Бернарда Скардыяло

Бернарда Скардыяло
Бернарда Скардыяло
	польск.: Bernard Scordialo; італ.: Bernardo Scordialó; лац.: Bernardus Scordialó
Дата нараджэння	20 жніўня 1737
Месца нараджэння	Цінас[d], Tinos Regional Unit[d], Паўднёвыя Эгейскія астравы, Грэцыя;
Дата смерці	29 студзеня 1802 (64 гады)
Месца смерці	Фідэнца[d], правінцыя Парма, Эмілія-Раманья;
Род дзейнасці	святар

Бернарда Скардыяло (польск.: Bernard Scordialo, італ.: Bernardo Scordialó, лац.: Bernardus Scordialó; 20 жніўня 1737, востраў Цінас, архіпелаг Кіклады — 29 студзеня 1802, Борга-Сан-Даніна (Фідэнца) каля Пармы^[1]) — езуіцкі святар і педагог.

Уступіў у Таварыства Ісуса 17 кастрычніка 1752 г. у Венецыянскай правінцыі Ордэна. Выкладаў у Брэшыі, Ферары і Модэне^[2]. У 1784 г. пераехаў на Беларусь. Прафесар схаластычнай тэалогіі і кананічнага права (1784—1793) у Полацкім езуіцкім калегіуме^[3].

У снежні 1793 г. разам з Антоніа Месераці і Луіджы Паніцоні быў накіраваны генеральным вікарыям Габрыэлем Лянкевічам у Парму. Браў удзел у аднаўленні дзейнасці Ордэна езуітаў у Італіі^[2].

Зноскі

Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772—1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот; пер. А. Н. Коваля. — М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. — 632 с.
Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564—1995 / oprac. L. Grzebień. — Kraków: Wyd-wo WAM, 1996. — 882 s.

Бернарда Скардыяло
польск.: Bernard Scordialo італ.: Bernardo Scordialó лац.: Bernardus Scordialó
Дата нараджэння	20 жніўня 1737(1737-08-20)
Месца нараджэння	Цінас^[d], Tinos Regional Unit^[d], Паўднёвыя Эгейскія астравы, Грэцыя
Дата смерці	29 студзеня 1802(1802-01-29) (64 гады)
Месца смерці	Фідэнца^[d], правінцыя Парма, Эмілія-Раманья
Род дзейнасці	святар