Γιάννης Σμυρναίος
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Γιάννης Σμυρναίος (Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 1940 - Κυψέλη Αττικής, Μάρτιος 2019) ήταν Έλληνας ηθοποιός της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου. Έγινε γνωστός μέσα από τους δεύτερους ρόλους του σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και από ταινίες την εποχή της βιντεοκασέτας.
| Γιάννης Σμυρναίος | |
|---|---|
| Γέννηση | 17 Οκτωβρίου 1940[1] |
| Θάνατος | Μάρτιος 2019 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | ηθοποιός |
Βιογραφικό
Σπούδασε από το 1964 έως το 1966 στην Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο στην παράσταση "Κυρία του Μαξίμ" του Ζωρζ Φεντώ, με τον θίασο Κώστα Ρηγόπουλου-Κάκιας Αναλυτή το 1967. Την ίδια χρονιά πρωτοεμφανίστηκε και στον κινηματογράφο στην ταινία Ο χαζομπαμπάς.
Συνεργάστηκε με θιάσους, όπως των Νίκου Ρίζου-Κώστα Χατζηχρήστου-Γιάννη Βογιατζή στην ταινία Αγάπη μου παλιόγρια (1969-70), των Ρίζου-Βουτσά-Ναθαναήλ, στην ταινία Ο επαρχιώτης (1971-72), του Καρρά (1972), του Γκιωνάκη στην ταινία Το στραβόξυλο (1973-74), των Αλεξανδράκη-Γαληνέα (1978), των Παπαναστασίου-Ιωαννίδου (1982), στο θέατρο «Καλουτά» στην ταινία «Κολωνός και Κολωνάκι», του Ρίζου (1986-87), των Χαλκιά-Παρτσαλάκη στο θέατρο «Μετροπόλιταν» στο έργο των Τσιφόρου-Βασιλειάδη «Δέκα μέρες στο Παρίσι» και άλλα.
Πέθανε στα τέλη Μαρτίου του 2019, στο σπίτι του στην Κυψέλη. Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή μια εβδομάδα μετά.
Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1970 | Γιακουμής, μια ρωμέικη καρδιά |
| ''Εν ονόματι του νόμου'' [2] | |
| Κατηγορώ τους δυνατούς | |
| Το παιδί της μαμάς | |
| 1971 | Οι άντρες ξέρουν να αγαπούν |
| Σ' αγαπώ [2] | |
| 1973 | Ο αισιόδοξος [3] |
| 1981 | Τροχονόμος Βαρβάρα |
| 1982 | Εγώ και το πουλί μου |
| Εδώ και τώρα αγγούρια | |
| Ο αυτάκιας | |
| 1983 | Η σιδηρά κυρία |
| 1986 | Αγάπησα έναν Πόντιο |
| Ο καβαλάρης των F.M. stereo | |
| 1989 | Τρελάδικο πολυτελείας |