Жан-Батыст Ізабэ
Жан-Батыст Ізабэ (фр. Jean-Baptiste Isabey; 11 красавіка 1767, Нансі — 18 красавіка 1855, Парыж) — французскі мастак-партрэтыст.
| Жан-Батыст Ізабэ | |
|---|---|
| фр.: Jean-Baptiste Isabey | |
 | |
| Дата нараджэння | 11 красавіка 1767[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 18 красавіка 1855[3][1][…] (88 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Эжэн Ізабэ |
| Род дзейнасці | мастак, рысавальнік, літограф, карыкатурыст |
| Жанр | партрэт |
| Уплыў | Jean Girardet[d], Jean-Baptiste Claudot[d], François Dumont[d] і Жак-Луі Давід |
| Уплыў на | Arnold Wallick[d], Jean-Claude Rumeau[d], Édouard Liénard[d] і Wilhelm Unger[d] |
| Узнагароды |    |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Жыццё і творчасць
Жан-Батыст Ізабэ вывучаў жывапіс спачатку ў Франсуа Дзюмона, а затым у майстэрні Жака-Луі Давіда. Быў прыдворным мастаком Напалеона I, якога часта суправаджаў у паходах, каб намаляваць імператара ў розных сцэнах, у тым ліку і ваенных. Пасля звяржэння Напалеона Ізабэ працаваў пры двары Бурбонаў, якіх маляваў на сваіх палотнах — як і практычна ўсіх сучасных яму манархаў Еўропы.
Працы Ізабэ вельмі дакладныя ў перадачы рыс мадэлі. Яго мініяцюры лічацца аднымі з лепшых твораў у гэтым напрамку жывапісу. У 1805 годзе ён стварыў са сваіх малюнкаў серыю эстампаў. Займаўся таксама роспісам па фарфоры і мастацтвам літаграфіі. У час Венскага кангрэса мастаку пазіравалі многія ўплывовыя фігуры еўрапейскай палітыкі. У той час Ізабэ быў у вялікай модзе як партрэтыст, асабліва як мініяцюрыст.
Біяграфія Ізабэ была апублікаваная Эдманам Ценьі (Edmond Taigny) у 1859 годзе.
Сын Эжэн Ізабэ таксама быў вядомым мастаком.