Роберт Д’ябал
Роберт I (II) Д'ябал[2] (фр.: Robert le Diable), ён жа Роберт Цудоўны (фр.: Robert le Magnifique), каля 1000 — 3 ліпеня 1035) — граф Іемуа ў 1026—1027 гадах, герцаг Нармандыі з 1027 года, малодшы сын герцага Рычарда II Добрага.
| Роберт Д'ябал | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| фр.: Robert le Diable | |||||||
 Роберт Д'ябал (адна са статуй помніка 6 герцагам Нармандыі ў скверы ў Фалезе). | |||||||
| |||||||
| Папярэднік | Рычард III | ||||||
| Пераемнік | Вільгельм II | ||||||
| |||||||
| Нараджэнне | каля 22 чэрвеня 1004 | ||||||
| Смерць | 3 ліпеня 1035 (31 год) | ||||||
| Род | Нармандская дынастыя | ||||||
| Імя пры нараджэнні | фр.: Robert | ||||||
| Бацька | Рычард II[1] | ||||||
| Маці | Юдыт Брэтонская[d][1] | ||||||
| Дзеці | Вільгельм I Заваёўнік[1] і Адэлаіда Нармандская[d][1] | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
Роберт I уступіў на прастол у 1027 годзе пасля смерці свайго старэйшага брата Рычарда III, якога ён, як казалі, атруціў. Перш за ўсё, сутыкнуўшыся з сумным становішчам маёмасці Руанскага сабора, ён задумаў вярнуць шматлікія землі іх першапачатковым уладальнікам[3]. Роберт Цудоўны дараваў многім абацтвам граматы, якімі пацвярджаліся іх правы на маёмасць, або вярталася страчанае раней маёмасць. Такія акты былі выдадзены, у прыватнасці, абацтву ў Фекане і Фантэнельскаму абацтву, а таксама Руанскаму сабору. Дадаткова герцаг падахвочваў сваіх васалаў на аналагічныя ўчынкі.
Роберту прыйшлося весці барацьбу з мяцежнымі васаламі; затым ён аднавіў графа фландрскага Балдуіна IV, выгнанага ўласным сынам, аказаў дапамогу французскаму каралю Генрыху I у барацьбе з яго маці Канстанцыяй, уціхамірыў графа Ода Шампанскага, прымусіў герцага Алена Брэтонскага прызнаць яго вярхоўную ўладу.
Жадаючы прынесці пакаянне ў сваіх злачынствах, Роберт здзейсніў паломніцтва па святых мясцінах: прайшоў усю Францыю, Італію, доўгі час прабыў у Рыме і праз Канстанцінопаль дайшоў да Іерусаліма; на зваротным шляху памёр у Нікеі ў 1035 годзе.
Яго спадчыннікам адзіны (незаконны) сын яго, знакаміты Вільгельм I Заваёўнік.
Легенда
Паводле сярэднявечнага падання, душа Роберта II яшчэ да яго нараджэння была прысвечана д'яблу. Знішчыць дзеянне гэтага праклёну, як праракаў герцагу нейкі святы эрэміт, можна толькі даўшы і выконваючы зарок маўчання і харчуючыся разам з сабакам. На працягу свайго жыцця герцаг Роберт насіў мянушкі як «Цудоўны», так і «Д'ябал». Па сюжэтах легенд пра Роберта II французскі кампазітар Джакама Меербер стварае ў 1831 годзе оперу Роберт-Д'ябал (Robert le diable).
Шлюб
Звесткі пра шлюбы ў першакрыніцах адсутнічаюць
Дзеці
- з Эрлевай (Арлетай)
- Адэлаіда Нармандская[4], аднак існуюць сумневы ў гэтым, улічваючы прамое сведчанне Роберта дэ Тарыньі, што Адэлаіда не з'яўлялася дачкой Герлевы.[5].
- Вільгельм I Заваёўнік
Генеалогія
Зноскі
Спасылкі
- Dukes of Normandy 911—1106 (англ.). Foundation for Medieval Genealogy. Праверана 25 снежня 2011.
- The House of Normandy (англ.)(недаступная спасылка). English Monarchs. Архівавана з першакрыніцы 15 красавіка 2012. Праверана 25 снежня 2011.