Марк Фурый Бібакул
Марк Фурый Бібакул (лац.: Marcus Furius Bibaculus; нар. 103 да н.э.) — рымскі паэт-неатэрык. Па звестках Гераніма Стрыдонскага нарадзіўся ў Крэмоне і, імаверна, пражыў доўгае жыццё. Ад ягоных твораў засталіся нешматлікія ўрыўкі.
| Марк Фурый Бібакул | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Імя пры нараджэнні | лац.: Marcus Furius Bibaculus |
| Дата нараджэння | 103 да н.э.[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | I стагоддзе да н.э. |
| Месца смерці |
|
| Грамадзянства | |
| Бацька | невядома |
| Маці | невядома |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэт |
| Жанр | iambic poetry[d][2] |
| Мова твораў | лацінская мова[3] |
Часам Марка Фурыя Бібакула прапануецца атаясняць з Фурыем з вершаў Катула, аднак адзінага меркавання на гэты конт няма.
Творчасць
Марк Фурый больш вядомы дзякуючы сваім эпіграмам, у прыватнасці і палітычнага зместу — на Цэзара і Актавіяна, а таксама іх прыхільнікаў.
Таксама ў яго ёсць твор напісана прозай. Гэта зборнік, які носіць назву «Літаратурныя творы». На жаль, практычна нічога з творчасці Бібакула не дайшло да нашых дзён. У асноўным пра іх вядома з творчасці Катула.
Зноскі
Літаратура
- Franz Skutsch: Furius 37). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VII,1, Stuttgart 1910, Sp. 320—322.