Карл (вялікі герцаг Бадэнскі)

Сын прынца Карла Людвіга Бадэнскага і Амаліі Гесэн-Дармштацкай, унук Карла Фрыдрыха Бадэнскага. Карл быў родным братам расійскай імператрыцы Лізаветы Аляксееўны. Стаў спадчынным прынцам Бадэна пасля смерці свайго бацькі ў 1801 годзе. 30 жніўня 1801 года быў узнагароджаны ордэнам Св. Андрэя Першазванага^[5]. Праз дзесяць гадоў ён змяніў на прастоле дзеда Карла Фрыдрыха. Удзельнічаў у Венскім кангрэсе, на якім за Бадэнам былі замацаваныя тэрыторыі, набытыя ў Напалеонаўскіх войнах. У 1818 годзе ён выдаў новую канстытуцыю.

Карл рыхтаваўся да вяселля з баварскай прынцэсай Аўгустай, дачкой баварскага караля Максіміліяна, калі планы Напалеона перашкодзілі гэтаму вяселлю. Напалеон жадаў бачыць Аўгусту жонкай свайго пасерба Яўгенія Багарнэ і ў якасці кампенсацыі прапанаваў Карлу ажаніцца з траюраднай сястрой Яўгена Стэфаніяй дэ Багарнэ (1789—1860), якую Напалеон афіцыйна ўдачарыў і якой дараваў тытул прынцэсы Францыі. У красавіку 1806 года Карл і Стэфанія пажаніліся. У шлюбе нарадзіліся:

• Луіза (1811—1854), замужам за кронпрынцам Густавам Вазай (1799—1877), пераемнікам зрынутага шведскага караля Густава IV;
• сын (1812—1812) (паводле народных чутак, Каспар Гаўзер);
• Жазэфіна (1813—1900), замужам за князем Карлам Антонам Гогенцолерн-Зігмарынгенам;
• Аляксандр (1816—1816);
• Марыя (1817—1888), замужам за Уільямам, 11-м герцагам Гамільтанам (1811—1863); іх дачка была маці манакскага князя Луі II.

Пасля смерці Карла, які не пакінуў спадчыннікаў мужчынскага полу, трон Бадэна заняў яго дзядзька Людвіг I.