Αργυράδες Κέρκυρας

Το όνομα του οικισμού φέρεται να προέρχεται από τον βυζαντινό οίκο των Αργυρών ή Αργυρόπουλων^[3]. Μέχρι το 1997 ήταν έδρα της ομώνυμης κοινότητας της επαρχίας Κέρκυρας ενώ στη συνέχεια αποτέλεσε έως το 2011 έδρα του δήμου Κορισσίων^[1]. Έκτοτε, με βάση της διοικητικές αλλαγές που επιβλήθηκαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του προγράμματος Καλλικράτης αποτελεί έδρα της δημοτικής κοινότητας Αργυράδων του δήμου Κέρκυρας^[2]. Το 1977, ο οικισμός κηρύχτηκε παραδοσιακός^[3]. Στους Αργυράδες υπάρχουν δύο ναοί, αφιερωμένοι ο ένας στην Αγία Τριάδα και ο άλλος στον Άγιο Ιωάννη.

Ο οικισμός αναφέρεται για πρώτη φορά σε επίσημα έγγραφα κατά το 1508 ενώ τα επόμενα χρόνια δοκιμάστηκε σκληρά από τις επιδρομές των Οθωμανών^[3]. Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1943, οι Αργυράδες και τα γειτονικά τους υψώματα αποτέλεσαν πεδίο μάχης ανάμεσα στα ιταλικά στρατεύματα που κατείχαν την Κέρκυρα και τις δυνάμεις της Βέρμαχτ. Η σύγκρουση έληξε με σχετικά εύκολη επικράτηση των γερμανικών δυνάμεων και διεξήχθη στο πλαίσιο της ευρύτερης επιχείρησης εναντίον της μεραρχίας Άκουι, η οποία έδρευε στα Επτάνησα και μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας με τους Συμμάχους απέρριπτε την απαίτηση των Γερμανών για τον αφοπλισμό της^[4].

• Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, Αιματοβαμμένο Εντελβάις. Η 1η Ορεινή Ταξιαρχία, το 22ο Ορεινό Σώμα Στρατού και η εγκληματική δράση τους στην Ελλάδα, 1943 - 1944, τόμος Α΄, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2009.
• Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, τόμος Α΄, ΤΑ ΝΕΑ, 2012.