Αμπντούλ Σατάρ Εντχί
Ο Αμπντούλ Σατάρ Έντχι (Abdul Sattar Edhi (Urdu: عبدالستار ایدھی, 28 Φεβρουαρίου 1928 – 8 Ιουλίου 2016) ήταν Πακιστανός φιλάνθρωπος, ασκητής και ανθρωπιστής υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης (2016 [11]), ο οποίος δημιούργησε το ομώνυμο ίδρυμα που περιλαμβάνει νοσοκομεία, καταφύγια αστέγων, κέντρα αποτοξίνωσης και ορφανοτροφεία σε όλη τη χώρα του[12].
| Αμπντούλ Σατάρ Εντχί | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1928[1] Bantva[2] |
| Θάνατος | 8 Ιουλίου 2016[2][3] Καράτσι[2] |
| Αιτία θανάτου | νεφρική ανεπάρκεια[2][2] |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πακιστάν (από 1947) |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ουρντού[4] Αγγλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλάνθρωπος[2] αυτοβιογράφος κοινωνικός ακτιβιστής ανθρωπιστής κοινωνικός λειτουργός[6] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Bilquis Edhi |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Ουνέσκο-Μανταντζίτ Σινγκ (2009)[7] βραβείο Μπάλζαν (2000)[8] βραβείο Ειρήνης Λένιν (1988)[8] Βραβείο Ραμόν Μαγκσεϊσέι (1986)[9] επίτιμος διδάκτωρ (2006) Ahmadiyya Muslim Peace Prize (2010)[10] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γεννημένος στη Gujarat των τότε Βρετανικών Ινδιών, ο Έντι μετακόμισε στο Καράτσι όπου ίδρυσε μια κλινική στην οποία νοσηλεύονταν δωρεάν όλοι οι ασθενείς κάτοικοι χαμηλού εισοδήματος. Η φιλανθρωπική του δράση εντάθηκε το 1957 κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας Ασιατικής γρίπης που έπληξε την πόλη. Χάρις σε δωρεές που του προσφέρθηκαν, είχε την ευκαιρία να αγοράσει το πρώτο του ασθενοφόρο, το ίδιο κιόλας έτος. Αργότερα, επεξέτεινε το ανθρωπιστικό του δίκτυο με τη βοήθεια και της συζύγου του, Bilquis Edhi[13].
Το ίδρυμά του γνώρισε μεγάλη επέκταση σε βάθος χρόνου, χάρις σε ιδιωτικές δωρεές που του επέτρεψαν να διαθέτει έναν ολόκληρο στόλο από 1.800 μικρά ασθενοφόρα. Την εποχή του θανάτου του, ο Edhi είχε καταγραφεί επίσημα ως θετός πατέρας ή κηδεμόνας σχεδόν 20.000 παιδιών[14]. Ήταν γνωστός με το προσωνύμιο «Άγγελος του Ελέους» και θεωρούνταν η πλέον σεβάσμια και εμβληματική φυσιογνωμία του Πακιστάν[15][16]. Το 2013 γράφτηκε γι αυτόν ότι μάλλον ήταν ο μεγαλύτερος εν ζωή ανθρωπιστής[17] Στη νεκρολογία του, η εφημερίδα «The Daily Telegraph» του απέδωσε το χαρακτηρισμό «Πατέρας Τερέζα του Πακιστάν»[18][19].
Ο Edhi απέφευγε να εμπλέκεται σε δημόσιες διαμάχες, ωστόσο συχνά ήταν επικριτικός απέναντι στους πολιτικούς[20] και στο ιερατείο. Φανατικός υποστηρικτής της θρησκευτικής ελευθερίας στο Πακιστάν, παρείχε επίσης την υποστήριξή του στα θύματα του τυφώνα Κατρίνα και του λιμού της Αιθιοπίας[21][22]. Πέθανε σε ηλικία 88 ετών τον Ιούλιο του 2016, υποφέροντας από νεφρική ανεπάρκεια[23].