Михалков Никита Сергеевич

Михалков Никита Сергеевич
	Михалков Никита Сергеевич
	рус. Никита Сергеевич Михалков
Зат	ир-ат
Гражданлыҡ	СССР; Рәсәй
Тыуған ваҡыттағы исеме	рус. Никита Сергеевич Михалков
Патронимы йәки матронимы	Сергеевич[d]
Тыуған көнө	21 октябрь 1945 (78 йәш)
Тыуған урыны	Мәскәү, СССР
Атаһы	Сергей Владимирович Михалков[d]
Әсәһе	Наталья Петровна Кончаловская[d]
Бер туғандары	Кончаловский Андрей Сергеевич
Хәләл ефете	Анастасия Александровна Вертинская[d] һәм Татьяна Евгеньевна Михалкова[d]
Балалары	Степан Никитич Михалков[d], Анна Никитична Михалкова[d], Артём Никитич Михалков[d] һәм Надежда Никитична Михалкова[d]
Туған тел	урыҫ теле
Һөнәр төрө	актёр, кинорежиссёр, сценарий яҙыусы, кинопродюсер, кино актёры, юғары мәктәп уҡытыусыһы, эшҡыуар, йырсы, алып барыусы, телетапшырыуҙар алып барыусы, блогер, киносценарист, яҙыусы, режиссёр
Эшмәкәрлек төрө	актёрлыҡ оҫталығы[d], ведение блога[d], кинематограф, телевидение, киносценарий[d], кинорежиссура[d] һәм әҙәбиәт
Эш урыны	Юғары сценаристар һәм режиссерҙар курсы[d]
Уҡыу йорто	С. А. Герасимов исемендәге Бөтә Рәсәй дәүләт кинематография институты; Театральный институт имени Бориса Щукина[d]; Центральная музыкальная школа[d]; ГОУ ЦО № 1239[d]
Музыка ҡоралы	вокал[d]
Ойошма ағзаһы	Российский фонд культуры[d] һәм Рәсәй Кинематографистар союзы[d]
Ведущий теле- или радиопередачи	БесогонTV[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре	орден святого благоверного князя Даниила Московского[d] (2015) Гран-при Каннского кинофестиваля[d] (1994) ТЭФИ[d] Золотой орёл[d] (2015) Международная премия Виареджо-Версилия[d] (1988) премия Европейской киноакадемии за лучший фильм[d] (1993) Золотая раковина[d] (1977) Ника[d] (1993) Золотой лев за карьеру[d] (2007) Орден Святого Страстотерпца Царя Николая[d] Лучшие книги, издательства, проекты[d] «Феникс» (премия)[d] (2024)
Рәсми сайт	besogontv.ru
Социаль селтәрҙә күҙәтеүселәр	1 650 000 ± 9999
	Михалков Никита Сергеевич Викимилектә

Михалков Никита Сергеевич (21 октябрь 1945 йыл) — СССР һәм Рәсәй киноактёры, режиссер, сценарист һәм продюсер. Н. С. Михалков етәкселегендәге Театр һәм кино үҙәгенең художество етәксеһе (2017 йылдан). РСФСР-ҙың халыҡ артисы (1984). «Ватан алдындағы ҡаҙаныштары өсөн» орденының тулы кавалеры. 1998 йылдан Рәсәй кинематографистар Союзы рәйесе^[8]^[9]. Өс тапҡыр РФ Дәүләт премияһы лауреаты (1993, 1995, 1999), Ленин комсомолы премияһы (1978).

«Урга — мөхәббәт биләмәһе» («Урга — территория любви») фильмы өсөн Венеция кинофестиваленең «Золотой лев» (1991) «Сит телдәге иң яҡшы фильм» категорияһында «Оскар» (1993) премияһына номинант. «Утомленные солнцем» фильмы «Сит телдәге иң яҡшы фильм» категорияһында «Оскар» (1995) премияһы лауреаты һәм Канн кинофестивале Гран-приһы (1994). «12» фильмы өсөн Венеция кинофестиваленең (2007) киносәнғәтенә индергән өлөшө өсөн «Махсус арыҫлан» эйәһе, «Сит телдә иң яҡшы фильм өсөн» категорияһында «Оскар» (2008) премияһы номинанты.

Биографияһы

Никита Сергеевич Михалков 1945 йылдың 21 октябрендә Мәскәүҙә совет әҙәбиәтсеһе, яҙыусы һәм шағир Сергей Михалков менән яҙыусы һәм тәржемәсе Наталья Кончаловская ғаиләһендә тыуа. Ағаһы — Андрей Михалков-Кончаловский.

1956—1959 йылдарҙа Никита Михалков Мәскәү консерваторияһы ҡарамағындағы Үҙәк музыка мәктәбендә фортепиано класы буйынса уҡый, эргәһендәге театр студияһында шөғөлләнә Станиславский исемендәге драма театрының театр студияһында шөғөлләнә.

1963 йылда Щукин исемендәге театр училищеһына инә; 1966 йыл, дүртенсе курс студенты булараҡ, кино төшөрөүҙәрҙә ҡатнаша һәм шуның өсөн уҡыуҙан сығарыла (ул ваҡытта студенттарға бындай ғәмәл тыйыла). ВГИК-тың режиссер факультетының икенсе курсына күсә.

1971 йылда ВГИК-ты тамамлай (Михаил Ромм оҫтаханаһы). Диплом эше булып «Спокойный день в конце войны» фильмы тора, уның сценарийын Михалков Рөстәм Ибраһимбәков менән бергә яҙа.

27 йәшендә үҙе теләп хәрби хеҙмәткә бара^[10], 1972—1973 йылдарҙа Камчаткала флотта, «Михаил Кутузов» крейсерында хеҙмәт итә. Хеҙмәттәштәре һөйләүенсә, художестволы үҙешмәкәрлектә ҡатнаша, концерттар менән даими сығыш яһап, тулы зал йыя^[11].

Иҫкәрмәләр

Библиография

Володарский Э. Я., Михалков Н. С. Свой среди чужих, чужой среди своих. — М.: Военное издательство Министерства обороны СССР, 1979. — С. 118.
Адабашьян А. А., Михалков Н. С. Транссибирский экспресс. — М.: Военное издательство Министерства обороны СССР, 1981. — С. 152.
Липков А. И. Никита Михалков. — М.: Бюро пропаганды советского киноискусства, 1981. — С. 64.
Михалков Н. С. Никита Михалков. Сборник. — М.: Искусство, 1989. — С. 252.
Михалков Н. С. Гербы земель Российских. — М.: Сибирский цирюльник, 2002. — С. 416. — ISBN 5-88852-038-1, 978-5-88852-038-3.
Ибрагимбеков Р. М., Михалков Н. С. Сибирскiй цирюльникъ. — М.: Эксмо, 2004. — С. 272. — ISBN 5-699-06425-7.
Раззаков Ф. И. Никита Михалков: чужой среди своих. — М.: Эксмо, 2005. — С. 576. — ISBN 5-699-13228-7.
Михалков Н. С. Прямая речь. — М.: Сибирский цирюльник, 2011. — С. 816. — ISBN 978-5-88149-445-2.
Михалков Н. С. Публичное одиночество. — М.: Эксмо, 2014. — 896 с. — ISBN 978-5-699-70838-3.
Михалков Н. С. Территория моей любви. — М.: Эксмо, 2015. — 416 с. — ISBN 978-5-699-68930-9.
Мультатули П. В. Противостояние «Утомленным солнцем». Кто и зачем ведёт войну с фильмами Никиты Михалкова. — М.: Эксмо, 2015. — 192 с. — ISBN 978-5-699-79561-1.
Михалков Н. С. Бесогон. Россия между прошлым и будущим. — М.: Эксмо, 2016. — 448 с. — ISBN 978-5-699-88589-3.
Михалков Н. С. Мои дневники. — М.: Эксмо, 2016. — 576 с. — ISBN 978-5-699-90575-1.
Михалков Н. С. Право и Правда. Манифест просвещенного консерватизма. — М.: Эксмо, 2017. — 96 с. — ISBN 978-5-699-94416-3.
Крупин М. В. Никита Михалков. «Он русский, это многое объясняет...». — М.: Молодая гвардия, 2018. — 624 с. — ISBN 978-5-235-04191-2.

Һылтанмалар

	Никита Михалков Викиөҙөмтәлә
	Никита Михалков Викимилектә
	Никита Михалков Викияңылыҡтарҙа

[8]

[9]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[10]

[11]

Search

Михалков Никита Сергеевич

Йөкмәтке

Биографияһы

Иҫкәрмәләр

Библиография

Һылтанмалар

Михалков Никита Сергеевич
рус. Никита Сергеевич Михалков


Зат	ир-ат^[1]^[2]
Гражданлыҡ	СССР Рәсәй^[3]
Тыуған ваҡыттағы исеме	рус. Никита Сергеевич Михалков
Патронимы йәки матронимы	Сергеевич^[d]
Тыуған көнө	21 октябрь 1945^[2]^[4]^[5] (78 йәш)
Тыуған урыны	Мәскәү, СССР
Атаһы	Сергей Владимирович Михалков^[d]
Әсәһе	Наталья Петровна Кончаловская^[d]
Бер туғандары	Кончаловский Андрей Сергеевич
Хәләл ефете	Анастасия Александровна Вертинская^[d] һәм Татьяна Евгеньевна Михалкова^[d]
Балалары	Степан Никитич Михалков^[d], Анна Никитична Михалкова^[d], Артём Никитич Михалков^[d] һәм Надежда Никитична Михалкова^[d]
Туған тел	урыҫ теле
Һөнәр төрө	актёр, кинорежиссёр, сценарий яҙыусы, кинопродюсер, кино актёры, юғары мәктәп уҡытыусыһы, эшҡыуар, йырсы, алып барыусы, телетапшырыуҙар алып барыусы, блогер, киносценарист, яҙыусы, режиссёр
Эшмәкәрлек төрө	актёрлыҡ оҫталығы^[d]^[6], ведение блога^[d], кинематограф, телевидение, киносценарий^[d]^[6], кинорежиссура^[d]^[6] һәм әҙәбиәт^[6]
Эш урыны	Юғары сценаристар һәм режиссерҙар курсы^[d]
Уҡыу йорто	С. А. Герасимов исемендәге Бөтә Рәсәй дәүләт кинематография институты Театральный институт имени Бориса Щукина^[d] Центральная музыкальная школа^[d] ГОУ ЦО № 1239^[d]
Музыка ҡоралы	вокал^[d]
Ойошма ағзаһы	Российский фонд культуры^[d] һәм Рәсәй Кинематографистар союзы^[d]
Ведущий теле- или радиопередачи	БесогонTV^[d]

Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре	орден святого благоверного князя Даниила Московского^[d] (2015) Гран-при Каннского кинофестиваля^[d] (1994) ТЭФИ^[d] Золотой орёл^[d] (2015) Международная премия Виареджо-Версилия^[d] (1988) премия Европейской киноакадемии за лучший фильм^[d] (1993) Золотая раковина^[d] (1977) Ника^[d] (1993) Золотой лев за карьеру^[d] (2007) Орден Святого Страстотерпца Царя Николая^[d] Лучшие книги, издательства, проекты^[d] «Феникс» (премия)^[d] (2024)
Рәсми сайт	besogontv.ru
Социаль селтәрҙә күҙәтеүселәр	1 650 000 ± 9999^[7]
Михалков Никита Сергеевич Викимилектә