Нільс (кароль Даніі)

Сын Свена II і Гюды. Быў жанаты з Маргарэт, дачкой караля Швецыі Інгэ і Ульвхільд, дачцэ Харальда Фінсана.

Адпраўляючыся ў Палесціну, кароль Эйрык Велікадушны прызначыў кіраўніком свайго сына Харальда, але Харальд наклікаў на сябе ўсеагульную нянавісць рабаваннямі і іншымі благімі ўчынкамі. На сходзе ў Ізеры народ выбраў каралём Нільса, малодшага сына Свена. У сілу свайго слабога характару ён падаў знаці шмат свабоды і яна неўзабаве перастала падпарадкоўвацца каралю. Кіраўніком Шлезвіга Нільс прызначыў свайго пляменніка Кнуда Лаварда. Ён быў майстэрскім палкаводцам і адораным маладым чалавекам. Ад імператара Лотара ён атрымаў у лен Абадрыцкае каралеўства і стаў магутным. Гэта выклікала падазрэнне Нільса і яго сына Магнуса. На Ражство 1131 г. Магнус запрасіў Кнута сустрэцца з ім у лесе і там засек яго. Гэта стала нагодай для міжусобнай вайны. Малодшы брат Кнута, Эрык Эмунэ абвясціў сябе мсціўцам. Жыхары Шлезвіга паўсталі супраць караля. Стары Нільс павінен быў прынесці клятву, што не вінаваты ў смерці пляменніка і выгнаць свайго сына-забойцу. Але неўзабаве Магнус вярнуўся, схіліў на свой бок бацьку і пачаў вайну з Эрыкам. У 1134 г. Эйрык і Магнус змагаліся ля заліва Фодвіг і Эйрык атрымаў перамогу. У бітве паў сам Магус. Нільс бег у Ютландыю. Каб уціхамірыць смуту, ён завяшчаў дзяржаву Эрыку і яго брату Харальду, але гэта не выратавала яго ад гвалтоўнай смерці. Калі кароль спыніўся ў Шлезвігу, тут паднялося паўстанне. Гараджане ўварваліся ў палац, забілі караля і ўсіх, хто спрабаваў яго абараніць.