Пётр Мікалаевіч Лебедзеў

Пётр Мікалаевіч Лебедзеў (руск.: Пётр Никола́евич Ле́бедев; 24 лютага [8 сакавіка] 1866, Масква, Расійская імперыя — 1 [14] сакавіка 1912, там жа) — рускі фізік-эксперыментатар, першым які пацвердзіў на вопыце выснову Максвела аб наяўнасці светлавога ціску і першым распрацаваў асновы рэзананснага ўздзеяння палёў на рэзанатары, незалежна ад іх прыроды. Стваральнік першай у Расіі навуковай фізічнай школы, ардынарны прафесар Імператарскага Маскоўскага ўніверсітэта (1900—1911). Пакінуў Маскоўскі універсітэт у сувязі са «справай касы». Памёр у 1912 годзе.

Пётр Мікалаевіч Лебедзеў
Дата нараджэння	24 лютага (8 сакавіка) 1866[1]
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[1][4][…]
Дата смерці	1 сакавіка 1912(1912-03-01)[2][3] (46 гадоў)
Месца смерці	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[5][6][…]
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя[7][8][…]
Род дзейнасці	фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка[9]
Месца працы	Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт Маскоўскі гарадскі народны ўніверсітэт імя А. Л. Шаняўскага[d]
Навуковая ступень	доктар філасофіі[1] (1891), доктар фізіка-матэматычных навук[1] (1899) і доктар навук[d]
Альма-матар	Імператарскае Маскоўскае тэхнічнае вучылішча[d] (1887)[1] Страсбургскі ўніверсітэт[d][1] Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны тэхналагічны інстытут Універсітэт Страсбурга МДУ[10]
Навуковы кіраўнік	Аўгуст Кунт[d][1][10] і Alexander Stoletov[d][10]
Вядомыя вучні	P. P. Lazarev[d], Vladimir Zernov[d] і Q55104446?
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы