Бельченко Евгения Ивановна

Бельченко Евгения Ивановна
	Бельченко Евгения Ивановна
Зат	ҡатын-ҡыҙ
Гражданлыҡ	СССР; Латвия
Тыуған көнө	2 апрель 1928
Тыуған урыны	Псков, Ленинград өлкәһе, РСФСР, СССР
Вафат булған көнө	15 июль 2020 (92 йәш)
Һөнәр төрө	железнодорожник
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре

Бельченко Евгения Ивановна (латыш. Jevģēnija Beļčenko; тыуған 2 апрель 1928 йыл, Псков, Ленинград өлкәһе) — почетлы тимер юлсы, Социалистик Хеҙмәт Геройы (1966).

Биографияһы

1928 йылда Псков ҡалаһында эшсе ғаиләһендә тыуған. Урыҫ.

Бөйөк Ватан һуғышы башланыу менән Евгенияның ғаиләһе эвакуацияланып өлгөрмәй һәм оккупацияға эләгә. Партизандар менән бәйләнеше өсөн Евгения һәм уның атаһы ҡулға алына, әммә бер айҙан Евгенияны ебәрәләр. 1944 йылдың мартында Евгения Германияға эшкә ебәрелә, әммә Латвия территорияһында, Даугавпилста, ул ҡасып өлгөрә.

Ҡаланы немец ғәскәрҙәренән азат иткәндән һуң Евгения станция буйынса дежурный ярҙамсыһы булып эшләй башлай. Лиепая ҡалаһында курс тамамлағандан һуң Латыш (1963 йылдан — Балтик буйы) тимер юлының Даугавпилсский бүлегенә ҡайта, унда оператор, станция буйынса дежур, поезд диспетчеры, хәрәкәт бүлеге начальнигы урынбаҫары булып эшләй.

Ете йыллыҡ план заданиеһын үтәүҙә өлгәшкән ҙур уңыштары, ауыр йөклө поездарҙы комплектлауҙа һәм йөк ташыуҙы ойоштороуҙа рационализаторлыҡ ысулдары индергәне өсөн, СССР Юғары Советы Президиумының 1966 йылдың 4 авгусындағы указы менән Бельченко Евгения Ивановнаға Социалистик Хеҙмәт Геройы исеме бирелә һәм Ленин ордены менән ««Ураҡ һәм Сүкеш»» алтын миҙалы тапшырыла (№ 12418).

Хаҡлы ялға сыҡҡандан һуң (1987) Даугавпилста йәшәй^[2]. Даугавпилс ҡала Советы депутаты, ҡала ҡатын-ҡыҙҙар советы рәйесе итеп һайлана, үҫеп килгән быуынды патриотик тәрбиәләү менән шөғөлләнә.

2005 йылдың 9 июнендә, Даугавпилстың 730-йыллығын байрам итеү сиктәрендә, ҡала думаһының 241-се ҡарары менән ҡаланың почетлы гражданы исеменә лайыҡ була^[3].