Άλμπερτ Φερέρ
Ο Αλμπέρτ Φερέρ Λιόπις (γεννημένος στις 6 Ιουνίου 1970) είναι Ισπανός συνταξιούχος ποδοσφαιριστής που έπαιζε ως δεξιός μπακ και ήταν επίσης προπονητής.
 Ο Φερέρ το 2008 | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Πλήρες όνομα | Άλμπερτ Φερέρ Λιόπις | ||
| Ημερ. γέννησης | 6 Ιουνίου 1970 | ||
| Τόπος γέννησης | Βαρκελώνη, Ισπανία | ||
| Ύψος | 1,70 μ. | ||
| Θέση | Αμυντικός | ||
| Ομάδες νέων | |||
| Μαρίστας ντε Ρούμπι | |||
| 1983-1987 | Μπαρτσελόνα | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1987-1988 | Μπαρτσελόνα Γ | 32 | (0) |
| 1988-1990 | Μπαρτσελόνα Β | 48 | (2) |
| 1990 | → Τενερίφη (δανεικός) | 17 | (0) |
| 1990-1998 | Μπαρτσελόνα | 204 | (1) |
| 1998-2003 | Τσέλσι | 76 | (0) |
| Σύνολο | 377 | (3) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1988 | Ισπανία Κ-18 | 7 | (1) |
| 1988-1989 | Ισπανία Κ-19 | 3 | (0) |
| 1989-1990 | Ισπανία Κ-20 | 5 | (0) |
| 1990-1991 | Ισπανία Κ-21 | 2 | (0) |
| 1991-1992 | Ισπανία Κ-23 | 6 | (0) |
| 1991-1999 | Ισπανία | 36 | (0) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 2010-2011 | Φίτεσε | ||
| 2014 | Κόρδοβα | ||
| 2015 | Μαγιόρκα | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Έχοντας εκπροσωπήσει την Μπαρτσελόνα για σχεδόν μια δεκαετία, συνέχισε να εμφανίζεται στην Τσέλσι της Αγγλίας μέχρι την απόσυρσή του. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πατρίδα του είχε το παρατσούκλι Chapi και εμφανίστηκε σε συνολικά 221 αγώνες Λα Λίγκα σε εννέα σεζόν. [1] [2]
Ένας Ισπανός διεθνής σε περισσότερες από 30 περιπτώσεις, ο Φερέρ εκπροσώπησε την Ισπανία σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο στο τελευταίο τουρνουά. Άρχισε να εργάζεται ως προπονητής το 2010, στη Φίτεσε.
Συλλογική καριέρα
Μπαρτσελόνα
Γεννημένος στη Βαρκελώνη της Καταλονίας, ο Φερέρ ήταν ένας γρήγορος και σκληρός αμυντικός. [3] Ξεκίνησε την καριέρα του με την Μπαρτσελόνα B, στη συνέχεια υπηρέτησε ως δανεικός στην Τενερίφη τη σεζόν 1989–90, με την οποία έκανε το ντεμπούτο του στη Λα Λίγκα σε ηλικία 19 ετών [4] [5]
Ο Φερέρ επέστρεψε στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα το επόμενο καλοκαίρι και έγινε πρώτη επιλογή δεξιού μπακ, [5] παραμένοντας έτσι τα επόμενα οκτώ χρόνια και σκοράροντας μία φορά στο πρωτάθλημα. [6] Συχνά συνεργαζόταν με έναν άλλο απόφοιτο της ακαδημίας της Μπαρτσελόνα, τον Σέρχι Μπαρχουάν, στις αμυντικές πτέρυγες. [7]
Ο Φερέρ ήταν βασικό μέλος της διάσημης Dream Team και, κατά τη διάρκεια της θητείας του με τους Μπλαουγκράνα, κέρδισε πέντε πρωταθλήματα, ένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, δύο εγχώρια κύπελλα, τέσσερα Σούπερ Καπ και δύο Σούπερ Καπ. Καθώς η ολλανδική κυριαρχία στο Καμπ Νόου από πλευράς παικτών ήταν ακόμα σημαντική (ο σύλλογος είχε προπονητή τον Λουίς φαν Χάαλ), έφυγε τον Ιούνιο του 1998 μαζί με άλλους σπουδαίους παίχτες όπως ο Γκιγιέρμο Αμόρ. [8]
Τσέλσι
Τον Ιούνιο του 1998, ο Φερέρ υπέγραψε με την Τσέλσι έναντι 2,2 εκατομμυρίων λιρών. [9] Γρήγορα καθιερώθηκε στην ομάδα, βοηθώντας την να προκριθεί για το πρώτο της Τσάμπιονς Λιγκ στην πρώτη χρόνια του. Η νέα του ομάδα κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας την επόμενη χρονιά (αλλά ο Φερέρ έχασε τον τελικό λόγω τραυματισμού) [10] και έφτασε στους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ κατά τη διάρκεια του οποίου έπαιξε σε 14 από τα 16 παιχνίδια, [11] και σημείωσε το μοναδικό του γκολ σε μια νίκη 2–0 επί της Χέρτα Βερολίνου. [12]
Ένας συνδυασμός τραυματισμών [13] και η πολιτική συνεχών εναλλαγών στην ομάδα του προπονητή Τζιανλούκα Βιάλι μείωσε τις ευκαιρίες του Φερέρ τη σεζόν 2000–01, και έκανε μόνο 14 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα. Η Τσέλσι έφτασε σε άλλον ένα τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 2002 – τον οποίο και πάλι έχασε, αν και αυτή τη φορά δεν επιλέχτηκε, παρά το γεγονός ότι έπαιξε στον ημιτελικό εναντίον της Φούλαμ. [14] Χωρίς εύνοια και αντιμετωπίζοντας ισχυρό ανταγωνισμό από νεότερους συμπαίκτες του, έπαιξε μόλις επτά φορές στα δύο τελευταία του χρόνια και έφυγε τον Μάιο του 2003 με τη λήξη του συμβολαίου του, μετρώντας συνολικά 113 αγώνες για τους Λονδρέζους και αποσύρθηκε λίγο μετά στα 33 του χρόνια. [13]
Διεθνής καριέρα
Ο Φερέρ κέρδισε 36 συμμετοχές για την Ισπανία. [15] Το ντεμπούτο του έγινε στις 4 Σεπτεμβρίου 1991 σε μια φιλική νίκη επί της Ουρουγουάης στο Οβιέδο, [16] καθώς η La Roja τελικά δεν προκρίθηκε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992 .
Στη συνέχεια, ο Φερέρ ήταν βασικός στην εθνική ομάδα, ξεκινώντας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 [17] και παίζοντας μία φορά σε αυτό του 1998, στην ήττα της Ισπανίας με 3–2 στη φάση των ομίλων από τη Νιγηρία, [18] έχασε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996 και του 2000 λόγω τραυματισμού (με τον συμπαίκτη του στην Μπαρτσελόνα Σέρτζι στην άλλη πλευρά σε όλα αυτά τα τουρνουά). [19]
Το 1992, ο Φερέρ ήταν η πρώτη επιλογή για την Ολυμπιακή ομάδα που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, που διεξήχθησαν στη γενέτειρά του. [20] [21]
Προπονητική καριέρα
Μετά τη απόσυρσή του, ο Φερέρ εργάστηκε ως βοηθός σχολιαστή για πολλούς ισπανικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. [22] Στα τέλη Οκτωβρίου 2010, ανακοινώθηκε ως νέος προπονητής της Φίτεσε στην Έρεντιβιζι, στο επιτελείο του ήταν επίσης ο συμπατριώτης του Άλμπερτ Καπέλας (πρώην προπονητής νέων στη Μπαρτσελόνα) και ο πρώην Ολλανδός τερματοφύλακας Στάνλεϊ Μέντσο, ο οποίος άφησε τη θέση του στην Κάμπουρ ώστε να ενταχθεί στους Ισπανούς. [23]
Ο Φερέρ οδήγησε την ομάδα στη 15η θέση, σε μικρή απόσταση από τον υποβιβασμό. Στη συνέχεια απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του και αντικαταστάθηκε από τον Τζον βαν ντερ Μπρομ. [24]
Στις 17 Φεβρουαρίου 2014, ο Φερέρ διορίστηκε στον σύλλογο της Σεγούντα Ντιβισιόν, Κόρδοβα ΚΦ. [25] Αφού τελείωσαν τη σεζόν στην έβδομη θέση, νίκησαν την Λας Πάλμας στον τελικό των πλέι οφ για να επιστρέψουν στην πρώτη κατηγορία για πρώτη φορά μετά από 42 χρόνια. [26] [27]
Ο Φερέρ απολύθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2014, καθώς η Κόρδοβα κατετάγη τελευταία με μόνο τέσσερις βαθμούς σε οκτώ αγώνες. [28] Στις 20 Ιουνίου του επόμενου έτους διορίστηκε προπονητής της Μαγιόρκα, υπογράφοντας μονοετές συμβόλαιο. [29] Μετά από τρεις νίκες σε 15 παιχνίδια της δεύτερης κατηγορίας, απολύθηκε στις 30 Νοεμβρίου. [30]
Στις 29 Αυγούστου 2017, ο Φερέρ επέστρεψε στη Μπαρτσελόνα ως προπονητής ομάδας θρύλων της. [31]
Προπονητικά στατιστικά
- Τελευταία ενημέρωση: 28 Νοεμβρίου 2015
| Ομάδα | Χώρα | Από | Μέχρι | Στατιστικά | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Π | Ν | Ι | Η | ΓΚΥ | ΓΚΚ | ΔΓΚ | % Ν | ||||
| Φίτεσε |  | 27 Οκτωβρίου 2010 | 30 Ιουνίου 2011 | 25 | 8 | 6 | 11 | 35 | 42 | -7 | 32,00 |
| Κόρδοβα[32][33] |  | 17 Φεβρουαρίου 2014 | 20 Οκτωβρίου 2014 | 28 | 8 | 13 | 7 | 26 | 27 | -1 | 28,57 |
| Μαγιόρκα[34] | | 20 Ιουνίου 2015 | 30 Νοεμβρίου 2015 | 16 | 3 | 6 | 7 | 9 | 16 | -7 | 18,75 |
| Σύνολο | 69 | 19 | 25 | 25 | 70 | 85 | -15 | 27,54 | |||
Διακρίσεις
Μπαρτσελόνα
- Λα Λίγκα: 1990–91, 1991–92, 1992–93, 1993–94, 1997–98
- Κόπα ντελ Ρέι: 1996–97, 1997–98
- Σουπερκόπα ντε Εσπάνια: 1991, 1992, 1994, 1996
- Ευρωπαϊκό Κύπελλο: 1991–92
- Κύπελλο Κυπελλούχων UEFA: 1996–97
- Σούπερ Καπ UEFA: 1992, 1997
Τσέλσι
- Κύπελλο Αγγλίας: 1999–2000
- FA Community Shield: 2000
- Σούπερ Καπ UEFA: 1998
Ισπανία
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Προφίλ Άλμπερτ Φερέρ στο BDFutbol
- Άλμπερτ Φερέρ: προφίλ ως προπονητής στο BDFutbol
- Άλμπερτ Φερέρ Στατιστικά καριέρας στο Soccerbase
- Άλμπερτ Φερέρ στην ιστοσελίδα National-Football-Teams.com
- (Αγγλικά) Άλμπερτ Φερέρ – Επιδόσεις στις διοργανώσεις της FIFA