Izabela, princeza od Asturije (Trastámara)

Rođena je kao kćerka kastiljske infante Izabele i sicilijanskog kralja Ferdinanda II. Kada je njena majka 1474. godine naslijedila svog polubrata, Henrika IV, Izabela je postala njena prijestolonasljednica. Međutim, njen status u Aragoniji je bio komplikovaniji; bilo je prihvaćeno da žene mogu prenijeti pravo na krunu svojim potomcima, ali ne i da je i same mogu naslijediti. Ferdinand ju je stoga posebno imenovao svojom nasljednicom prije nego što je, plašeći se umiranja bez muškog nasljednika, 1475. godine otišao u bitku s portugalskim kraljem Alfonsom V. Sljedeće godine je dobila titulu princeze od Asturije, zvaničnu prijestolonasljedničku titulu.

Ostala je prestolonasljednica sve do rođenja brata Ivana, koji ju je potisnuo na drugo mjesto i preuzeo njenu titulu.

Godine 1490. udata je za portugalskog prijestolonasljednika Alfonsa. Alfons je umro već sljedeće godine i Izabela se vratila u Kastilju, gdje se trebala zarediti. Međutim, njeni roditelji su je odlučili preudati, te se 1497. godine udala za portugalskog kralja Manuela I, amidžu svog prvog muža, i tako postala portugalska kraljica. Iste godine umro je njen jedini brat. Njegova udovica, Margareta Austrijska, je nakon pola godine rodila mrtvorođenu kćerku, te je Izabela ponovo postala majčina prestolonasljednica i princeza od Asturije.

Mlada kraljica Izabela je umrla 15. augusta 1498. godine, rađajući svoje jedino dijete, Mihaela, koji je zato od samog rođenja bio nasljednik očeve portugalske krune, nanine kastiljske krune i djedove aragonske krune. Sam MIhael je umro 1500. godine, te je na čelo niza nasljednika došla Izabelina psihički nestabilna sestra Ivana. Izabelin udovac se oženio njenom sestrom Marijom i sa njom dobio kćerku Izabelu koja se udala za Ivaninog sina Karla. Njihov sin, Izabelin unuk, naslijedio je i na kratko ujedinio kraljevinu Španiju i kraljevinu Portugal.