Жазеф Галеві

Жазеф Галеві (фр.: Joséph Halevy; 15 снежня 1827, Адрыянапаль, цяпер Эдырнэ — 1917, Парыж) — французскі семітолаг. Займаўся даследваннем семіцкіх моў, эпіграфікі і археалогіяй; працаваў у галіне асіралогіі і біблеістыкі. Дэшыфраваў і апрацаваў больш за 600 сабейскіх тэкстаў, якія апублікаваў у «Сабейскіх даследаваннях» (1875 г.).

Жазеф Галеві
фр.: Joseph Halévy
Дата нараджэння	15 снежня 1827(1827-12-15)[1]
Месца нараджэння	Эдырнэ, Асманская імперыя
Дата смерці	21 студзеня 1917(1917-01-21)[1] (89 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[2]
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	падарожнік-даследчык, антраполаг, археолаг, выкладчык універсітэта, асірыёлаг, мовазнавец, географ, усходазнавец, падарожнік
Навуковая сфера	усходазнаўства[3], мовазнаўства[3], археалогія[3] і геаграфія[3]
Месца працы	Парыжскі ўніверсітэт Практычная школа вышэйшых даследаванняў[d]
Член у	Пецярбургская акадэмія навук Расійская акадэмія навук
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яму ўдалося адкрыць два невядомыя гарады Мінееў. Справаздача аб яго паездцы надрукавана ў «Journ. Asiatique» за 1872 і выдадзена асобна (Парыж, 1872); сюды ўвайшлі надпісы з перакладам і каментарыямі. Працы аб паходжанні кіпрскага алфавіту. Заняўшыся пытаннем аб паходжанні халдзейскай культуры, ён выступіў перакананым праціўнікам Суміра-Акадыйскай тэорыі (шэраг паведамленняў у Акадэміі надпісаў ў 1874 г.).