Жазеф Вандрыес
Жазеф Вандрыес (13 студзеня 1875, Парыж — 30 студзеня 1960) — французскі мовазнавец. Прафесар Сарбоны (1907). Член Акадэміі надпісаў і літаратуры (Парыж), 7 еўрапейскіх акадэмій. Распрацоўваў праблемы агульнага і індаеўрапейскага мовазнаўства; прыхільнік т. зв. сацыялагічнай школы ў мовазнаўстве («Мова», 1921). Даследаваў класічныя і кельцкія мовы.
Жазеф Вандрыес | |
---|---|
фр.: Joseph Vendryes | |
Дата нараджэння | 13 студзеня 1875[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 30 студзеня 1960[3][1][…] (85 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Georges Vendryès[d] і Pierre Vendryès[d] |
Род дзейнасці | мовазнавец |
Навуковая сфера | лацінская мова, Кельцкія мовы і старажытнагрэчаская мова |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Louis Hjelmslev[d] |
Член у | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Зноскі
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).