Чыркавічы

Светлагорскі раён

Чы́ркавічы[1] (трансліт.: Čyrkavičy, руск.: Чирковичи) — аграгарадок у Светлагорскім раёне Гомельскай вобласці, на рацэ Чырка. Уваходзіць у склад Чыркавіцкага сельсавета. Насельніцтва 1101 чал. (2004). Знаходзяцца за 7 км на паўночны захад ад Светлагорску, за 10 км ад чыгуначнай станцыі Светлагорск-на-Бярэзіне (лінія Жлобін — Калінкавічы); на аўтамабільнай дарозе Светлагорск — Парычы.

Аграгарадок
Чыркавічы
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Насельніцтва
  • 1 158 чал. (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2342
Паштовыя індэксы
247410
Аўтамабільны код
3
Чыркавічы на карце Беларусі ±
Чыркавічы (Беларусь)
Чыркавічы
Чыркавічы (Гомельская вобласць)
Чыркавічы

Гісторыя

Першы пісьмовы ўспамін пра Чыркавічы датуецца 1560. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай (15651566) мясцовасць увайшла ў склад Рэчыцкага павета Менскага ваяводства. Паводле інвентару Бабруйскага староства за 1639 у сяле было 26 дымоў, з якіх 15 заселеныя, і 40 валокаў землі, з якіх 25 пустыя.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Чыркавічы апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Бабруйскім павеце Мінскай губерні. У 1840 на П. Пушчына замест струхлелага збудавалі новы драўляны будынак царквы Святых Пятра і Паўла (у яе архіве захоўваліся метрычныя кнігі і прыходскія спісы ад 1799). Станам на 1885 у мястэчку было 92 двары, 2 царквы, школа. Паводле вынікаў перапісу (1897) — 149 двароў, хлебазапасны магазін, карчма. На 1908 — 165 двароў, фельчарскі пункт; на 1917 — 208 двароў

1 студзеня 1919 згодна з пастановай I з'езду КП(б) Беларусі Чыркавічы ўвайшлі ў склад Беларускай ССР, дзе яны сталі цэнтрам сельсавета Парыцкага раёна Бабруйскай акругі (вобласці). У 1930 у вёсцы працавалі кузня. Станам на 1925 тут было 220 двароў, на 2004 — 434 гаспадаркі.

Насельніцтва

Інфраструктура

У Чыркавічах працуюць сярэдняя і музычная школы, дашкольная ўстанова, фельчарска-акушэрскі пункт, дом культуры, бібліятэка, пошта.

Забудова

Планаванне складаецца з простай шыротнай вуліцы, да цэнтру якой з поўдня далучаецца завулак; на ўсходзе яе перасякае кароткая вуліца. На поўначы, паралельна да галоўнай размяшчаецца кароткая простая вуліца. Забудова драўляная, сядзібнага тыпу.

Вядомыя асобы

Турыстычная інфармацыя

Музей

Страчаная спадчына

  • Царква Святых апосталаў Пятра і Паўла (XVIII ст.; грэка-каталіцкая)

Зноскі

Літаратура

Спасылкі