Карламан II

Карламан II (866 - 12 снежня 884), заходнефранкскі кароль (879 - 882) сумесна правіў са сваім братам Людовікам III. Малодшы сын Людовіка Заікі.

Карламан II
фр.: Carloman II
кароль Заходне-Франкскага каралеўства 11 красавіка 879 — 6 снежня 884
Папярэднік	Людовік II Заіка
Пераемнік	Карл III Тоўсты
Нараджэнне	866
Смерць	6 снежня 884[1] ці 12 снежня 884(0884-12-12)[2] Ле-Андэлі[d], дэпартамент Эр, рэгіён Верхняя Нармандыя, Францыя або Ліён, Заходне-Франкскае каралеўства
Месца пахавання	Абацтва Сен-Дэні
Род	Каралінгі
Бацька	Людовік II Заіка
Маці	Ансгарда Бургундская[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бацька Карламана памёр падчас выправы супраць вікінгаў у 879 г. Карламан і Людовік сталі суправіцелямі. У сакавіку 880 г. адбыўся падзел дзяржавы. Карламану дасталіся Бургундыя і Аквітанія.

Тым часам супраць каралей паўстаў князь Базон, які ў ліпені 879 г. аб'явіў аб незалежнасці Праванса. Летам 880 г. браты выступілі супраць бунтаўнікоў і здабылі Макон, і некаторыя землі Базона. Затым аб'ядналі свае сілы з каралём усходнефранкскім Карлам Тоўстым і ў жніўні 880 г. асадзілі В’ен. Аблога працягвалася да лістапада, аднак поспеху не прынесла. Вьен быў захоплены летам 882 г.

У жніўні 882 г. памёр Людовік III і Карламан стаў адзіным каралём заходнефранкскім. Аднак каралеўства знаходзілася ў дрэнным стане, міжусобныя войны і набегі вікінгаў усё больш паслаблялі яго.

Карламан памёр падчас палявання 12 снежня 884 г. Яго пераемнік стаў Карл Тоўсты.