Янаш II Запальяі

Я́наш II Жыгімонт За́пальяі (венг.: Zápolya/Szapolyai János Zsigmond, харв.: Ivan Žigmund Zapolja; 18 ліпеня 1540, Буда, Каралеўства Венгрыя — 14 сакавіка 1571, Дзюлафехервар, Трансільванія, Каралеўства Венгрыя).

Янаш II Жыгімонт Запальяі
венг.: Zápolya/Szapolyai János Zsigmond харв.: Ivan Žigmund Zapolja
Янаш II Жыгімонт Запальяі (1540—1571)
Князь Трансільваніі 1570 — 1571
Папярэднік	Янаш Запальяі
Пераемнік	Стэфан Баторый
Кароль Венгрыі 1540 — 1571
Папярэднік	Янаш I Запальяі
Пераемнік	Максіміліян II
Нараджэнне	7 ліпеня 1540(1540-07-07)[1] Буда, Каралеўства Венгрыя
Смерць	14 сакавіка 1571 (30 гадоў) ці 1571 Алба-Юлія, Княства Трансільванія
Месца пахавання	Сабор Святога Міхаіла
Род	Запальяі[d]
Бацька	Ян Запальяі[2]
Маці	Ізабела Ягелонка[2]
Веравызнанне	каталіцтва
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Быўшы спадчыннікам свайго бацькі Янаша I Запальяі, быў каралём Венгрыі з 1540 па 1570, але большую частку гэтага перыяду краінай кіравала яго маці Ізабела Ягелонка пры падтрымцы Сулеймана I Цудоўнага. Янаш прыняў Эдыкт Турда, першы масавы дэкрэт рэлігійнай свабоды ў сучаснай гісторыі Еўропы (1568) і падтрымаў стварэнне адзінай царквы ў Трансільваніі. Янаш атрымаў прызнанне і за адкрыты дыялог паміж усімі рэлігійнымі бакамі. Ён спансаваў публічныя дэбаты паміж каталікамі, лютэранамі, кальвіністамі і унітарыстамі.^[3] Іншыя рэлігійныя групы, уключаючы яўрэяў, мусульман, і шматлікіх праваслаўных хрысціян, атрымалі талерантнасць, але не законныя гарантыі свабоды рэлігіі.^[4]

Пасля свайго адрачэння ад тытула караля Венгрыі (на карысць Габсбургаў) ён становіцца князем Трансільваніі (1570—1571). Ён адпісаў свой трон свайму скарбніку, Каспару Бекешу, але арыстакратыя не прыняла гэта рашэнне і абрала Стэфана Баторыя ў якасці ваяводы. Гэта прывяло да кароткай грамадзянскай вайны, якая скончылася перамогай Баторыя.