Άχαζ
Ο Άχαζ (εβραϊκά: אָחָז, αγγλικά: Ahaz) είναι Βιβλικό πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη. Ο Άχαζ φέρεται ως γιος του Ιωθάμ. Ήταν βασιλιάς του λαού του Ιούδα (736-721 π.Χ.) και πατέρας του Εζεκία.
| Άχαζ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 763 π.Χ. |
| Θάνατος | 727 π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο του Ιούδα |
| Θρησκεία | Γιαχβισμός[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Abijah |
| Τέκνα | Εζεκίας |
| Γονείς | Ιωθάμ[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλιάς της Ιουδαίας (732 π.Χ.–716 π.Χ.) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άχαζ ανύψωσε ως θρησκεία τη λατρεία του Μολόχ. Κάτω από τη πίεση του Βασιλέως του Ισραήλ Φακεέ και του Βασιλιά της Συρίας Ραζίν ή Ραασών αλλά και από τους Ιδουμαίους και Φιλισταίους εξαναγκάσθηκε να εξαγοράσει αντί καταθλιπτικού φόρου τη βοήθεια του Βασιλέως των Ασσυρίων Τιγλάθ Πιλεσάρ.[3] Έτσι με τη βοήθεια εκείνου στη συνέχεια ταπείνωσε τον Φακεέ, ενώ νίκησε τον Ραζίν και στο τέλος τον θανάτωσε, και προσάρτησε στο κράτος του την πέραν του Ιορδάνου χώρα και τη Γαλιλαία. Η βασιλεία του διήρκεσε 16 έτη.[4]
Αρχαιολογικό εύρημα
Στα μέσα της δεκαετίας του '90 εμφανίστηκε ένα πολύ σημαντικό βουλοκέρι στην αγορά αρχαιοτήτων. Το βουλοκέρι είναι ένα επίπεδο κομμάτι από σκληρό πηλό που φέρει την εντύπωση μιας σφραγίδας. Χρησιμοποιούνταν για τη σφράγιση εγγράφων παπύρου. Ο πάπυρος θα διπλωνόταν και θα δενόταν με ένα σπάγκο. Ένας μαλακός σβώλος πηλού θα τοποθετούνταν τότε στον σπάγκο και θα πιεζόταν με ένα δαχτυλίδι ή ένα κρεμαστό κόσμημα που φέρει τη σφραγίδα του αποστολέα. Ο άργιλος θα σκλήραινε, εξασφαλίζοντας έτσι το περιεχόμενο του εγγράφου.[5]
Αυτό το βουλοκέρι έχει μόλις 2,5 cm πλάτος. Το πίσω μέρος του εξακολουθεί να φέρει το αποτύπωμα του παπύρου που σφραγίστηκε κάποτε, καθώς και το διπλό κορδόνι που τον έδενε. Περιέχει ακόμη και δακτυλικό αποτύπωμα στην αριστερή άκρη. Όπως και πολλά βουλοκέρια, διατηρήθηκε λόγω πυρκαγιάς. Όταν μια πόλη καιγόταν από έναν εισβάλλοντα στρατό, θα προκαλούσε την καταστροφή των περισσότερων αντικειμένων, αλλά θα είχε ως αποτέλεσμα τη διατήρηση ενός βουλοκεριού.[5]
Ακριβώς όπως σε έναν κλίβανο, αυτό το βουλοκέρι ψήθηκε στην τελειότητα. Αυτό που κάνει αυτό το βουλοκέρι αξιοσημείωτο είναι η επιγραφή του. Αναφέρει: "Ανήκει στον Άχαζ (γιο του) Ιωθάμ, βασιλιά του Ιούδα." Λαμβάνοντας υπόψη τη διαδικασία που δημιουργήθηκε και διατηρείται το βουλοκέρι, είναι σχεδόν αδύνατο να σφυρηλατηθεί, έτσι οι περισσότεροι μελετητές πιστεύουν ότι αυτό το βουλοκέρι είναι αυθεντικό. Έχει την σφραγίδα του βασιλέα Άχαζ.[5][6]
Βρισκόταν στην συλλογή του Σλόμο Μουσάιεφ (Shlomo Moussaieff) στο Λονδίνο εως το 2015 όπου ο Σλόμο πέθανε.[7] Μετά τον θάνατό του το πιο πιθανό είναι να βρέθηκε στην δημοπρασία του Μονάχου όπου πολλά απο τα Ισραηλινά κειμήλια του Σλόμο βρέθηκαν.[8]
Αναφορές
- Β΄ Βασιλέων κεφ. 15:38 κε., Β΄ Χρονικών κεφ. 27:9 κε.
- Σημειώνεται ότι ο επί του Άχαζ καταθλιπτικός φόρος και η καταστροφή στη συνέχεια του Συριακού κράτους από τους Ασσυρίους επιβεβαιώνεται και από σφηνωειδείς επιγραφές που έχουν αποκαλυφθεί.