικών θεμάτων στη διοίκηση του Προέδρου του Αζερμπαϊτζάν, δήλωσε ότι οι ισχυρισμοί παρέλασης ομοφυλοφίλων ήταν αναληθείς και συμβούλεψαν το Ιράν να μην παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις του Αζερμπαϊτζάν.^[156] Σε απάντηση, το Ιράν ανακάλεσε τον πρέσβη του από το Μπακού,^[157] ενώ το Αζερμπαϊτζάν ζήτησε επίσημη συγγνώμη από το Ιράν για τις δηλώσεις του σχετικά με τη διοργάνωση του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision από το Μπακού^[158] και αργότερα ανακλήθηκε επίσης ο πρέσβης του από το Ιράν.^[159]

Στις 30 Μαΐου, το Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας του Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσε ότι είχαν αποτρέψει μια σειρά από προγραμματισμένες τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision, μεταξύ των στόχων το Baku Crystal Hall, καθώς και των ξενοδοχείων Marriott και Hilton στο Μπακού.^[160] Στις 22 Αυγούστου, η Daily Telegraph ανέφερε ότι σύμφωνα με τις δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών, ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Ali Khamenei, έδωσε προσωπικά εντολές στη μονάδα ελίτ Quds Force να ξεκινήσει τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της Δύσης και των συμμάχων της, συμπεριλαμβανομένου του Αζερμπαϊτζάν κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision.^[161]

Εκτός από το τρόπαιο του κύριου νικητή, τα Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν και το Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ διαγωνίστηκαν κατά τη διάρκεια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2013. Πριν από τον διαγωνισμό πραγματοποιήθηκε και η ψηφοφορία του OGAE, "Γενική Οργάνωση Φιλάθλων της Eurovision".

Τα Βραβεία Μαρσέλ Μπεζανσόν για πρώτη φορά δόθηκαν κατά τη διάρκεια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2002 στο Τάλιν της Εσθονίας, τιμώντας τα καλύτερα τραγούδια που πήραν μέρος τότε.^[162] Ιδρύθηκαν από τον Christer Björkman (εκπρόσωπος της Σουηδίας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision το 1992, ενώ ήταν και επικεφαλής της σουηδικής αποστολής το 2013 και το 2015) και τον Richard Herrey (μέλος των Herreys που νίκησαν τον διαγωνισμό του 1984). Τα βραβεία αυτά έχουν το όνομα του πρώην διευθυντή της EBU, Μαρσέλ Μπεζανσόν και χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:^[163] Τα βραβεία που απονέμονται στη μνήμη του Μαρσέλ Μπεζανσόν, διακρίνονται σε 3 κατηγορίες: Τύπου, Καλλιτεχνικό και Βραβείο Συνθέτη.^[164]

Κατηγορία	Χώρα	Τραγούδι	Ερμηνευτής/ές	Συνθέτης/ες
Καλλιτεχνικό Βραβείο	Σουηδία	"Euphoria"	Λορίν	Τόμας Γκούσταφσσον Πίτερ Μπόστρεμ
Βραβείο Συνθέτη
Βραβείο Τύπου	Αζερμπαϊτζάν	"When the Music Dies"	Σαμπίνα Μπαμπάεβα	Άντερς Μπάγκε Σάντρα Μπιούρμαν Στέφαν Ερν Γιόχαν Κρόνλουντ

Ο OGAE, ένας οργανισμός με πάνω από σαράντα συλλόγους θαυμαστών του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision σε όλη την Ευρώπη και πέραν αυτής, διεξάγει μια ετήσια δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2002 ως το βραβείο Βραβείο Θαυμαστών Μαρσέλ Μπεζανσόν. Μετά από όλες τις ψηφοφορίες, η συμμετοχή στην πρώτη θέση στην ψηφοφορία του 2012 ήταν επίσης ο νικητής του διαγωνισμού, το "Euphoria" που ερμήνευσε η Λορίν. Τα πέντε κορυφαία αποτελέσματα φαίνονται παρακάτω.^{[165][166][167]}

Χώρα	Τραγούδι	Ερμηνευτής/ές	Αποτέλεσμα OGAE
Σουηδία	"Euphoria"	Λορίν	375
Ιταλία	"L'amore è femmina"	Νίνα Τζίλι	212
Ισλανδία	"Never Forget"	Γκρέτα Σαλόμε & Γιόνσι	211
Σερβία	"Nije ljubav stvar"	Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς	199
Νορβηγία	"Stay"	Τούτζι	164

Το Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ είναι ένα χιουμοριστικό βραβείο θαυμαστών που απονέμεται στον πιο άσχημα ντυμένο καλλιτέχνη κάθε χρόνο. Το βραβείο πήρε το όνομά της από την εκπρόσωπο του Βελγίου που ήρθε τελευταία στον διαγωνισμό του 1993, φορώντας το αυτοσχεδιασμένο φόρεμά της. To απένειμε η οπαδική ιστοσελίδα House of Eurovision από το 1997 έως το 2016 και πραγματοποιείται από την οπαδική ιστοσελίδα songfestival.be από το 2017.^[168][169]

Θέση	Χώρα	Καλλιτέχνης	Βαθμοί
1	Αλβανία	Ρόνα Νίσλιου	829
2	Ιρλανδία	Jedward	551
3	Βουλγαρία	Σοφί Μαρίνοβα	232
4	Ολλανδία	Τζόαν Φράνκα	163
5	Ουκρανία	Γκαϊτάνα	145

• Επίσημος ιστότοπος