Αρίφ Αλβί

Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1949 ^[2] στο Καράτσι του Πακιστάν. ^[3]

Ο πατέρας του, Χαμπίμπ-ουρ-Ραχμάν Ιλαχί Αλβί, ήταν οδοντίατρος στην Ινδία και μετανάστευσε στο Καράτσι μετά την ίδρυση του Πακιστάν^[3] και άνοιξε μια οδοντιατρική κλινική στην πόλη Σαντάρ.^[4] Ο πατέρας του έγινε πολιτικά συνδεδεμένος με το Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Πακιστάν . ^[5] Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Πακιστάν Τεχρίκ-ι-Ινσάφ, ο πατέρας του Αλβί ήταν οδοντίατρος του Τζαβαχαρλάλ Νεχρού . ^{[3] [6]}

Μετά την απομάκρυνσή του από το σχολείο του Καράτσι ^[7], ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση στο Καράτσι ^[8] και μετακόμισε στη Λαχόρη το 1967 για να σπουδάσει οδοντιατρική. ^[5] Έλαβε πτυχίο χειρουργού οδοντιάτρου από το Κολλέγιο Οδοντιατρικής του Ντε Μονμορανσί. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στην προσθετική στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν το 1975. ^[9] Έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο στην ορθοδοντική το 1984 από το Πανεπιστήμιο του Ειρηνικού στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια. ^[10] Μετά την επιστροφή του στο Πακιστάν, άρχισε να ασκεί την οδοντιατρική και ίδρυσε το Οδοντιατρικό Νοσοκομείο Αλβί. ^[8]

Είναι παντρεμένος με τη Σαμίνα Αλβί. Το ζευγάρι έχουν τέσσερα παντρεμένα παιδιά.

Το 1981 διετέλεσε πρόεδρος της πρώτης Διεθνούς Οδοντιατρικής Διάσκεψης του Πακιστάν.

Υπηρέτησε ως πρύτανης της Σχολής Ορθοδοντικής του Κολλεγίου Ιατρών και Χειρουργών του Πακιστάν . Το 2006 εξελέγη πρόεδρος της οδοντιατρικής ομοσπονδίας Ασίας-Ειρηνικού. Την επόμενη χρονιά εκλέχτηκε ως Σύμβουλος της Παγκόσμιας Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας . ^{[4] [11]}

Ο Αλβί ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία ως εκλογικός αντιπρόσωπος και προσχώρησε σε ένα θρησκευτικό κόμμα. ^[12]

Κατά τη διάρκεια της φοίτησης στο Κολέγιο Οδοντιατρικής του Ντε Μονμορανσί, έγινε ενεργό μέλος των φοιτητικών ενώσεων. ^[13] Ήταν πολιτικά συνδεδεμένος με την Ισλάμι Τζαμιάτ Ταλάμπα, τη φοιτητική πτέρυγα του Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Πακιστάν (JI) ^[14] και έγινε πρόεδρος της φοιτητικής ένωσης. ^[15] Κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών του, επέκρινε το καθεστώς του Αγιούμπ Χαν και πυροβολήθηκε δύο φορές συμμετέχοντας σε μια διαμαρτυρία του 1969 στο The Mall, στη Λαχόρη. Μία σφαίρα παραμένει μέσα στο σώμα του. ^[3]

Έγινε πολιτικά ενεργός όταν ο Ζουλφικάρ Άλι Μπούτο ανακοίνωσε τη διεξαγωγή γενικών εκλογών στο Πακιστάν το 1977. ^[8]

Ήταν υποψήφιος στην επαρχιακή συνέλευση της Σιντ με το κόμμα JI σε μια εκλογική περιφέρεια στο Καράτσι το 1979 ^{[13] [16] [17]} αλλά χωρίς επιτυχία. ^{[4] [5] [11]} Το 1988, εγκατέλειψε το JI και αποσύρθηκε από την πολιτική. ^[5] Σύμφωνα με τον Αλβί, άφησε το κόμμα επειδή είχε απογοητευθεί από τη στενή εστίασή του στην πολιτική και "ένιωθε πάντα ότι η ειλικρινής ηγεσία είναι η πραγματική λύση στα προβλήματα του Πακιστάν". ^[12]

Εμπνευσμένος από τον Ιμράν Χαν εντάχθηκε στο Πακιστάν Τεχρίκ-ι-Ινσάφ το 1996 ^{[3] [13]} και έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του κόμματος. ^{[12] [18]} Έλαβε μέρος στην προετοιμασία για τον καταστατικό χάρτη του κόμματος. ^[4]

Ήταν υποψήφιος στην έδρα της επαρχιακής συνέλευσης της Σιντ με το Τεχρίκ-ι-Ινσάφ στην εκλογική περιφέρεια ΠΣ-89 (Καράτσι Νότια-5) στις γενικές εκλογές του Πακιστάν το 1997, αλλά απέτυχε. ^[19] Ήρθε στην τρίτη θέση με 2.200 ψήφους και έχασε την έδρα του από τον Σαλίμ Ζία . ^{[5] [20] [21]}

Το 2001, έγινε αντιπρόεδρος του Τεχρίκ-ι-Ινσάφ. ^[19]

Το 2006 έγινε γενικός γραμματέας της Τεχρίκ-ι-Ινσάφ, θέση στην οποία υπηρέτησε μέχρι το 2013. ^{[19] [22] [23]}

Εκλέχτηκε στην εθνική συνέλευση του Πακιστάν ως υποψήφιος του Τεχρίκ-ι-Ινσάφ από την εκλογική περιφέρεια ΝΑ-250 (Καράτσι-XII) στις γενικές εκλογές του Πακιστάν το 2013. ^{[24] [25]} Έλαβε 77.659 ψήφους και νίκησε τον Χουσμπάχτ Σουτζάτ. ^[26] Μετά την επιτυχία του στις εκλογές, έγινε το μοναδικό μέλος του Τεχρίκ-ι-Ινσάφ που κέρδισε έδρα της Εθνοσυνέλευσης από την Σιντ στις γενικές εκλογές του 2013. ^[27]

Επανεκλέχθηκε στην Εθνοσυνέλευση ως υποψήφιος του Τεχρίκ-ι-Ινσάφ από την περιφέρεια NA-247 (Καράτσι Νότου-ΙΙ) στις γενικές εκλογές του Πακιστάν το 2018. ^{[28] [29]} Έλαβε 91.020 ψήφους και νίκησε τον Σαΐντ Ζαμάν Αλί Τζαφαρί, υποψήφιο του Τεχρίκ-ι-Λαμπαΐκ Πακιστάν . ^[30]

Στις 18 Αυγούστου 2018 διορίστηκε από το Τεχρίκ-ι-Ινσάφ ως υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου του Πακιστάν . ^[31] Στις 4 Σεπτεμβρίου 2018 εξελέγη ως ο 13ος Πρόεδρος του Πακιστάν στις πακιστανικές προεδρικές εκλογές του 2018.^[32] Έλαβε 352 εκλογικές ψήφους και νίκησε τους Φαζάλ-ουρ-Ραχμάν και Αϊτζάζ Αχσάν, οι οποίοι εξασφάλισαν 184 και 124 ψήφους, αντίστοιχα. ^{[33] [34]} Μετά την εκλογή του ως προέδρου, ο Αλβί ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό Ιμράν Χαν και τον κυβερνητικό συνασπισμό για την υποστήριξή τους. ^[35] Έγινε ο δεύτερος οδοντίατρος στον κόσμο μετά τον τουρκμένο Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ που τέθηκε επικεφαλής ενός κράτους ή μιας κυβέρνησης. ^[36] Είναι ο τρίτος πρόεδρος του Πακιστάν, του οποίου η οικογένεια μετανάστευσε στο Πακιστάν από την Ινδία μετά την διαίρεση της Ινδίας . ^[6] Στις 5 Σεπτεμβρίου 2018, παραιτήθηκε από την έδρα του στην Εθνοσυνέλευση. ^[37] Στις 9 Σεπτεμβρίου, αντικατέστησε τον Μαμνούν Χουσαΐν και ορκίστηκε ως 13ος Πρόεδρος του Πακιστάν. ^[38] Στις 17 Σεπτεμβρίου, μίλησε στην Εθνική Συνέλευση για πρώτη φορά υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου. ^[39]

Ο Αλβί τάσσεται υπέρ της δημιουργίας μιας Πρεσβείας του Πακιστάν στο Ισραήλ και αναγνωρίζει ανεπίσημα τη χώρα.

Κατά τη διάρκεια της πορείας του Αζαντί τον Αύγουστο του 2014, υποστηρικτές του Τεχρίκ-ι-Ινσάφ εισέβαλαν στην έδρα της Τηλεοπτικής Εταιρείας του Πακιστάν (PTV). ^[40] Ο Αλβί κατονομάστηκε από την αστυνομία για τον υποτιθέμενο ρόλο του στην επίθεση στην έδρα της PTV. ^[41] Τον Νοέμβριο του 2014, δικαστήριο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας εξέδωσε ένταλμα σύλληψης χωρίς εγγύηση για τον Αλβί. ^[42]

Τον Μάρτιο του 2015, υποβλήθηκε αίτηση στο ανώτατο δικαστήριο της Σιντ για να αποκλείσει τον Άλβι από μέλος της Εθνικής Συνέλευσης του Πακιστάν για το ρόλο του στην επίθεση στην έδρα της PTV. ^{[43] [44]} Στη συνέχεια, η αστυνομία επικαλέστηκε τον αντιτρομοκρατικό νόμο εναντίον του Αλβί για την υποκίνηση βίας κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης του 2014. ^[45]

Τον Ιανουάριο του 2018, ένα αντιτρομοκρατικό δικαστήριο χορήγησε προσωρινά εγγύηση στον Αλβί μετά την παράδοσή του. ^[46] Αφού εξελέγη πρόεδρος του Πακιστάν τον Σεπτέμβριο του 2018, ο δικηγόρος του δήλωσε ότι "ο Αλβί είχε εκλεγεί πρόεδρος, απολάμβανε συνταγματικής ασυλίας και δεν μπορούσε να δικαστεί για ποινικές υποθέσεις". ^[45]

Στις 27 Σεπτεμβρίου 2018, ένα αντιτρομοκρατικό δικαστήριο ανέστειλε τη διαδικασία κατά του Αλβί και του χορήγησε συνταγματική ασυλία στην υπόθεση. ^[47]

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Arif Alvi στο Wikimedia Commons