Нікалас Мюрэй Батлер
Нікалас Мюрэй Батлер (2 красавіка 1862 — 7 снежня 1947) — амерыканскі тэарэтык і практык педагогікі, палітык, публіцыст, прафесар, прэзідэнт Калумбійскага універсітэта, аўтар мноства прац і ўласнай аўтабіяграфіі, лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1931), якую атрымаў за пацыфісцкую дзейнасць сумесна з Джэйн Адамс.
| Нікалас Мюрэй Батлер | |
|---|---|
| англ.: Nicholas Murray Butler | |
 | |
| Дата нараджэння | 2 красавіка 1862[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 7 снежня 1947[1][2][…] (85 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Маці | Mary Jones Butler[d][6] |
| Дзеці | Sarah Butler[d][7] |
| Род дзейнасці | філосаф, палітык, выкладчык універсітэта, дыпламат, настаўнік, пісьменнік |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Партыя | |
| Член у | |
| Узнагароды | |
| Подпіс |  |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
Пераехаўшы ў Нью-Ёрк у 1894 годзе, Батлер здолеў пераканаць заканадаўчы сход штата адмяніць школьныя саветы папячыцеляў, якія, на яго думку, мелі чыста палітычнае значэнне. Арганізатарскія здольнасці Батлера дапамаглі яму уніфікаваць сістэму адукацыі ў штаце Нью-Ёрк і стварыць камісію па народнай адукацыі. У адпаведнасці з прынятай ў 1897 годзе Вялікай нью-ёркскай хартыяй ў горадзе з'явілася пасада кіраўніка школамі. У 1890 годзе Батлер пачаў выдаваць Педагагічны агляд, навуковы часопіс для распаўсюджвання перадавых педагагічных поглядаў. Як член Нацыянальнай педагагічнай асацыяцыі і яе кіраўнік у 1894—1895 гг. Батлер удзельнічаў у стварэнні Камітэта дзесяці, мэта якога складалася ў аб'яднанні педагогаў для вывучэння праблем сярэдняй і вышэйшай адукацыі, і камітэта па патрабаванням да паступае ў каледж. У 1900 годзе Батлер згуляў найважную ролю ў заснаванні Савета па ўступных іспытаў у каледжах, з'яўляючыся яго першым сакратаром, а з 1901 па 1914 — старшынёй.