Topografska anatomija
Topografska anatomija ili gruba anatomija je i stanje tjelesne građe i oblast anatomske nauke na vidljivom ili makroskopskom nivou.[1][2] Pandan bruto anatomiji je područje histologije, koje proučava mikroskopsku anatomiju.[1][2] Topografska anatomija ljudskog tijela ili drugih životinja nastoji razumjeti odnose između komponenata organizma, kako bi se stekla veća spoznaja o njihovoj ulozi i odnosima u održavanju životnih funkcija. Proučavanje grube anatomije može se izvesti na umrlim organizmima pomoću disekcije ili na živim organizmima pomoću medicinskih snimaka. Obrazovanje o gruboj anatomiji ljudi uključuje obuku većine zdravstvenih radnika.
Metodi I tehnike proučavanja
Gruba anatomija se proučava i invazivnim i neinvazivnim metodima s ciljem dobivanja informacija o makroskopskoj strukturi i organizaciji struktura, organa i organskih sistema. Među najčešćim metodia proučavanja je disekcija, odnosno obdukcija, u kojem se životinja ili [čovjek]] otvara |mrtva životinja ili čovjeka se izvodi hirurški zahvat i proučavaju njegovi organi. Endoskopija, u kojoj se instrument opremljen video kamerom ubacuje kroz mali rez na subjektu, može se koristiti za istraživanje unutrašnjih organa i drugih struktura živih ljudi I ostalih životinja. Anatomija kardiovaskularnog sistema u žive životinje može se neinvazivno proučavati pomoću angiografije, tehnike u kojoj se krvni sudovi vizualiziraju nakon ubrizgavanja neprozirne boje. Ostala sredstva za proučavanje uključuju radiološka tehnike snimanje, kao što su rendgen i MRI.
U medicinskom i zdravstvenom stručnom obrazovanju
Većina škola za zdravstvenu struku, poput medicinske, pomoćne ljekarske i stomatoloških škola, zahtijeva od učenika da završe praktični (disekcijski) kurs grube ljudske anatomije. Cilj takvih predmeta je educiranje studenata o osnovnoj ljudskoj anatomiji i težiti uspostavljanju anatomskih orijentira koji se kasnije mogu koristiti kao pomoć u diagnosticiranju. Mnoge škole pružaju učenicima leševe za istraživanje seciranjem, uz pomoć priručnika za seciranje, kao i leševe atlasa (npr. Netterov, Roheneov).
Pokazalo se da prisan rad s truplom tokom kursa grube anatomije bilježi suštinu odnosa pacijenta i pružaoca usluge.[3] Međutim, troškovi održavanja objekata za seciranje kadavera ograničili su vrijeme i resurse dostupne za podučavanje grube anatomije na mnogim medicinskim fakultetima, a neki su usvojili alternativno učenje zasnovano na prognozi ili simulirano.[4]To je, zajedno sa sve manjim vremenom posvećenim kursevima topografske anatomije u okviru sve većeg nastavnog programa medicinske škole, izazvalo kontroverzu oko dovoljnosti učenja gotovo polovine novokvalifikovanih ljekara koji vjeruju da nisu imali dovoljno predavanja i vježbi iz anatomije.[5]
Medicinske škole su na ekranu implementirale anatomske lekcije i priručnike za podučavanje učenika hirurškim postupcima. Korištenje tehnoloških vizuelnih pomagala i disekcija učinkovitiji su zajedno od bilo kojeg samostalnog pristupa.[6] Odnedavno, primjenjuju se također I online kartice i kvizovi [7]
Onlajn obrazovanje u medicinskim školama i na fakultetima u Bosni i Hercegovini osobitio se intenziviralo I raširilo tokom pandemije 2020. kodine, koju je izazvao virus Covid-19.