Зборная Швейцарыі па футболе

Зборная Швейцарыі па футболе (ням.: Schweizer Fussballnationalmannschaft, фр.: L’équipe de Suisse de football, італ.: Nazionale di calcio della Svizzera, нефармальная мянушка Nati) прадстаўляе Швейцарыю на міжнародных матчах і турнірах па футболе з 1905 года. Кіруецца і кантралюецца Швейцарскай футбольнай асацыяцыяй, якая з’яўляецца адным з 55 членаў УЕФА (Саюз еўрапейскіх футбольных асацыяцый) і ўваходзіць у ФІФА.

Швейцарыя
Мянушкі	Nati (скарачэнне ад National Team — Нацыянальная каманда)
Канфедэрацыя	УЕФА (Еўропа)
Федэрацыя	Швейцарская футбольная асацыяцыя
Галоўны трэнер	Мурат Якін[d]
Капітан	Граніт Джака[d]
Найбольшая колькасць гульняў	Хайнц Герман (118)
Найлепшы бамбардзір	Аляксандр Фрай (42)
Хатні стадыён	Санкт-Якаб Парк
Код ФІФА	SUI
Асноўная форма Рэзервовая форма
Рэйтынг ФІФА
Дзеючы	6 (7 чэрвеня 2018)
Найвышэйшы	3 (жнівень 1993)
Найніжэйшы	83 (снежань 1998)
Рэйтынг Эла
Дзеючы	14 (12 чэрвеня 2018)
Найвышэйшы	9 (5 чэрвеня 1924)
Найніжэйшы	62 (кастрычнік 1979)
Першая гульня
Францыя 1:0 Швейцарыя  (Парыж, Францыя; 12 лютага 1905)
Самая буйная перамога
Швейцарыя 9:0 Літва  (Парыж, Францыя; 25 мая 1924)
Самае буйное паражэнне
Швейцарыя 0:9 Англія (аматары) (Базель, Швейцарыя; 20 мая, 1909)  Венгрыя 9:0 Швейцарыя  (Будапешт, Венгрыя; 29 кастрычніка, 1911)
Чэмпіянат свету
Колькасць удзелаў	11 (Упершыню 1934)
Найлепшы вынік	Чвэрцьфінал (1934, 1938, 1954)
Чэмпіянат Еўропы
Колькасць удзелаў	5 (Упершыню 1996)
Найлепшы вынік	Чвэрцьфінал (2020)

Свой першы міжнародны матч зборная Швейцарыі згуляла ў 1905 годзе супраць зборнай Францыі і прайграла ў ім з лікам 0:1. Найвышэйшым поспехам у яе гісторыі было заваёва сярэбраных медалёў на Алімпіядзе 1924 года ў Парыжы і перамога ў юніёрскім (да 17 гадоў) чэмпіянаце свету 2002 года. У перыяд 1930—1960-х гадоў у станаўленні зборнай і ў швейцарскім футболе ў цэлым вызначальную ролю гуляў аўстрыйскі трэнер Карл Рапан, які вынайшаў тактычную схему verrou (правобраз будучага катэнача) і кіраваў зборнай падчас фінальных розыгрышаў трох сусветных чэмпіянатаў (1934, 1938 і 1954; апошні праходзіў у самой Швейцарыі). У 1960-х гадах у гісторыі зборнай Швейцарыі пачаўся перыяд няўдач, які працягваўся амаль 30 гадоў. Толькі ў пачатку 1990-х гадоў англійскаму трэнеру Рою Ходжсану атрымалася вярнуць Швейцарыю ў эліту сусветнага футбола, вывеўшы яе ў фінальную частку чэмпіянату свету 1994 года і чэмпіянату Еўропы 1996 года. Пад кіраўніцтвам Якаба Куна, папярэдніка Хітцфельда, каманда дасягала фінальнай стадыі чэмпіянату Еўропы 2004 года і чэмпіянату свету 2006 года; на гэтым сусветным першынстве яна змагла выйсці з групы і ў 1/8 фіналу прайграла зборнай Украіны па выніках серыі пасляматчавых пенальці (0:0 у асноўны і дадатковы час). Швейцарыя выбыла са спаборніцтваў, не прапусціўшы ні ў адным матчы ніводнага мяча ў асноўны час, што ў гісторыі чэмпіянатаў свету здараецца не так часта.

Улетку 2008 года Швейцарыя (разам з Аўстрыяй) прымала чэмпіянат Еўропы 2008. У хатнім чэмпіянаце швейцарцы занялі апошняе месца ў групе, здолеўшы, аднак, перамагчы зборную Партугаліі.