Γκουστάβο Πέτρο

Ο Γκουστάβο Πέτρο (πλήρες όνομα: Γκουστάβο Φρανσίσκο Πέτρο Ουρέγκο, ισπανικά: Gustavo Francisco Petro Urrego), γεννηθείς το 1960, είναι Κολομβιανός πρώην αντάρτης και σήμερα πολιτικός. Σήμερα υπηρετεί ως γερουσιαστής, ενώ έπειτα από τις προεδρικές εκλογές του 2022 εκλέχτηκε Πρόεδρος της Κολομβίας και ορκίστηκε στις 7 Αυγούστου 2022.[17][18][19]

Γκουστάβο Πέτρο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Gustavo Francisco Petro Urrego (Ισπανικά)
Γέννηση19  Απριλίου 1960
Ciénaga de Oro
ΚατοικίαΜπογκοτά[1][2]
ΨευδώνυμοAureliano[3] και Comandante Andrés[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΚολομβία
Ιταλία[5][6]
ΘρησκείαΚαθολικισμός[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςUniversidad Externado de Colombia (έως 1982)
Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα (έως 1995)[8]
Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λουβέν (έως 1995)[9]
High School of Public Administration of Colombia. (ESAP) (έως 1990)[10]
Pontifical Xavierian University (έως 1994)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
οικονομολόγος
συγγραφέας
αντάρτης (έως 1990)
περιβαλλοντολόγος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαAlternative Democratic Pole, Humane Colombia, Alianza Democrática, Alternative Way και Regional Integration Movement
Πολιτική ιδεολογίαcivil libertarianism
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςcriminal possession of a weapon[11]
Οικογένεια
ΣύζυγοςVerónica Alcocer (από 2003)
ΤέκναSofía Petro
Nicolás Petro
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΚολομβιανή σύγκρουση
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Κολομβίας (από 2022)[12]
ΒραβεύσειςLetelier-Moffitt Human Rights Award (2007)[13]
Order of Boyacá (2022)[14]
Order of San Carlos (2022)[14]
επίτιμος καθηγητής (2018)[15]
κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2023)[16]
Ιστότοπος
gustavopetro.co
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεννήθηκε στις 19 Απριλίου του 1960 στην πόλη Σιενάγα δε Όρο του διαμερίσματος της Κόρδοβας, στην Κολομβία. Σε νεαρή ηλικία (17 ετών) εντάχθηκε στην επαναστατική οργάνωση «Κίνημα της 19ης Απριλίου» ή M-19, μία αριστερή, εθνικιστική και αντάρτικη ομάδα, που μαχόταν για τα δικαιώματα των εργατών.[20] Κατά την διάρκεια της συμμετοχής του στην οργάνωση αυτή απέκτησε το ψευδώνυμο «Commander Aureliano», ενώ καταδικάστηκε σε φυλάκιση 18 μηνών για παράνομη οπλοκατοχή.[21] Χρησιμοποίησε την επιρροή του στην M-19 για να προωθήσει ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ της κυβέρνησης και της οργάνωσης, οι οποίες τελικά οδήγησαν στην διάλυσή της το 1990 και στην μετατροπή της σε πολιτικό κόμμα.[22]

Μετά την εγκατάλειψη της επαναστατικής δράσης, ο Γκουστάβο Πέτρο εκλέχτηκε βουλευτής το 1991 και το 1998, ενώ στο ενδιάμεσο είχε διοριστεί διπλωμάτης στην πρεσβεία στο Βέλγιο. Εκείνη την περίοδο δεχόταν συχνά απειλές για την ζωή του.[23]

Το 2010 κατήλθε για πρώτη φορά στις προεδρικές εκλογές του ίδιου έτους. Συγκέντρωσε 1,3 εκατομμύρια ψήφους, δηλαδή το 9% του συνόλου, ενώ κατατάχθηκε 4ος στην σειρά. Το 2011 εκλέχτηκε δήμαρχος της Μπογκοτά.[24] Κατά την διάρκεια της θητείας του ως δημάρχου αντιμετώπισε μία πρόταση ανάκλησης από την αντιπολίτευση. Μάλιστα, ο Γενικός Εισαγγελέας με μία αμφιλεγόμενη απόφασή του, στις 9 Δεκεμβρίου του 2013, απομάκρυνε τον Γκουστάβο Πέτρο από το αξίωμά του και του απαγόρευσε από το να συμμετέχει σε εκλογές για τα επόμενα 15 χρόνια.[25] Τελικά όμως, η απόφαση αυτή ανατράπηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της Μπογκοτά. Η περιπέτεια αυτή τον ανέδειξε σε κατεξοχήν ηγέτη της Κολομβιανής αριστεράς.[26]

Στις εκλογές του 2018 διεκδίκησε για δεύτερη φορά την προεδρία. Κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο των εκλογών, όπου και συγκέντρωσε το 41% των ψήφων, δίχως να καταφέρει να νικήσει τον δεξιό υποψήφιο Ιβάν Ντούκε. Φέτος ήταν ξανά υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές. Στον πρώτο γύρο, που διεξήχθη στις 29 Μαΐου του 2022, βγήκε πρώτος με ποσοστό 40%.[27] Στον δεύτερο γύρο αντιμετώπισε τον δεξιό λαϊκιστή Ροντόλφο Ερνάντες, τον οποίο και νίκησε, συγκεντρώνοντας το 50,44% των ψήφων.[17]

Ορκίστηκε πρόεδρος στις 7 Αυγούστου 2022.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

🔥 Top keywords: Πύλη:ΚύριαΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρουΕιδικό:ΑναζήτησηΜιχάλης ΔημητρακόπουλοςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2024Σερζ ΙμπάκαΘανάσης ΠαπακωνσταντίνουΣεβίτσεΛορένζο ΜπράουνΆμλετΑλέξης ΚούγιαςΠαναθηναϊκός (καλαθοσφαίριση ανδρών)ΣλοβακίαΝηλ ΆρμστρονγκΚιλιάν ΕμπαπέΠρωτάθλημα Ελλάδας καλαθοσφαίρισης ανδρώνΚώστας ΣλούκαςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2020Ιβάν ΓιοβάνοβιτςΝατάσα ΓιάμαληΔημήτρης ΣταρόβαςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004Τζεφ ΜπέζοςΕυρωλίγκα ανδρώνΠαλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄Ρόμελου ΛουκάκουΕλλάδαΕθνική Γαλλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)Λένα ΜαντάΔημήτρης ΓιαννακόπουλοςΟλυμπιακός Σ.Φ.Π. (καλαθοσφαίριση ανδρών)Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2Παγκόσμιο Κύπελλο ΠοδοσφαίρουΠαγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2026Πρωτάθλημα Ελλάδας χειροσφαίρισης ανδρώνΟλυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)Ν'Γκολό ΚαντέΕθνική Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)Ορθογραφία της Γαλλικής γλώσσας