Ювэнтус Турын
«Ювэ́нтус» (таксама: «Ювэ», ад лац. iuventus — «юнацтва») — італьянскі футбольны клюб з Турыну. Зьяўляецца самым тытуляваным клюбам Італіі па колькасьці чэмпіёнстваў ва ўнутраным першынстве і перамогаў у Кубку Італіі. Клюб быў заснаваны ў 1897 годзе групоўкай маладых турынскіх студэнтаў[3], сярод іх, быў і першы прэзыдэнт клюбу, Эўджэніё Канфары, і ягоны брат Энрыка, аўтар гістарычнай памяці[4]. Клюб належыць сям’і бізнэсоўцаў Аньельлі з 1923 году, што зьяўляецца найстарэйшым спартовым партнэрствам у Італіі, у выніку чаго «Ювэнтус» стаў першым прафэсійным клюбам у краіне[5]. З часам клюб стаў сымбалем нацыянальнай культуры[6][7], у сувязі зь іхнымі посьпехамі, некаторыя зь якіх зрабілі значны ўплыў у італьянскім грамадзтве, асабліва ў 1930-я гады й у першыя пасьляваенныя дзесяцігодзьдзі, ідэалягічнай палітыцы й сацыяльна-эканамічнаму паходжаньню тых, хто спачувае клюбу. Колькасьць заўзятараў клюбу зьяўляецца ня толькі самай вялікай у Італіі, але і адной з найбуйнейшых у сьвеце. Падтрымка «Ювэнтусу» шырока распаўсюджана па ўсёй краіне й за мяжой, у асноўным у краінах са значнай прысутнасьцю італьянскіх імігрантаў[8].
| Ювэнтус Турын | ||||||
.svg) | ||||||
| Поўная назва | Juventus Football Club | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Заснаваны | 1 лістапада 1897[1] | |||||
| Горад | Турын, Італія | |||||
| Стадыён | Ювэнтус Умяшчальнасьць: 41 507 | |||||
| Прэзыдэнт | Джанлюка Фэрэра[d] | |||||
| Кіраўнік | Exor[d][2], Ліндсэл Трэйн[d] і фінансавы рынак[d] | |||||
| Галоўны трэнэр | ||||||
| Чэмпіянат | Сэрыя А | |||||
| · 2023—2024 | 3 месца | |||||
| ||||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчыjuventus.com | ||||||
«Ювэнтус» гістарычна зьяўляецца самым пасьпяховым клюбам у італьянскім футболе й адным з самых тытуляваных у сьвеце[9]. «Ювэнтус», больш, чым любы іншы італьянскі клюб, мае рэкордныя 36 нацыянальных чэмпіёнскіх тытулаў, рэкордныя 15 перамогаў у розыгрышах італьянскага кубку й 9 перамогаў у нацыянальным Супэркубку, а таксама адзінаццаць перамогаў у міжнародных спаборніцтвах. У адпаведнасьці з рэйтынгам апублікаваным у 2009 годзе Міжнароднай фэдэрацыяй футбольнай гісторыі й статыстыкі, арганізацыі, што падначалена ФІФА, клюб, паводле вынікаў выступаў у міжнародных спаборніцтвах, быў прызнаны найлепшым клюбам Італіі й другім клюбам Эўропы XX стагодзьдзя[10].
Гісторыя
«Ювэнтус» быў заснаваны як «спартовы клюб Ювэнтус» у канцы 1897 году навучэнцамі ліцэю імя Масыма д’Адзэльлё ў Турыне, але быў перайменаваны ў «футбольны клюб Ювэнтус» праз два гады[11]. Клюб далучыўся да розыгрышаў італьянскага футбольнага першынства ў 1900 годзе. У 1904 годзе бізнэсовец Марка Аймонэ-Марсан фінансава падтрымаў клюб, а таксама даў магчымасьць клюбу зьехаць з трэніравальнай пляцоўкі П’яцца д’Армі на больш зручны вэлядром імя Ўмбэрта I. У гэты пэрыяд каманда мела ружовы і чорны камплект формы. У 1905 годзе «Ювэнтус» атрымаў перамогу ў чэмпіянаце італьянскай лігі, гуляючы менавіта на вэлядроме імя Ўмбэрта I. Да гэтага ж часу адносіцца зьмена клюбных колераў на чорны і белы, якія былі дараваныя ангельскім клюбам «Нотс Каўнці».
У 1923 годзе кантроль над клюбам атрымаў уласьнік заводу Fiat Эдаарда Аньельлі. Ён жа пабудаваў новы клюбны стадыён. Гэта дапамагло клюбу ў атрыманьні другога чэмпіёнства ў сэзоне 1925—1926 гадоў, калі «Ювэнтус» аказаўся мацней за клюб «Альба Рома» з агульным лікам 12:1. Гэты сзон стаў выдатным для турынскага нападніка Антоніё Вояка[12]. Клюб зарэкамэндаваў сябе як асноўная рухаючая сіла ў італьянскім футболе ў 1930-х гадах, стаўшы першым прафэсійным клюбам краіны, што прывяло да пяці пасьлядоўных перамогаў у італьянскім чэмпіянаце. Клюб утварыў ядро зборнай Італіі падчас эры Віторыё Поцца, у тым ліку на сусьветнае першынство 1934 году, калі зборная Італіі стала наймацнейшай у сьвеце[13]. На той час за клюб гулялі такія футбалісты, як Раймунда Орсі, Люіджы Бэрталіні, Джаваньні Фэрары і Люіс Монці.
Ад 2014 да 2019 году трэнэрам каманды быў Масыміліяна Алегры. Абаронца «Ювэнтусу» ў 2011—2019 гадах Андрэа Барцальі пасьля сканчэньня кар’еры гульца стаў трэнэрам па разьвіцьці тэхнікі ў клюбе.
Дасягненьні
- Чэмпіён Італіі (36):
- 1905, 1926, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1950, 1952, 1958,
- 1960, 1961, 1967, 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1981, 1982,
- 1984, 1986, 1995, 1997, 1998, 2002, 2003, 2012, 2013, 2014,
- 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020
- Уладальнік Кубка Італіі (15):
- 1938, 1942, 1959, 1960, 1965, 1979, 1983, 1990, 1995, 2015
- 2016, 2017, 2018, 2021, 2024
- Уладальнік Супэркубка Італіі (9):
- 1995, 1997, 2002, 2003, 2012, 2013, 2015, 2018, 2020
- Уладальнік Кубка чэмпіёнаў (2):
- 1985, 1996
- Уладальнік Кубка ўладальнікаў кубкаў (1):
- 1984
- Уладальнік Кубка УЭФА (3):
- 1977, 1990, 1993
- Уладальнік Супэркубка Эўропы (2):
- 1984, 1996
- Уладальнік Міжкантынэнтальнага кубка (2):
- 1985, 1996
Склад
- Актуальны на 11 лютага 2024 году
|
|
