Atrioventrikularni čvor
Pretkomorskokomorni čvor – poznatiji kao atrioventrikularni (AV) čvor ili jednostavno AV-čvor – je dio sistema ektrične provodljivosti srca koji koordinira vrh srca.[1][2][3] Električno povezuje srčane pretkomore i komore.[4] AV-čvor je područje biološki specijaliziranog tkiva između pretkomora i komora srca, osobito u posteroinferiornoj (stražnjedonjoj) regiji međupretkomorske pregrade, blizu otvaranje srčanog sinusa, koji provodi normalme električne impulse od pretkomoree do komora. AV čvor je prilično kompaktan (~1 x 3 x 5 mm).[5] Nalazi se u centru Kochovog trougla – ugla koji je zatvoren pregradnim listićima trikuspidnog zaliska, koronarnim sinusom, membranoznim dijelom interatrijske (međuoretkomorske) pregrade.[6]
| Atrioventrikularni čvor | |
|---|---|
 Izolirani srčani provodni sistem sa atrioventriularnim čvorom | |
 srčani provodni sistem (AV čvor nosi broj 2) | |
| Detalji | |
| Latinski | Nodus atrioventricularis |
Artery | Atrioventrikularno-čvorna grana |
| Identifikatori | |
| Dorlands /Elsevier | n_09/12576113 |
| TA | A12.1.06.004 |
| FMA | 9478 |
| Anatomska terminologija | |
Struktura
AV čvor prima dva ulaza iz pretkomora: straga, preko vršnog grebena (crista terminalis), a sprijeda, preko interatrijske pregrade.[7]
Prokrvljavanje
U AV čvor, dotok krvi ide preko arterije AV čvora. Porijeklo ove arterije je najčešće (oko 90% srca) je ogranak desne koronarne arterije, a ostatak potiče iz lijeve cirkumfleksne arterije.[8][9][10] Ovo je povezano sa dominacijom cirkulacije koronarne arterija. U desno-dominantnih osoba ("dešnjaka") dotok krvi je iz desne koronarne arterije, dok je u lijevo-dominantnih osoba potiče iz lijeve cirkumfleksne arterije.
Razvoj
Morfogenetski protein kosti (BMP) ćelijske signalizacije ima ključnu ulogu u različitim aspektima srčanih diferencijacije i morfogeneze. (BMP) su multifunkcionalni signalnih molekula od ključnog značaja za razvoj AV čvora. BMP utiču na razvoj AV-čvora preko Alk3 receptora (aktivin receptor poput kinaze 3). Abnormalnosti u BMP i Alk3 su povezane sa nekom od kardiovaskularnih bolesti, kao što su Ebsteinova anomalija i bolest AV provođenja.[11]
Funkcija
Kontrakcije kardiomiocita (srčanih mišićnih ćelijea) zahtijeva depolarizaciju i repolarizaciju njihove ćelijske membrane. Kretanje iona kroz čelijske membrane uzrokuje ove događaje. Srčani provodni sistema (i njegov AV dio) koordinira mehaničku aktivnost miocita. Talas pobude širi se iz sinoatrijskog čvora kroz pretkomore uz specijalizirane kanale provođenja. To aktivira AV čvor.[4] AV čvor otpušta impulse oko 0,12 s. Ovo kašnjenje u srčanom pulsu je izuzetno važno: to osigurava da pretkomore izbacuje krv u komore tek pred kontrakciju komora.[12]Ovo također štiti komore od pretjerano brzog odgovora stope atrijske aritmije (vidi ispod).[13]AV provođenje tokom normalnog srčanog ritma nastaje kroz prema dva različita puta:
- prvi "put" ima slabu brzinu provodnosti alim kraći period refrakcije;
- drugi "put" ima veću brzinu provođenja, ali duži refrakcijski period.[14]
Važno svojstvo koji je jedinstveno za AV čvor je dekrementno ili opadajuće provođenje,[15] u kojem mnogo češće stimulirani čvor sporije provodi. To je svojstvo AV čvora, koji sprečava brzo provođenje do komore u slučajevima brzih atrijskih ritmova, kao što su u atrijskim fibrilacijama ili podrhtavanju pretkomora.Normalna stopa unutrašnjeg otpuštanja AV čvora bez stimulacije (kao što je iz SA čvora) je 40-60 puta/min.[16]Ovo svojstvo je važno, jer gubitak sistema provođenja prije AV čvora ipak treba dovesti u ritam komore od putem – sporije – pejsmejkerske sposobnosti AV čvora.
Klinički značaj
- Bolesna stanja atrioventrikularnog provođenja, kao što je (AV blok) opisuju oštećenje električnog kontinuiteta između pretkomora i komora. To se događa kada ee atrijska depolarizacija ne dostigne u komore ili se provodi sa nenormalno dugim kašnjenjem. To može rezultirati iz ozljeda ili biti nasljedni poremećaj.[17]
- Atrioventrikulano-čvorna krvno-povratna tahikardija.[14];
- Cistični tumor atrioventrikularnog čvornoh regiona (CTAVN) CTAVN je endodermnog porijekla i javlja se isključivo u području AV čvora, trikuspidnog zaliska i unutrašnje pregrade.[18]