Метабалічны сіндром
Метабалі́чны сіндро́м — атлусценне, пры якім адзначаюцца прынамсі 3 з наступных 5 акалічнасцей: 1) акружнасць таліі звыш 88 см, 2) гіпертанія звыш 130/85 мм іртутнага слупка, 3) узровень глюкозы ў крыві нашча звыш 5,6 мілімоль/літр, 4) паніжаная адчувальнасць клетак да інсуліну праз узровень трыгліцэрыдаў звыш 1,7 ммоль/літр, 5) паніжэнне ўзроўню добрага халестэрыну менш за 1,29 ммоль/літр.
| Метабалічны сіндром | |
|---|---|
 | |
| МКБ-10-КМ | E88.81 |
| МКХ-9 | 277.7 |
| МКБ-9-КМ | 277.7[1][2] |
| OMIM | 605552 |
| DiseasesDB | 31955 |
| MedlinePlus | 007290 |
| MeSH | D024821 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Узнікае ад працяглага пераядання, калі спажыванне калорыяў з ежай і пітвом устойліва перавышае іх штодзённы выдатак. На сценках крывяносных суднаў адкладаюцца халестэрынавыя бляшкі, якія робяць сасуды менш эластычнымі. Пры аздараўленчым схудненні змяншаецца нагрузка на суставы, сэрца і пазваночнік. Выклікае ўскладненні, калі суадносіны акружнасці таліі да росту перавышаюць 0,48. Найбольшую небяспеку ўяўляе адкладанне тлушчу вакол таліі, калі патаўсценне адбываецца ў шарападобным выглядзе яблыка. Хвароба істотна зніжае працягласць жыцця. Прадухіленню хваробы спрыяе нізкакаларыйная ежа і штодзённая цялесная нагрузка, якая павышае выдатак калорыяў да ўзроўню іх паступлення. Пры хваробе прымаюць медфармін дзеля павелічэння адчувальнасці клетак да інсуліну, каб знізіць яго ўзровень у арганізме[3].
Праявы
Назапашванне лішку ўнутранага тлушчу ўскладняе кровазварот, што выклікае адміранне тлустых клетак у выніку дыстрафіі. Імунная сістэма павышае выпрацоўку запаленчых інтэрлекінаў, што служыць прычынай хранічнага запалення. Лішак інтэрлекінаў пашыраецца па ўсім целе, што выклікае сэрцава-сасудзістыя хваробы, цукровы дыябет 2-га тыпу, рак і аўтаімунныя хваробы, а таксама прыдуркаватасць і хваробу Альцгеймера праз неўрадыстрафію. Лішак унутранага тлушчу трапляе ў печань, што вядзе да тлушчавой дыстрафіі. Лішак тлушчу між мышачнымі валокнамі памяншае адчувальнасць клетак да інсуліна і таксама спрыяе ўзнікненню цукровага дыябету 2-га тыпу. Аслабленне імуннай сістэмы прыводзіць да раку кішэчніка і стрававода, а таксама да раку прадсталёвай залозы ў мужчын і раку малочнай залозы і эндаметрыю ў жанчын. Таксама хвароба выклікае атэрасклероз, праз які бляшкі на сценках суднаў павышаюць тромбаўтварэнне, што вядзе да інсульту і інфаркту. Грубасць сценак суднаў павышае артэрыяльны ціск. Лішняя вага павялічвае абсяг нырак падстраўнікавай залозы і печані. У мужчын падзенне ўзроўню тэстастэрону можа прывесці да імпатэнцыі. У жанчын можа развіцца фрыгіднасць і кістозныя ўтварэнні яечнікаў[3].