Το Βαλντάνιο καταγράφεται για πρώτη φορά σε ένα έγγραφο που σχετίζεται με την εκκλησία του Σαν Κουίρικο (1179), το όνομα του προέρχεται πιθανότατα από τον χείμαρρο Άνιο που το διέσχιζε.[3] Δεν υπάρχουν στην περιοχή προιστορικά ευρήματα ούτε ενδείξεις ότι ήταν κατοικημένη πριν το έτος 1000 επειδή το τοπίο ήταν άγριο, αφιλόξενο και κατακλυζόταν συχνά από τα νερά του ρεύματος. Μερκοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι κατοικούσαν στην αρχαιότητα στο Βαλντάνιο ΚενομάνοιΓαλάτες με πρωτεύουσα το Τρίσσινο.[4] Τον 12ο αιώνα το Βαλντάνιο έγινε φέουδο της Οικογένειας Τρισσίνο που οικοδόμησε δύο κάστρα, το πρώτο καταστράφηκε και το δεύτερο ανακαινίστηκε. Το Βισκόντι απέκτησαν διαδοχικά ο Οίκος ντελα Σκάλα (1291), ο Οίκος των Βισκόντι και κατόπιν η Δημοκρατία της Βενετίας (1404). Με την κυριαρχία της Βενετίας ξεκίνησε περίοδος μεγάλης βιοτεχνικής ακμής που στηρίχτηκε στην επεξεργασία σιδήρου και μαλλιού, κτίστηκαν και τα πρώτα εργοστάσια επεξεργασίας μαλλιού και μεταξιού (1700). Μετά την πτώση της Δημοκρατίας το Βαλντάνιο πέρασε στην Αυστροουγγαρία και κατόπιν στο Βασίλειο της Ιταλίας. Η Οικογένεια Μαρτζότο μετέτρεψε την βιοτεχνία του μαλλιού σε βιομηχανία με σύγχρονο και μεγάλο εργοστάσιο (1836). Ο Γκαετάνο Μαρτζότο (1894-1972) προώθησε περισσότερες παρεμβάσεις στον κοινωνικό τομέα όπως αθλητικές εγκαταστάσεις, βρεφονηπιακούς σταθμούς, οίκους ευγηρίας και σχολεία.[5]