Mənbəşünaslıq

Mənbəşünaslıq - tarixi-mədəni mənbələrin öyrənilməsi haqqında elm.

Haqqında

Xüsusi elmi intizam kimi, Mənbəşünaslıq XIX əsrdə formalaşıb. Bu həm də, tarixi mənbələrin tədqiqi və onlardan istifadə üsullarını işləyib hazırlayan köməkçi fənn, habelə həmin mənbələrin özüdür; məxəzşünaslıqdır.^[1]
Mənbələr müxtəlif cür təsnifləndirilir. Azərbaycan tarixinə dair mənbələr əsasən bu cür təsnif edilmişdir: şifahi, maddi, dilçilik, etnoqrafiq, yazılı, kino foto fono sənədlər.^[2]

Mənbələrin əsas qrupları və onların tərkibi
Sıra	Tarixi mənbələrin qrupları	Tərkibi
1	Şifahi	Əfsanələr, nağıllar, bayatılar, atalar sözləri, zərb-məsəllər və s.
2	Maddi	Əmək alətləri, sənətkarlıq məmulatları, incəsənət əsərləri, memarlıq qurğuları, ev qalıqları və s.
3	Dilçilik	Dilə dair məlumatlar
4	Etnoqrafiq	Müxtəlif xalqların məişət ənənələri və s.
5	Yazılı	Epiqrafik abidələr, qrafitlər, papirus, dəri, kağız üzərindəki əlyazmalar, çap materialları və s.
6	Kino, foto, fono sənədlər	Foto sənədlər, kino xronikalar, səs yazıları və s.

İstinadlar

Elm ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Etdiyiniz redaktələri mənbə və istinadlarla əsaslandırmağı unutmayın.

[1]

[2]