Ашыль Эсэбак

Ашыль Эсэбак зрабіў сабе імя ў пачатку 20-га стагодзьдзя праз публікацыю раманаў на гомасэксуальную тэму, якія мелі вялікі посьпех, у прыватнасьці раман «Dédé», у якім распавядаецца пра пачуцьцёвыя адносіны паміж двума хлопчыкамі, якія бяруць пачатак у сяброўстве ў калежы, і перарываюцца сьмерцю^[2].

А. Эсэбак быў сябрам Жака д’Адэльсварда-Фэрсэна і абараняў яго ад абвінавачваньняў у непрыстойнасьці і гомасэксуальнасьці^[3].

У 1909 годзе Эсэбак таксама напісаў артыкул для часопіса Akademos, які падтрымліваў гомасэксуальную справу. Аднак пасьля скандалу з Фэрзэнам А. Эсэбак у асноўным пазьбягаў пісаць пра гомасэксуальнасьць і ўпаў у пэўнае забыцьцё^[4].

А. Эсебак быў таксама фатографам маладых людзей, пераважна апранутых у рэнэсансныя або сярэднявечныя тэатральныя касьцюмы. Нядаўна адноўлены альбом з 156 ягонымі фотаздымкамі быў прададзены ў Парыжы за 3500 эўра^[5].

У 1920-х і пачатку 1930-х гадоў у Бэрліне існаваў Dédé-bar, які быў гей-барам, названым у гонар самага вядомага гей-персанажа Эсэбака зь ягонага рамана^[6].

• Partenza… vers la beauté!, Paris, L’Édition moderne, Ambert et Cie, coll. «Ivoire», 1898.

• Dédé, Paris, Ambert et Cie, 1901.

• L’Élu, Paris, L’Édition moderne, Ambert et Cie, coll. «Ivoire», 1902.

• Luc, Paris, L’Édition moderne, Ambert et Cie, coll. «Ivoire», 1902.

• Les Griffes, Paris: Ambert, 1904.

• Nuit païenne, Paris: Ambert, 1907.