Эрык IV Плужны Грош
Эрык IV Плужны Грош (Плоўпенінг) (дацк.: Erik 4. Plovpenning, 1216 — 9 жніўня 1250) — кароль Даніі з 1241 года. Сын Вальдэмара II і прынцэсы Берэнгарыі Партугальскай, брат дацкіх каралёў Абеля і Крыстафера I. З 1232 года суправіцель свайго бацькі.
| Эрык IV Плужны Грош (Плоўпенінг) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Erik 4. Plovpenning | |||||||
 | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Папярэднік | Вальдэмар II | ||||||
| Пераемнік | Абель | ||||||
| Нараджэнне | 1216 | ||||||
| Смерць | 10 жніўня 1250 | ||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Эстрыдсены | ||||||
| Бацька | Вальдэмар II Пераможца | ||||||
| Маці | Берэнгарыя Партугальская[d] | ||||||
| Жонка | Юта Саксонская[d][1] | ||||||
| Дзеці | Сафія Дацкая, Інгеборга Дацкая[d], Юта Дацкая[d], Агнэса Дацкая[d], Крыстаф Эрыксан[d][2] і Кнут Эрыксан[d][2] | ||||||
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
Кароткі перыяд яго кіравання адзначаны грамадзянскай вайной паміж братамі. Асабліва люта ён змагаўся супраць Абеля, герцага Шлезвіга, які імкнуўся заняць незалежную пазіцыю і быў падтрыманы графамі Гольштэйна.
Эрык здушыў паўстанне сялян Сканіі. Прычынай паўстання паслужылі цяжкія падаткі, уведзеныя Эрыкам. Падаткі спаганяліся за выкарыстанне плуга — т.зв. «падатак з плуга», з-за якога ён атрымаў сваю мянушку (дацк.: Plovpenning).
Пасля цяжкай перамогі над Абелем у 1250 годзе Эрык вёў перамовы аб заключэнні перамір’я, але ў тым жа годзе падчас праезду праз Шлезвіг быў запалонены братам і змешчаны ў турму, дзе быў забіты, меркавана людзьмі Абеля.
Ад шлюбу з Ютай Саксонскай у Эрыка засталіся некалькі дочак. Самыя вядомыя з іх:
- Сафія — жонка караля Швецыі Вальдэмара;
- Інгеборга (1244 — 26 сакавіка 1287) — жонка караля Нарвегіі Магнуса VI.
Зноскі
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эрык IV Плужны Грош
