Phoneutria

Прыродны іх арэал ахоплівае трапічную частку Паўднёвай і Цэнтральнай Амерыкі^[3].

Па стане на пачатак 2012 года гэты род змяшчае восем відаў. Апошні, восьмы від Phoneutria bahiensis быў вызначаны ў 2001 годзе^[4]:

• Phoneutria bahiensis Simó & Brescovit, 2001 — трапічны лес атлантычнага ўзбярэжжа Бразіліі.
• Phoneutria boliviensis (F. O. Pickard-Cambridge, 1897) — Цэнтральная, Паўднёвая Амерыка.
• Phoneutria eickstedtae Martins & Bertani, 2007 — Бразілія
• Phoneutria fera Perty, 1833 — Эквадор, Перу, Бразілія, Сурынам, Гаяна.
• Phoneutria keyserlingi (F. O. Pickard-Cambridge, 1897) — трапічны лес атлантычнага ўзбярэжжа Бразіліі.
• Phoneutria nigriventer (Keyserling, 1891) — Бразілія, паўночная Аргенціна, індукаваны ва Уругвае.
• Phoneutria pertyi (F. O. Pickard-Cambridge, 1897) — трапічны лес атлантычнага ўзбярэжжа Бразіліі.
• Phoneutria reidyi (F. O. Pickard-Cambridge, 1897) — Венесуэла, Перу, Бразілія, Гаяна.

Яд павукоў дадзенага роду змяшчае магутны нейратаксін, вядомы як PhTx3  (руск.) (бел.. Гэты нейратаксін патэнцыйна мае тэрапеўтычнае значэнне, але ў таксічнай канцэнтрацыі ён выклікае страту кантролю цягліц з наступным прыпынкам дыхання, што прыводзіць да паралічу і ў канчатковым выніку ўдушша. Укус сярэдняй хваравітасці, яд выклікае маментальнае заражэнне лімфатычнай сістэмы, трапленне ў крывяносную сістэму ў 85 % выпадкаў прыводзіць да адмовы сэрца. Пацыенты адчуваюць моцнае адубенне, у мужчын часам атручэнне выклікае прыяпізм. Існуе эфектыўнае проціяддзе ад яду Phoneutria, і таму зафіксаваная колькасць смяротных выпадкаў у выніку ўкусаў гэтых павукоў невялікая^[2].

Колькасць яду, смяротная для 20-грамовай мышы, складае 6 мкг нутравенна і 134 мкг падскурна (у параўнанні з 110 мкг і 200 мкг у Latrodectus mactans).

• Pub chef bitten by deadly spider (нявызн.). // news.bbc.co.uk. Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2012. Праверана 16 чэрвеня 2012.
• Бразильские странствующие пауки (нявызн.). // alins.ru. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2012. Праверана 16 чэрвеня 2012.