Шмуэль Іосеф Агнон

Шмуэль Іосеф (Шай) Агнон^[4] (нар. Шміл-Іосэф Чачкес, іўр. שמואל יוסף עגנון, англ. Shmuel Yosef (SY) Agnon; 8 жніўня 1887, Бучач, Галіцыя, Аўстра-Венгрыя — 17 лютага 1970, Іерусалім, Ізраіль) — ізраільскі пісьменнік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1966) «За глыбока арыгінальнае мастацтва апавядання, навеянные габрэйскімі народнымі матывамі». Пісаў на іўрыце і на ідышы.

Шмуэль Іосеф Агнон
іўр.: שמואל יוסף עגנון
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	іўр.: שמואל יוסף הלוי טשאטשקיס
Дата нараджэння	8 жніўня 1887(1887-08-08)[1]
Месца нараджэння	Бучач, Бучацкі павет[d], Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, Цыслейтанія, Аўстра-Венгрыя[2]
Дата смерці	17 лютага 1970(1970-02-17)[2][3][…] (82 гады)
Месца смерці	Іерусалім, Іерусалімская акруга, Ізраіль[2]
Пахаванне	Яўрэйскія могілкі на Маслічнай гары[d]
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя  Германская імперыя  Веймарская рэспубліка  Брытанскі мандат у Палесціне  Ізраіль
Жонка	Esther Marx[d]
Дзеці	Эмуна Ярон[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, раманіст, паэт
Жанр	апавяданне і раман
Мова твораў	іўрыт і ідыш
Прэміі	літаратурная прэмія імя Бяліка[d] (1934) літаратурная прэмія імя Бяліка[d] (1950) Newman Prize[d] (1963)
Узнагароды	honorary doctorate of the Weizmann Institute of Science[d] ганаровы грамадзянін Іерусаліма[d] (1962)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1953—1962 выйшаў Поўны збор твораў Агнона у васьмі тамах. У 1966 годзе сумесна з Нэлі Закс Агнон за раманы «Вясельны балдахін» і «Начны госць» атрымаў Нобелеўскую прэмію па літаратуры.