Іаакім Раманавіч Пятроў
Іаакім Раманавіч Пятроў (руск.: Иоаким Романович Петров; 22 верасня 1893, Іванаўскае, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя — 10 кастрычніка 1970, Ленінград, СССР) — савецкі патафізіёлаг, акадэмік Акадэміі медыцынскіх навук СССР (1960—1970).
Іаакім Раманавіч Пятроў | |
---|---|
Род дзейнасці | ваенны дзеяч |
Дата нараджэння | 22 верасня (4 кастрычніка) 1893 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 10 кастрычніка 1970[1] (77 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Прыналежнасць | СССР |
Узнагароды і прэміі |
Біяграфія
Нарадзіўся 22 верасня 1893 года ў вёсцы Іванаўскае. Неўзабаве разам з сям’ёй пераязджае ў Пецярбург, дзе атрымаў сярэднюю адукацыю. У 1922 годзе скончыў Ваенна-медыцынскую акадэмію ў Петраградзе. З 1926 па 1936 год займаў пасаду загадчыка лабараторыі эксперыментальнай біялогіі Ленінградскага інстытута гігіены працы і тэхнікі бяспекі. З 1932 па 1938 год займаў пасаду загадчыка лабараторыі эксперыментальнай паталогіі Ленінградскага інстытута пералівання крыві.
З 1938 і з 1939 па 1970 год быў загадчыкам кафедраў патафізіялогіі Ленінградскага медыцынскага інстытута і Ленінградскай ваенна-марской акадэміі. Генерал-маёр медыцынскай службы.Заснавальнік ленінградскай школы патафізіялогіі. Старшыня Усесаюзнага таварыства патафізіялогіі (1960—1967). Памёр 10 кастрычніка 1970 года ў Ленінградзе.
Пахаваны на Багаслоўскіх могілках Санкт-Пецярбурга.
Зноскі
Літаратура
- Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1 (руск.)