Халангіт

Халангіт (ад стар.-грэч.: χολή — жоўць і ἀγγεῖον — сасуд) — запаленне жоўцевых праток (руск.) (бел. з прычыны пранікнення ў іх інфекцыі з жоўцевага пузыра, кішэчніка, крывяносных сасудаў (часцей) або па лімфатычных шляхах (радзей).^[3]

Класіфікацыя

Бывае востры і хранічны халангіт.

Па характары змен у пратоках адрозніваюць катаральны, дыфтэрыйны і гнойны (найбольш цяжкі) халангіт.^[4]

Асноўныя прыкметы — боль у вобласці печані, павелічэнне яе памераў, ліхаманка, жаўтуха.

Лячэнне тэрапеўтычнае і хірургічнае.

↑ Клабуков И.Д., Люндуп А.В., Дюжева Т.Г., Тяхт А.В. Билиарная микробиота и заболевания жёлчных путей(руск.) // Вестник Российской академии медицинских наук. — 2017. — В. 3. — Т. 72. — С. 172–179. — ISSN 2414-3545. — DOI:10.15690/vramn787

↑ Ахаладзе Г.Г. Гнойный холангит: вопросы патофизиологии и лечения // Consilium medicum. — 2003. — Т. 5. — № 4. — С. 15—17.