Канстанцін Апалонавіч Савіцкі
Інструменты
Агульныя
Друк/экспарт
У іншых праектах
Канстанцін Апалонавіч Савіцкі | |
---|---|
руск.: Константин Савицкий | |
![]() Правадзейны член Імператарскай Акадэміі Майстэрстваў К. А. Савіцкі. Фатаграфія. | |
Дата нараджэння | 6 чэрвеня 1844(1844-06-06)[3][4][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 13 лютага 1905(1905-02-13)[6][7][…] (60 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Паходжанне | дваранін[Кам. 1] |
Падданства | ![]() |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | мастак, ілюстратар, дырэктар школы |
Жанр | жанравы жывапіс |
Вучоба | Імператарская Акадэмія мастацтваў |
Мастацкі кірунак | крытычны рэалізм |
Вядомыя працы | «Рамонтныя працы на чыгунцы (руск.) (бел.» |
Уплыў | Гімназія № 2 імя А. П. Чэхава[d] |
Уплыў на | Г. М. Гарэлаў (руск.) (бел., Г. К. Савіцкі (руск.) (бел., К. Ф. Юон (руск.) (бел.[2] |
Прэміі | стыпендыят Імператара Аляксандра II[1] |
Узнагароды | медалі Імператорскай Акадэміі мастацтваў:
|
Званні | акадэмік, правадзейны член Імператарскай Акадэміі мастацтваў. |
![]() |
Канстанцін Апало́навіч Савіцкі (25 мая (6 чэрвеня) 1844, Таганрог, Таганрогскае гораданачальніцтва, Зямля Войска Данскога, Расійская імперыя — 31 студзеня (13 лютага) 1905, Пенза, Расійская імперыя) — рускі жанравы жывапісец, акадэмік, правадзейны член Імператарскай Акадэміі мастацтваў[1], член Таварыства перасоўных мастацкіх выставак[8], педагог, першы дырэктар Пензенскага мастацкага вучылішча (руск.) (бел. імя М. Д. Селівёрстава (руск.) (бел.[Кам. 2][1][2].
Бацька савецкага жывапісца, акадэміка Акадэміі мастацтваў СССР Г. К. Савіцкага (руск.) (бел..
Нарадзіўся ў Таганрозе ў сям’і ваеннага лекара[9]. Рана страціўшы бацькоў, быў аддадзены сваякамі на выхаванне ў прыватны пансіён (руск.) (бел. пры Ліфляндскай дваранскай гімназіі ў мястэчку Біркенруэ Вендзенскага павета (руск.) (бел. Ліфляндскай губерні[10], пасля заканчэння якога ў 1862 годзе, К. А. Савіцкі паступіў у Імператарскую Акадэмію мастацтваў у клас гістарычнага жывапісу. Вучыўся ў прафесараў Ф. А. Бруні, А. Т. Маркава (руск.) (бел. і П. П. Чысцякова.
За час вучобы ў Акадэміі ўзнагароджаны сям’ю медалямі: у 1868 тры малыя сярэбраныя за карціну «Катрыншчык», у 1869 вялікая сярэбраная за эскіз «Распяцце Хрыста», ў 1870 вялікая сярэбраная і вялікая заахвочвальная за карціны «Наведванне хворага сына» і «Часавы ля парахавога склепа». У 1871 годзе за праграму «Каін і Авель» узнагароджаны малой залатым медалём, пасля чаго адпраўлены Акадэміяй за мяжу, дзе па 1874 атрымліваў стыпендыю Імператара Аляксандра II[1][11]. Пасля наведвання мастацкіх акадэмій Дрэздэна і Дзюсельдорфа, жыў і працаваў у Парыжы, захапляўся гравюрай па метале.
З 1872 экспанент, з 1878 года — член Таварыства перасоўных мастацкіх выставак[8]. У 1878 выстаўляўся на Сусветнай выстаўцы ў Парыжы, у 1882 на Усерасійскай Мастацкая-прамысловай выстаўцы ў Маскве (руск.) (бел.[11].
Пасля трагічнай гібелі жонкі ў лютым 1875 года[Кам. 3], вярнуўся ў Расію, пасяліўшыся ў Дынабургу, дзе мастак стварыў некалькі сваіх самых значных твораў[12][13]: «Сустрэча іконы» (1878), «На вайну» (1880)[Кам. 4].
З 1883 па 1889 годы К. А. Савіцкі жыў у Санкт-Пецярбургу і выкладаў у Цэнтральным вучылішчы тэхнічнага малявання барона А. Л. Штыгліца (руск.) (бел.[14]. У 1891 пераехаў у Маскву выкладчыкам у Маскоўскае вучылішча жывапісу, скульптуры і дойлідства. З 1894 кіраваў у Вучылішчы натурным класам. З 1895 — правадзейны член Імператарскай Акадэміі мастацтваў, у 1897 годзе «за вядомасць на мастацкай ніве» К. А. Савіцкаму прысвоена званне акадэміка жывапісу[1].
Паводле завяшчання застрэленага ў 1890 годзе ў Парыжы польскім сацыялістам Жыгімонтам Падлеўскім[15], генерал-лейтэнанта М. Д. Сялівёрстава (руск.) (бел.[Кам. 5], ва ўласнасць гарадской казны горада Пензы перайшлі 300 тысяч рублёў і калекцыя сабраных генералам кніг і карцін з умовай арганізацыі ў Пензе мастацкай школы, якая павінна была насіць імя спадчынадаўца[16].
Першым дырэктарам зноў пабудаванай Пензенскай карціннай галерэі і Пензенскага мастацкага вучылішча імя М. Д. Сялівёрстава, якія паступілі ў вядзенне Імператарскім Акадэміі мастацтваў і Міністэрства Імператарскага Двара ў 1898 годзе, быў прызначаны акадэмік жывапісу К. А. Савіцкі[1]. Мастаком была распрацавана ўласная праграма навучання, унесены змены ў планіроўку будынка, лепшыя выпускнікі Вучылішча залічваліся без экзаменаў у Імператарскую Акадэмію мастацтваў.
К. А. Савіцкі ўзначальваў Вучылішча да моманту сваёй смерці[Кам. 6]. Пахаваны на Мітрафанаўскіх могілках[17] у Пензе[Кам. 7].
![]() | |
---|---|
Заснавальнікі Таварыства (1870 г.) | Гэ М.М. · Каменеў Л.Л. · Карзухін А.І. · Клот М.К. · Клот М.П. · Крамской І.М. · Лемах К.В. · Макоўскі К.Я. · Макоўскі М.Я. · Мясаедаў Р.Р. · Пяроў В.Р. · Пранішнікаў І.М. · Буланаў А.К. · Шышкін І.І. · Якобі В.І. |
Члены Таварыства (1870—1923 гг.) | Амон У.Ф. · Амосаў С.М. · Андрэеў М.А. · Арлоў М.В. · Архіпаў А.Я. · Астравухаў І.С. · Афанасьеў А.Ф. · Бакшэеў В.М. · Бахцін К.М. · Беграў А.К. · Бяклемішаў У.А. · Багатыроў В.С. · Багданаў І.П. · Багданаў-Бельскі М.П. · Багалюбаў А.П. · Бадарэўскі М.К. · Броннікаў Ф.А. · Брулоў П.А. · Бялыніцкі–Біруля В.К. · Васняцоў А.М. · Васняцоў В.М. · Вінаградаў С.А. · Ваўкоў Я.Я. · Гарбатаў К.І. · Гун К.Ф. · Дворнікаў Ц.Я. · Дасекін М.В. · Дубаўской М.Н. · Ендагураў І.І. · Жукоўскі С.Ю. · Загорскі М.П. · Зайцаў М.М. · Засечын В.І. · Іваноў С.В. · Ісупаў А.В. · Касаткін М.А. · Келін П.П. · Кісялёў А.А. · Корын А.М. · Кастандзі К.К. · Краўчанка А.І. · Кузняцоў М.Д. · Куінджы А.І. · Лахоўскі А.Б. · Лебядзеў К.В. · Левітан І.І. · Леман Ю.Я. · Ліснер Э.Э. · Літоўчанка А.Д. · Макоўскі А.У. · Макоўскі У.Я. · Максімаў В.М. · Малюцін С.В. · Міларадавіч С.Д. · Мінчанкоў Я.Д. · Мараваў А.В. · Мурашка А.А. · Мухін А.І. · Неўраў М.В. · Несцераў М.В. · Нічыпараў С.Г. · Нілус П.А. · Пярвухін К.К. · Пятровічаў П.І. · Піманенка М.К. · Позен Л.В. · Паленаў В.Д. · Папоў Л.В. · Пахітонаў І.П. · Радзімаў П.А. · Размарыцын А.П. · Ржэўская А.Л. · Рэпін І.Я. · Рэпін Ю.І. · Рабушынскі С.П. · Савіцкі Г.К. · Савіцкі К.А. · Сварог В.С. · Святаслаўскі С.І. · Сокалаў У.І. · Сурэнянц В.А. · Сурыкаў В.І. · Сцяпанаў А.С. · Сяроў В.А. · Ціхаў В.Г. · Туржанскі Л.В. · Фешын М.І. · Харламаў А.А. · Халявін М.Ф. · Шанкс Э.Я. · Шамякін М.Ф. · Шыльдэр А.М. · Шулпінаў М.С. · Шчарбінаўскі Д.А. · Ярашэнка М.А. · Ярцаў Р.Ф. |
Экспаненты Таварыства (1870—1923 гг.) | Аладжалаў М.Х. · Антакольскі М.М. · Аракелян С.А. · Бажын М.М. · Батурын В.П. · Бяляеў В.В. · Бянькоў П.П. · Багатаў М.А. · Багданаў У.С. · Багданаў М.Г. · Боткін М.П. · Бродскі І.І. · Букавецкі Я.І. · Бурлюк Д.Д. · Бучкуры А.А. · Быкоўскі Н.М. · Верашчагін В.В. · Уладзіміраў І.А. · Валнухін С.М. · Высоцкі К.С. · Герасімаў А.М. · Гінцбург І.Я. · Галавін А.Я. · Гарэлаў Г.М. · Гарохаў І.Л. · Грандкоўскі М.К. · Грыцэнка М.М. · Гугунава І.Г. · Гужавін М.М. · Дамагацкі У.М. · Драздоў І.Г. · Дзюкер Е.Э. · Жураўлёў В.В. · Забела П.П. · Зарэцкі А.А. · Зарудная-Ковас К.С. · Ігнацьеў М.І. · Кабанаў М.М. · Казакоў І.С. · Кайгародаў А.Д. · Калмыкаў І.Л. · Каменскі Ф.Ф. · Кандаураў А.І. · Карынская Г.М. · Кацман Я.А. · Кішанёўскі С.Я. · Клот М.А. · Кокель А.А. · Каровін К.А. · Каровін С.А. · Крайнёў В.В. · Крачкоўскі І.Я. · Крыжыцкі К.Я. · Кузняцоў У.А. · Леблан М.В. · Леўчанка П.А. · Макоўская А.Я. · Малышаў М.Г. · Малявін Ф.А. · Мартэн Д.Э. · Мартыновіч П.Д. · Матвееў М.С. · Менк В.К. · Мяшкоў В.В. · Мяшкоў В.М. · Мяшчэрын М.В. · Мяшчэрскі А.І. · Мадораў Ф.А. · Мясаедаў І.Р. · Пастарнак Л.В. · Пялевін І.А. · Пераплётчыкаў В.В. · Пяроў У.В. · Петракокіна К.К. · Піятровіч Ж.К. · Платонаў Х.П. · Пазднееў У.І. · Паленава А.Д. · Поснікаў С.П. · Прохараў С.М. · Пчолкін У.Н. · Пырын М.С. · Рэрберг Ф.І. · Рабушкін А.П. · Сапуноў М.М. · Святліцкі Р.П. · Сімаў В.А. · Скалон А.В. · Сокалаў М.Г. · Століца Я.І. · Струннікаў М.І. · Сычкоў Ф.В. · Тадэвасян Е.М. · Трацякоў М.С. · Траяноўскі В.І. · Трубяцкі П.П. · Турлыгін Я.П. · Хахракоў М.М. · Хруслоў Г.М. · Чапцоў Я.М. · Чыжоў М.А. · Чыркоў А.І. · Шасцёркін М.І. · Шмароў П.Д. · Шурыгін А.А. · Элерт Н.Л. · Юнгэ К.Ф. · Юон К.Ф. · Якаўлеў Б.М. · Якаўлеў В.М. · Яравы М.М. · Ясноўскі Ф.І. |
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
---|---|---|---|---|
Генеалогія і некрапалістыка | ||||
|