Людовік VIII Леў

Людовік VIII, па мянушцы Леў (фр.: Louis VIII le Lion, 5 верасня 1187 — 8 лістапада 1226) — французскі кароль (1223—1226), сын Філіпа II Аўгуста; першы з Капетынгаў ўступіў на пасаду па праву спадчыны, а не абрання.

Людовік VIII Леў
Louis VIII le Lion
Людовік VIII Леў
кароль Францыі 14 ліпеня 1223 — 8 лістапада 1226
Каранацыя	6 жніўня 1223, Рэймскі сабор, Рэймс, Францыя
Папярэднік	Філіп II Аўгуст
Пераемнік	Людовік IX Святы
Кароль Англіі 19 кастрычніка1216 — 1217
Папярэднік	Іаан Беззямельны
Пераемнік	Генрых III
граф Артуа 1190 — 8 лістапада 1226
Папярэднік	Філіп II Аўгуст
Пераемнік	Людовік IX Святы
Нараджэнне	5 верасня 1187 Парыж, Каралеўства Францыя
Смерць	8 лістапада 1226[1][2] (39 гадоў) Манпенсье[d], дэпартамент Пюі-дэ-Дом, рэгіён Авернь[d], Францыя
Месца пахавання	Абацтва Сен-Дэні
Род	Капетынгі
Бацька	Філіп II Аўгуст[3]
Маці	Ізабела дэ Эно[3]
Жонка	Бланка Кастыльская[3][4]
Дзеці	Людовік IX[3], Роберт I д’Артуа, Альфонс дэ Пуацье, Святая Ізабэла Французская[d], Карл I Анжуйскі[3], Жан Трыстан[d], Philippe de France[d][5], Philippe de France[d][5] і Philippe de France[d][5]
Веравызнанне	хрысціянства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Быўшы яшчэ спадчыннікам прастола, Людовік жадаў авалодаць Англіяй, у гэтым памкненні яго падтрымліваў бацька. У 1216 годзе па запрашэнні васалаў Іаана Беззямельнага Людовік прыняў англійскую карону і высадзіўся ў Кенце. Большая частка Англіі падпарадкавалася яму, але па смерці Іаана з-за прыцягнення сваіх людзей з Францыі ў якасці саветнікаў пачалася рэакцыя супраць французаў; Людовік адмовіўся ад кароны, прызнаў каранацыю несапраўднай і вярнуўся ў Францыю ў 1217 годзе і заключыў з Англіяй перамір’е.

Палкі і набожны Людовік набыў удзячнасць Папы паходам супраць ератыкаў (катары, ці альбігойцы) на паўднёвы ўсход Францыі. Амары дэ Манфор, спадчыннік Сімона дэ Манфора, не мог захаваць за сабой графства Тулузскага і саступіў Людовіку ўсе правы на гэту зямлю (1224). Яго паход на поўдзень быў адзначыўся шэрагам бліскучых перамог. «Дзеля выратавання каталіцкай веры» ён узяў Авіньён, дзе было шмат ератыкаў, і быў ужо недалёка ад Тулузы, калі захварэў і вырашыў пакінуць Лангедок. Памёр на шляху, у Аверні.