Αλέκος Λειβαδίτης
Ο Αλέκος Λειβαδίτης του Λυσάνδρου (Αθήνα, 15 Δεκεμβρίου 1914 – 23 Μαρτίου 1980) ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
| Αλέκος Λειβαδίτης | |
|---|---|
| Γέννηση | 15 Δεκεμβρίου 1914 Αθήνα |
| Θάνατος | 23 Μαρτίου 1980 (65 ετών) Αθήνα |
| Τόπος ταφής | Τρίτο Νεκροταφείο Αθηνών |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Ιδιότητα | ηθοποιός, σκηνοθέτης κινηματογράφου και σεναριογράφος |
| Αδέλφια | Τάσος Λειβαδίτης |
| Είδος τέχνης | ηθοποιός |
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν τελειόφοιτος Μέσης Εμπορικής Σχολής. Καταγόταν από την Κοντοβάζαινα Γορτυνίας από την πλευρά του πατέρα του, Λύσανδρου Λειβαδίτη.[1] Αδερφός του ήταν ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης. Η πρώτη του εμφάνιση ήταν στην ταινία Το τραγούδι του χωρισμού (1940). Ακολούθησαν: Η φωνή της καρδιάς (1942), Η βίλα με τα νούφαρα (1944), Γαμπρός με δόσεις (1947), Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1963) κ.ά. Το 1942 πήρε άδεια άσκησης επαγγέλματος και εμφανίσθηκε στο θέατρο πρόζας με τον θίασο Χριστοφόρου Νέζερ - Άννας Λώρη το 1948, στο Ακροπόλ. Από τότε συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, όπως με τον θίασο Καλουτά - Κρεββατά - Ρένας Ντορ (1949), με τον θίασο Καλουτά (1950) και αργότερα με αυτούς των Ο. Μακρή, Β. Αυλωνίτη, Ν. Σταυρίδη, Ρ. Βλαχοπούλου, Κ. Χατζηχρήστου, Κ. Ντιριντάουα και Σ. Βέμπο, σε πολλές μουσικές επιθεωρήσεις και κωμωδίες.
Το 1949 ξεκίνησε περιοδείες στο εξωτερικό, στην Αίγυπτο, Κύπρο, Κωνσταντινούπολη, τις οποίες και επανέλαβε το 1951 και το 1961. Την περίοδο 1968-1971 έκανε επίσης πολλές περιοδείες σε πόλεις της Ελλάδας.
Ο Αλέκος Λειβαδίτης υπήρξε και σκηνοθέτης της ταινίας Εκατό χιλιάδες λίρες (1948). Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) και Πρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοηθείας του ΣΕΗ. Είχε τιμηθεί από τον βασιλέα Γεώργιο Β' με μετάλλια Αλβανικού Πολέμου, καθώς και από τον βασιλέα Παύλο για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Τιμητικές, επίσης, διακρίσεις είχε λάβει και από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (Βοτανικού).
Θάνατος
Ο ηθοποιός απεβίωσε τα ξημερώματα στις 23 Μαρτίου 1980, από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής και κηδεύτηκε την επομένη στο Γ΄ Νεκροταφείο, παρουσία εκατοντάδων συναδέλφων και φίλων του, σύμφωνα με την εφημερίδα Ριζοσπάστης (25/3/1980, σελ. 4). Ειδικότερα, ο Λειβαδίτης έπασχε από κήλη, την οποία δεν είχε αφαιρέσει χειρουργικά και παρουσίασε επώδυνη διόγκωση. Αναγκάστηκε να διακόψει τις εμφανίσεις του στο Θέατρο Βέμπο, εξαιτίας του προβλήματος, μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κλινική και έπειτα στον Ευαγγελισμό, σε κωματώδη κατάσταση. Η κατάστασή του επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα τον θάνατό του στο νοσοκομείο.[2]
Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Παρατηρήσεις |
|---|---|---|---|
| 1940 | Το τραγούδι του χωρισμού | Σπύρος Ζαργάνας | |
| 1943 | Η φωνή της καρδιάς | Αλέξης | |
| 1945 | Η βίλα με τα νούφαρα | ||
| Ραγισμένες καρδιές | κύριος Χρυσάνης | ||
| 1946 | Παπούτσι από τον τόπο σου | Τζόνι | |
| 1948 | Εκατό χιλιάδες λίρες | Φρίξος | και σκηνοθέτης, μακιγιέρ |
| 1960 | Στρατιώτες δίχως στολή | Μιχάλης | |
| Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα [3] | Όμηρος Αλεξάνδρου, μουσικός | ||
| 1963 | Το τεμπελόσκυλο | Ρωμύλος | |
| Τρελοί πολυτελείας | Λάζαρος | ||
| 1964 | Ο εμίρης και ο κακομοίρης | Ισκαντάρ / Γεράσιμος Καπάτος | |
| 1967 | Μίνι φούστα και καράτε | συνταγματάρχης Λέων Κολλάριος | |
| 1978 | Από πού πάνε για τη χαβούζα; | Γιώργος Παπαθανάσης | |
| 1980 | Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι | Χαράλαμπος Ξεζουμίδης | |
| Γεύση από Ελλάδα |
Τηλεοπτικό θέατρο
- Αχαριστία (1980) ΥΕΝΕΔ
- Το χρήμα (1980) ΥΕΝΕΔ
Θέατρο
- Σταυροφορίες (1979)
- Ο 13ος Θεός (1963)
- Καζανόβας με το ζόρι (1958)
- Ο ρωμιός ξαναψηφίζει (1958)
- Γαλανός ουρανός (1951)
- Σκάνδαλα γυναικών (1951)
- Ελληνικά όνειρα (1950)
- Φοιτηταί (1950)
- Δώδεκα παρά πέντε (Ι) (1949)
- Δώδεκα παρά πέντε (ΙΙ) (1949)
- Ελληνικά όνειρα (1948)
- Η Λούση και τα κορίτσια της (1948)
- Μ' αγαπά δε μ' αγαπά (ΙΙ) (1948)
- Γελάτε χωρίς βέτο (1947)
- Μ' αγαπά δε μ' αγαπά (ι) (1947)
Πηγές
- Έλληνες - Ελληνίδες ηθοποιοί
- 90lepta.com
- retroDB.gr