Валагодская губерня

Валагодская губерня — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Расійскай імперыі і РСФСР. Існавала ў 1796—1918 і 1919—1929 гадах. Размяшчалася на Поўначы Еўрапейскай часткі Расіі і па велічыні саступала ў Еўрапейскай Расіі толькі Архангельскай губерні.

Валагодская губерня
Герб
Краіна	Расійская імперыя  РСФСР[d]  СССР  Расійская рэспубліка
Уваходзіць у	РСФСР (1922—1929)
Адміністрацыйны цэнтр	Волагда
Дата ўтварэння	12 (23) снежня 1796
Дата скасавання	14 студзеня 1929[2]
Насельніцтва	1 053 832 чал. (1926)[1]
Плошча	112 381 км² (1926)[1]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Тэрыторыя Валагодскай губерні ў старажытнасці была заселеная фіна-вугорскімі плямёнамі, у XII стагоддзі сюды пранікаюць наўгародцы, засноўваюць гарады (Волагду, Усцюг і іншыя) і распаўсюджваюць хрысціянства. З падзеннем Ноўгарада валагодскі край перайшоў да Масквы. Да пабудовы Пецярбурга, Волагда знаходзячыся ў водным звязку з Архангельскам, грала велізарнае значэнне ў знешнім гандлі Расіі.