Іван Васілевіч Даронін
Іван Васілевіч Даронін (руск.: Ива́н Васи́льевич Доро́нин; 1903-1951) — лётчык савецкай палярнай авіяцыі, палкоўнік, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, сёмы Герой Савецкага Саюза (1934).
| Іван Васілевіч Даронін | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 5 мая 1903 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 2 лютага 1951[1] (47 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Прыналежнасць | СССР |
| Род войскаў | Ваенна-паветраныя сілы СССР |
| Званне | палкоўнік |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і званні |          |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
Нарадзіўся 22 красавіка (5 траўня) 1903 года ў вёсцы Каменка Мікалаеўскага павета Самарскай губерні (цяпер Пугачоўскі раён, Саратаўская вобласць) у сям’і селяніна. Рускі.
У ВМФ з 1920 года (Балтыйскі флот). Камандзіраваны ў Ягор’еўскую авіяцыйна-тэарэтычную школу, адкуль пераведзены ў Севастопальскую лётную школу, пасля заканчэння якой у 1925 годзе служыў лётчыкам на Чарнаморскім флоце, затым інструктарам у школе марской авіяцыі. Член ВКП(б)/КПСС з 1934 года.
З 1930 — у грамадзянскай авіяцыі, быў камандзірам транспартнага самалёта на лініі Іркуцк — Якуцк — Бадайбо. Браў удзел у экспедыцыі па даследаванні Карскага мора. Першым праляцеў над Верхаянскім хрыбтом, праклаў лінію Іркуцк — Усць-Срэднекан (на Калыме). За праяўленыя пры выратаванні чэлюскінцаў мужнасць і адвагу 20.04.1934 года прысвоена званне Героя Савецкага Саюза. У 1939 годзе скончыў Ваенна-паветраную інжынерную акадэмію.
У гады Вялікай Айчыннай вайны працаваў на авіяцыйных заводах № 1 (Масква) і 301 (Хімкі) начальнікам лётна-выпрабавальных станцый.
Памёр 2 лютага 1951 года на 48-м годзе жыцця. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках (4-ы ўчастак).