Прэмія імя Францішка Багушэвіча (ПЭН-цэнтар)
Прэ́мія імя́ Франці́шка Багушэ́віча — штогадовая літаратурная прэмія Беларускага ПЭН-цэнтру. Заснавана ў 1994 годзе. Традыцыйна ўручаецца 22 сакавіка (да Дня Волі) за выдатную гістарычную прозу аўтарам кнігаў, якія спрыяюць абуджэньню пачуцьцяў гістарычнае самасьвядомасьці і нацыянальнае незалежнасьці чытачоў.[1]
З 1996 яе ляўрэатамі сталі Кастусь Акула, Уладзімер Арлоў, Генадзь Сагановіч, Лявон Баршчэўскі, Міхась Чарняўскі, Аляксандар Лукашук, Васіль Сёмуха, Іван Саверчанка, Тацяна Процька, Ала Сакалоўская, Вячка Целеш, Алесь Белы.
Сьпіс ляўрэатаў
- 1995 — Кастусь Акула «Змагарныя дарогі»[2]
- 1996 — Уладзімер Арлоў[3]
- 1997 — Лявон Баршчэўскі Пераклад выбраных апавяданьняў Франца Кафкі («Прысуд»), укладаньне хрэстаматыі «Літаратура народаў свету»; Аляксандар Лукашук «За кіпучай чэкісцкай работай» і «Філістовіч. Вяртаньне нацыяналіста»[4][5]
- 1998 — Сяргей Ёрш «Вяртаньне БНП»[6]
- 1999 — Вячка Целеш «Гарады Беларусі на старых паштоўках» [7]
- 2000 — Ніна Стужынская «Беларусь мяцежная. З гісторыі антысавецкага ўзброенага супраціву. 20-ыя гады ХХ стагоддзя.» Вільня
- 2001 — Алесь Белы «Хроніка Белай Русі. Chronicon Russiae Albae. Нарыс гісторыі адной геаграфічнай назвы»[8]
- 2002 — Андрэй Катлярчук «Шведы ў гісторыі і культуры беларусаў»[9]
- 2003 — Захар Шыбека «Нарыс гісторыі Беларусі 1795—2002» [10]
- 2004 — Аляксандар Надсан «Біскуп Чэслаў Сіповіч: сьвятар і беларус», выдавецтва «БелФранс»[11]
- 2006 — Леанід Маракоў «Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асьветы, грамадзкія і культурныя дзеячы Беларусі 1794—1991» [12]
- 2010 — Вольга Бабкова «…І цуды, і страхі» [13]
- 2011 — Зьміцер Санько сэрыя «Нашы славутыя землякі» і Людміла Рублеўская «Сутарэньні Ромула» [14]
- 2012 — Алесь Краўцэвіч за кнігу «Гэдымін (1316—1341). Каралеўства Літвы і Русі» і Уладзімер Ляхоўскі за кнігу «Ад гоманаўцаў да гайсакоў. Чыннасьць беларускіх маладзёвых арганізацый у 2-й палове XIX ст. — 1-й палове XX ст. (да 1939 г.)» [15].
- 2013 — Дзмітрый Матвейчык за кнігу «Паўстаньне 1863—1864 гадоў у Беларусі: нарыс баявых дзеяньняў».
- 2014 — Анатоль Трафімчык за кнігу «1939 год і Беларусь: забытая вайна»
- 2015 — Сьвятлана Марозава за кнігу «Сваёй веры ламаць не будзем…»: супраціў дэўнізацыі ў Беларусі (1780 — 1839 гады)» (Гродна, 2014);
— Дзяніс Лісейчыкаў за кнігу «Сьвятар у беларускім соцыюме: прасапаграфія ўніяцкага духавенства (1596 – 1839)» (Менск, 2015).
- 2016 — Віктар Корбут і Зьміцер Ласько за кнігу «Мінск. Спадчына старога горада. 1067–1917».
- 2017 — Уладзімер Лякін за кнігу «Ліцьвіны ў гвардыі Напалеона».
- 2018 — Васіль Герасімчык за кнігу «Кастусь Каліноўскі: Асоба і легенда».
- 2019 — Алесь Смалянчук за кнігу «Раман Скірмунт (1868 — 1939): жыцьцяпіс грамадзяніна Краю», прысьвечаную прэм’еру БНР і лідэру правага крыла ў яе кіраўніцтве.
- 2020 — Сяргей Абламейка за кнігу «Каліноўскі і палітычнае нараджэньне Беларусі». У этапнай кнізе аўтар па-новаму асэнсаваў працэс нараджэньня мадэрнай беларускай нацыі за апошнія больш чым 200 гадоў[16].
Крыніцы і заўвагі
Вонкавыя спасылкі
🔥 Top keywords: Галоўная старонкаКарлес ПудждэмонМарат МаркаўІсьляндзкі коньКатэгорыя:Вікіпэдыя:Артыкулы, якія патрабуюць перапрацоўкіСпэцыяльныя:ПошукСпэцыяльныя:Апошнія зьменыВікіпэдыя:ФорумДругая сусьветная вайнаБеларусьВікіпэдыя:Як зарэгістраваццаФэлікс ДзяржынскіktatvПарнафільм у ФранцыіВікіпэдыяСтакгольмВікіпэдыя:Адмова ад адказнасьціМікола Апіёк%D0%92%D0%B0%D0%BB%D1%8E%D1%82%D0%B0Мужчына зьверхуПарнаграфія ў БеларусіЧэмпіянат Эўропы па футболе 2024 годуВікіпэдыя:Паведамленьні пра памылкіЛацінкаБеларуская моваВікіпэдыя:Пошук па катэгорыяхВікіпэдыя:Абраныя артыкулыСамасейСэксВікіпэдыя:Пра ВікіпэдыюПошукавая аптымізацыяДапамога:ЗьместГрупавы сэксДоўгая дарога дадомуАлесь ДударРасеяВікіпэдыя:Суполка17 чэрвеняБеларускі клясычны правапіс