Αριστοτέλης (κρατήρας)

Ο Αριστοτέλης κείται κοντά στο νότιο άκρο της Θάλασσας του Ψύχους και στα ανατολικά των Σεληνιακών Άλπεων. Στα νότια του Αριστοτέλη βρίσκεται ο λίγο μικρότερος κρατήρας Εύδοξος, με τον οποίο σχηματίζει ένα χαρακτηριστικό ευδιάκριτο ζεύγος για όποιον παρατηρεί τη Σελήνη με μικρό τηλεσκόπιο. Ανάμεσά τους, ένα τόξο βουνών κάμπτεται προς τα δυτικά πριν συναντήσει τα τοιχώματα του Αριστοτέλη. Ο μικρότερος κρατήρας Μίτσελ εφάπτεται στο ανατολικό χείλος του Αριστοτέλη. Προς τα δυτικά βρίσκεται ο χαμηλός, πλημμυρισμένος με στερεοποιημένη λάβα, κρατήρας Έγκεντε.

Ο κρατήρας Αριστοτέλης έχει βάθος 3.300 μέτρα. Το τοίχωμά του είναι ελαφρώς παραμορφωμένο: προσεγγίζει ένα στρογγυλευμένο εξάγωνο. Το εσωτερικό μέρος του τοιχώματος είναι ευρύ και έχει πολλές αναβαθμίδες, ενώ από το εξωτερικό απλώνεται μία γενικώς ακτινωτή δομή λοφοσειρών, η οποία εκτείνεται στην περιοχή όπου έπεσαν τα υλικά που εκτοξεύθηκαν κατά την πρόσκρουση που δημιούργησε τον κρατήρα. Ο πυθμένας του Αριστοτέλη παρουσιάζει ανάγλυφο και είναι καλυμμένος με χαμηλές λοφοσειρές. Ο Αριστοτέλης διαθέτει μικρές κεντρικές πυραμιδοειδείς κορυφές, αλλά βρίσκονται νότια του ακριβούς κέντρου. Ο πυθμένας εμφανίζεται σαν να έχει καλυφθεί με ένα στρώμα υλικού που έθαψε τμήμα αυτών των εξαρμάτων.

Ο Αριστοτέλης περιβάλλεται από μερικούς μικρότερους κρατήρες, πολλοί από τους οποίους δημιουργήθηκαν μάλλον από την ίδια πρόσκρουση. Καθώς συνηθίζεται, αυτοί οι κρατήρες-δορυφόροι ονομάζονται με το όνομα του κύριου κρατήρα ακολουθούμενο από ένα κεφαλαίο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου. Υπάρχουν έτσι οι κρατήρες:

• Andersson, L.E.; Whitaker, E.A. (1982): NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
• Price, Fred W. (1988): The Moon Observer's Handbook. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33500-3.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Aristoteles (crater) στο Wikimedia Commons